Amerykańscy hierarchowie chcą pomóc papieżowi w reformach

Grupa ok. 70 kardynałów, biskupów i teologów zebrała się w dniach 25-26 marca na katolickim Uniwersytecie Loyola w Chicago, aby „wesprzeć reformy papieża Franciszka w duchu Soboru Watykańskiego II”.

Zdaniem kard. Oscara Rodrigueza Maradiagi z Hondurasu, którego wypowiedź przytoczył tygodnik „National Catholic Repoter”, jednym z celów tego spotkania „było zrozumienie istoty (spirit) «opozycji» wobec działań papieskich, wyrażającej się w próbie budowania murów, powrotu do przeszłości, w tym do «starej liturgii» i być może do innych jeszcze rzeczy w (Kościele) przedsoborowym”. Wielu młodych katolików nie zna Vaticanum II, dlatego też niezbędne jest wykazanie, że wszystkie reformy Franciszka są zakorzenione w tym Soborze – powiedział arcybiskup Tegucigalpy.

To „prywatne” spotkanie pod hasłem „Papież Franciszek, Sobór Watykański II i «Droga do Przodu»” odbyło się z inicjatywy trzech katolickich ośrodków naukowych: Uniwersytety Loyola w Chicago, Boston College w Bostonie i Uniwersytetu Fordham w Nowym Jorku. Oprócz kard. Maradiagi wzięli w nim udział kardynałowie amerykańscy: Blaise Cupich, Sean O`Malley i Joseph Tobin, arcybiskupi Mitchell Rozanski, John Wester, Charles Thomson i Roberto Gonzalez Nieves i wiele innych osób. Obecni byli także nuncjusz apostolski w Stanach Zjednoczonych abp Christophe Pierre i podsekretarz w Sekretariacie Synodu Biskupów s. Nathalie Becquart.

Trzy główne wykłady wygłosili: Massimo Faggioli z augustiańskiego uniwersytetu Villanova w Filadelfii, M. Therese Lysaught z Uniwesytetu Loyola i peruwiański arcybiskup Héctor Miguel Cabrejos Vidarte, przewodniczący Latynoamerykańskiej Rady Biskupiej (CELAM). Referaty te dotyczyły m.in. polaryzacji poglądów w episkopacie amerykańskim, „akademickiej atmosfery” w amerykańskich seminariach duchownych oraz sprzeciwów w niektórych diecezjach amerykańskich wobec synodalnych „konsultacji na dole”, o co zabiega Franciszek i Synod Biskupów 2021-23.

Dyskusje przebiegały w duchu tzw. Reguły z Chatham, głoszącej, iż uczestnicy danego spotkania lub jego części mają swobodę w wykorzystywaniu uzyskanych informacji, ale bez możliwości ujawniania danych osobowych oraz powiązań zarówno mówców, jak i pozostałych uczestników”. Nazwa tej reguły pochodzi od Chatham House w Londynie – miejsca narad Królewskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych, w którym w 1927 po raz pierwszy wprowadzono „omawianie zagadnień kontrowersyjnych bez nacisków i bez ryzyka, że opinia publiczna pozna nazwisko lub przynależność organizacyjną osoby, która wygłasza takie kontrowersyjne poglądy.

Według Christine Firer Hinze – dziekan wydziału teologii uniwersytetu Fordham i przewodniczącej Katolickiego Stowarzyszenia Teologów Ameryki, jednej z kilkunastu uczestniczących w tym spotkaniu teologów – przebiegało ono w duchu współpracy. „Nie oznaczało to, że trzeba od razu wprowadzać konieczne zmiany w diecezjach, ale przynajmniej pokazywało ono jakiś kierunek (tych zmian)” – podkreśliła teolożka.