Analiza
Co zawierają projekty ustaw liberalizujących prawo aborcyjne?
Cztery projekty ustaw zmieniających obowiązujące przepisy dotyczące aborcji będą omawiane na zbliżającym się posiedzeniu Sejmu 10-12 kwietnia. Lewica złożyła projekty legalizacji aborcji do 12. tygodnia ciąży bez podania przyczyny a do 24 tygodnia w przypadku „gdy występują nieprawidłowości rozwojowe lub genetyczne płodu” oraz wykreślenia penalizacji tego czynu z Kodeksu karnego. Koalicja Obywatelska chce ustawy „o świadomym rodzicielstwie”, zawierającej podobne zapisy, a z kolei Trzecia Droga proponuje powrót do przepisów obowiązujących w ramach tzw. kompromisu aborcyjnego z 1993 r.
Przesłanka eugeniczna a rozwój życia płodu
Na mocy przesłanki eugenicznej dającej prawną możliwość aborcji dzieci, u których wystąpiło podejrzenie o chorobę lub niepełnosprawność, zabijanych było ok. 96 proc. płodów poddawanych aborcji. W wypadku tej przesłanki, decyzję o przerwaniu ciąży można było podjąć do chwili osiągnięcia przez dziecko zdolności do samodzielnego życia poza organizmem kobiety. W Polsce kryterium to spełniają płody liczące 25-27 tygodni. Choć 22 października 2020 roku Trybunał Konstytucyjny orzekł o niekonstytucyjności przepisu dopuszczającego aborcję w przypadku dużego prawdopodobieństwa ciężkiego i nieodwracalnego upośledzenia płodu, wkrótce te przepisy mogą się zmienić.
Aborcja w świetle racjonalnych argumentów
„Przyjęcie za pewnik faktu, że po zapłodnieniu powstała nowa istota nie jest już sprawą upodobań czy opinii. Ludzka natura tej istoty od chwili poczęcia do starości nie jest metafizycznym twierdzeniem, z którym można się spierać, ale zwykłym faktem doświadczalnym” – posumował francuski lekarz i genetyk prof. dr med. Jérôme Lejeune. W obliczu dyskusji nad liberalizacją prawa do aborcji prezentujemy szereg argumentów przeciwko jej legalizacji, uwzględniających różnorodne aspekty, takie jak prawa nienarodzonego dziecka, etyczne i moralne zobowiązania, konsekwencje społeczne, a także negatywne skutki dla zdrowia kobiet. Dziś, 8 kwietnia przypada w tym roku Dzień Świętości Życia.
Bp Krywicki: Pomoc wciąż jest potrzebna Ukrainie, nie opuszczajcie nas!
– Nie bądźcie obojętni, nie zostawiajcie nas, mimo, że jesteście już znużeni wojną. Nie zapominajcie o Ukrainie, gdyż bez pomocy ona sama sobie nie poradzi – mówił bp Witalij Krywicki, biskup diecezji kijowsko-żytomierskiej Kościoła rzymskokatolickiego na Ukrainie, do grupy polskich dziennikarzy przybyłych z wizytą studyjną do Kijowa. Poinformował też o sytuacji Kościoła rzymsko-katolickiego na Ukrainie oraz o nowych wyzwaniach jakie stawia przed nim czas wojny.
Paulini – mnisi wsłuchani w mowę krzyża
W głębi duchowości paulińskiej i w życiu każdego mnicha ukryta jest tajemnica krzyża. „Mądrość krzyża” obrał dla jednoczonych przez siebie pustelników naddunajskich bł. Euzebiusz z Ostrzyhomia, uznawany za założyciela Zakonu Paulinów. Odtąd przypomina ona paulinom o naśladowaniu Chrystusa, bezwarunkowym pójściu za ogołoconym Mistrzem, który jest posłuszny aż do śmierci krzyżowej. A Jasnogórski Wizerunek Maryi Prowadzącej do Chrystusa z bolesnymi rysami na twarzy przypomina, że była Ona pierwszą, która do końca trwała przy Synu.
Fenomen kalwarii. Przegląd polskich Golgot
– Jeśli widzimy jakiś spadek wiernych w kościołach, to przy kalwariach go nie ma – o fenomenie polskich kalwarii, mówi KAI gwardian, o. Jonasz Pyka. Dzięki takim miejscom, ludzie, którzy nie mogą nawiedzić Ziemi Świętej, korzystają z łaski duchowego uczestnictwa w Męce Jezusa Chrystusa i przeżywania w ten sposób tajemnicy odkupienia rodzaju ludzkiego. – To złota nić, która łączy wszystkie kalwarie w Polsce – podkreśla profesor Wydziału Teologicznego UMK w Toruniu, o. Mieczysław Celestyn Paczkowski. Wielki Piątek, to drugi dzień Triduum Paschalnego, podczas którego w Kościele katolickim odprawiana jest liturgia Męki Pańskiej, upamiętniająca cierpienia i śmierć Chrystusa na krzyżu. Jest to jedyny dzień w roku, w którym nie jest sprawowana Eucharystia.
Płaczëbóg – Wielki Piątek na Kaszubach
Wyjątkowo ścisły post, pochody z klekotkami zamiast dzwonów, a do tego poranne smaganie rózgami. Udział w liturgii – a przynajmniej adoracja krzyża. Obowiązkowy śpiew pasyjnych pieśni. Tak przeżywano Wielgi Piatk czy Płaczëbóg – jak w języku kaszubskim nazywa się Wielki Piątek.
Kobiety w Ukrainie pierwsze na froncie codzienności
Wojna dotyczy nie tylko żołnierzy i żołnierek, ale i cywilów – małych dzieci, kobiet, osób starszych. W całej Ukrainie towarzyszy im nieustanny stres, zaburzenie poczucia bezpieczeństwa, lęki. To wszystko odbija się psychosomatycznie, uderza w relacje. Podczas wizyty w Ukrainie spotkaliśmy się z heroizmem kobiet, które mimo niewyobrażalnego cierpienia, jakie niosą rosyjskie zbrodnie wojenne, mimo utraty mężów i synów, z oddaniem wspierają potrzebujących, angażują się społecznie, tworzą bezpieczne i rozwojowe przestrzenie, by z myślą o teraźniejszości i przyszłości leczyć wojenne rany.
Abp Szewczuk: wojna w Ukrainie jest tragedią ukraińskiego narodu i całej Europy
„Zaczęliśmy trzeci rok tej strasznej wojny, która jest tragedią nie tylko dla ukraińskiego narodu, państwa, naszego Kościoła, ale też dla całej Europy. Ukraina jest zraniona, ale nigdy się nie podda. Ukraina jest zmęczona, ale trwa i walczy. W dniach naszego cierpienia my jako duszpasterze w pewien sposób na nowo odkrywamy swój naród i społeczeństwo. Staramy się im towarzyszyć w tych tragicznych czasach” – powiedział arcybiskup większy kijowsko-halicki Światosław Szewczuk. W rozmowie z polskimi dziennikarzami zwierzchnik Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego mówił m.in. najważniejszych wyzwaniach stojących przed Kościołem, różnych rodzajach duszpasterstw zaangażowanych w pomoc, jak wyglądają relacje z papieżem Franciszkiem i Watykanem oraz warunkach pojednania z Rosją.
Abp Zoria: Prawosławny Kościół Ukrainy podtrzymuje ducha walki o prawdę i wolność narodu
Najważniejszym zadaniem Prawosławnego Kościoła Ukrainy jest dziś moralne wspieranie społeczeństwa w walce o wolność i o prawdę z rosyjskim agresorem – mówi abp Jewstratij Zoria, metropolita Białej Cerkwi, rzecznik Prawosławnego Kościoła Ukrainy. Wyjaśnia, że Kościół ten jest dziś największym związkiem wyznaniowym na Ukrainie, którego autorytet wzrasta, a związek z nim deklaruje połowa społeczeństwa. Tłumaczy, że Kościół ten w istotny sposób umacnia ukraińską tożsamość narodową, a jednocześnie otwarty jest na ekumeniczną współpracę z innymi wyznaniami a także ze Stolicą Apostolską.
