Beatyfikacja br. Tomasza z Olery

W katedrze w Bergamo prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych kard. Angelo Amato dokonał beatyfikacji brata kapucyńskiego, pochodzącego z tych stron – Tomasza z Olery (Acerbisa). Żył on w latach 1563-1631 i – jak przypomniał kardynał w homilii – był prekursorem nabożeństwa do Najświętszego Serca Jezusowego i jednym z najbardziej znaczących pisarzy chrześcijańskich swoich czasów, mistykiem, spędzającym całe noce na modlitwie i rozważaniach przed Krzyżem.

Nowy błogosławiony – podkreślił prefekt – jest wzorem życia chrześcijańskiego dla wszystkich. Przypomniał, że w 1963 Paweł VI życzył, aby „pamięć o tym pokornym synu mocnej ziemi bergamskiej pobudzała kapłanów i wiernych do coraz większego oddawania siebie samego w świadomym przyleganiu do Prawdy objawionej, w zaangażowaniu na rzecz świadectwa chrześcijańskiego we wszystkich dziedzinach życia oraz w niezmordowanym i płomiennym pełnieniu cnót, zwłaszcza miłości”.

Brat Tomasz pisał w jednym ze swych listów, iż „miłość Boża jest w sercach pokornych” i jego życie odzwierciedla się głęboko w tych słowach – powiedział kard. Amato. Przypomniał, że błogosławiony kapucyn do dziecka dzielił z rodzicami trudy i pracę, najpierw jako pasterz, a później jako rolnik. Powołanie zaprowadziło go, gdy miał 17 lat, do klasztoru kapucynów Weronie. Po formacji był niezmordowanym głosicielem Ewangelii i pokornym kwestarzem. Codziennie prosił wszystkich, bez różnicy, o ofiary i chleb dla swych braci zakonnych i dla ubogich. Każdego zapewniał o swej modlitwie i mówił słowa pocieszenia.

O Bogu bł. Tomasz mówił wszystkim, zarówno wielkim tego świata, jak i „prostaczkom”. W 1618 przeniósł się do Padwy gdzie był furtianem klasztoru. W rok później wezwano go do Innsbrucka, na dwór arcyksięcia Tyrolu – Leopolda V. Był tam także kwestarzem, pełniąc t zadanie wiernie aż do końca życia. Zmarł w opinii świętości w skromnej celi w Innsbrucku 3 maja 1631.

Jan XXIII nazwał go „prawdziwym świętym i nauczycielem duchowym „, a Jan Paweł II wspominał go jako „brata z Tyrolu”, który utwierdzał w wierze rolników i książąt XVII wieku. Franciszek w liście apostolskim na beatyfikację zaznaczył, że „bł. Tomasz, rozważając Ukrzyżowanego Chrystusa, był płomiennym świadkiem i głosicielem mądrości Bożej”.