Drukuj Powrót do artykułu

Benedykt XVI: Kościół nie chce nikomu nic narzucać

01 grudnia 2006 | 09:46 | jpt, pb //mr Ⓒ Ⓟ

Kościół nie chce nikomu nic narzucać. Prosi jedynie o możliwość wolnego działania – powiedział Benedykt XVI w homilii podczas ostatniej Mszy św. kończącej jego czterodniową wizytę w Turcji.

Ojciec Święty uczestniczył w liturgii w katolickiej katedrze Ducha Świętego w Stambule. W modlitwie uczestniczyli także prawosławny patriarcha Konstantynopola Bartłomiej I i patriarcha ormiański Mesrob II, których katedry papież odwiedził wczoraj.
Papież przypomniał wizytę w tej katedrze papieża Jana Pawła II w 1979 r. i jego apel o jedność Kościoła. – To życzenie – powiedział – nie zostało jeszcze zrealizowane, ale pragnienie papieża jest wciąż takie samo i przynagla nas, uczniów Chrystusa, abyśmy „umieścili perspektywę ekumeniczną w pierwszym rzędzie naszych trosk”.
Ojciec Święty wskazał, że misja Kościoła nie polega na obronie swojej władzy ani zdobywaniu bogactw, lecz oznacza rozdawanie życia Chrystusa – najcenniejszego dobra człowieka, jakie dał nam Bóg. Jednocześnie zapewnił, że Kościół nie chce nikomu nic narzucać. Prosi jedynie o możliwość wolnego działania, aby „objawiać Tego, którego nie może ukrywać” – Jezusa Chrystusa, który jest „żywą obecnością Boga wśród nas”.
Przed Mszą św. oczekująca na dziedzińcu katedry grupa młodzieży śpiewała „Hosanna” w rytm tureckich bębenków. Słychać było także rytmiczne okrzyki „Benedetto”, które z chwilą przybycia na dziedziniec patriarchy Barłomieja I zmieniły się spontanicznie w zawołania „Bartolomeo”. Następnie młodzi krzyczeli oba imiona na przemian, a wraz z przybyciem patriarchy Apostolskiego Kościoła Ormiańskiego dodali do nich „Mesrob secondo”, czyli Mesrob II.
Witając papieża w katedrze, bp Louis Pelatre podkreślił znaczenie, jakie dla „umocnienia i pocieszenia” małej wspólnoty katolików w Turcji ma ta wizyta. „Na co dzień żyjemy pod ciężarem podziałów, ale wiemy, że kiedy chrześcijanie pracują nad swoja jednością, przygotowują równocześnie jedność wszystkich wierzących na świecie” – powiedział hierarcha. Gdy witał patriarchę Bartłomieja I, patriarchę Mesroba II, metropolitę Kościoła syryjsko-prawosławnego oraz przedstawicieli Kościołów protestanckich – w katedrze rozległy się oklaski.
Liturgia Mszy św. wotywnej o Duchu Świętym ma charakter międzyobrządkowy, z uwagi na to, że zgromadzenie wiernych składa się z osób różnych języków i obrządków, lecz tej samej wiary katolickiej. W liturgii przeplatają się zatem języki turecki, francuski, niemiecki, syryjski, arabski, hiszpański i łacina.
Ponadto do Mszy św. włączone zostały elementy innych obrządków: pieśń na wejście i Sanctus – ormiańskiego, psalm responsoryjny i śpiew na ofiarowanie – chaldejskiego w języku aramejskim, czytanie Ewangelii – w obrządku syryjskim.
Równie zróżnicowane są tradycje muzyczne: szczególne wrażenie robił psalm śpiewany po aramejsku przez chór młodzieży w turkusowych strojach; dziewczęta miały na głowach białe koronkowe mantylki. Śpiewano także pieśni znane z europejskich kościołów.
Ponieważ katedra może pomieścić tylko 1100 osób, w stambulskiej bazylice św. Antoniego, która jest największym kościołem katolickim w Turcji, stanął ogromny telebim. Dzięki niemu ci, którzy nie zmieścili się w katedrze mogą na bieżąco śledzić przebieg papieskiej liturgii.
Rzymskokatolicka katedra pod wezwaniem św. Ducha w Stambule znajduje się w odległości 100 m od budynku Delegatury Apostolskiej. Istnieje ona w tym miejscu od 1846 r. Parafia katedralna liczyła wówczas 3600 wiernych. W 1884 r. papież Leon XIII podarował katedrze relikwie św. Jana Chryzostoma, patrona wikariatu apostolskiego w Stambule. W katedrze znajdują się również relikwie św. Lina, papieża i męczennika z I w, następcy św. Piotra.
Na dziedzińcu katedry stoi statua papieża Benedykta XV, ufundowana jeszcze za życia papieża, w 1919 r. „Wielkiemu Papieżowi czasów światowej tragedii, dobroczyńcy ludów, nie czyniącego różnicy między narodowościami czy religiami, jako wyraz wdzięczności – Wschód” – głosi inskrypcja na cokole pomnika, ufundowanego przez Turków. Benedykt XV wyjątkowo energicznie, za pomocą akcji dyplomatycznej i działań dobroczynnych bronił chrześcijan zabijanych i prześladowanych podczas ostatnich lat istnienia Imperium Ottomańskiego.
Stambulską katedrę odwiedzili papież Paweł VI w towarzystwie patriarchy Athenagorasa I w 1967 r. oraz Jan Paweł II w towarzystwie patriarchy Dimitriosa I w 1979 r.

Drogi Czytelniku,
cieszymy się, że odwiedzasz nasz portal. Jesteśmy tu dla Ciebie!
Każdego dnia publikujemy najważniejsze informacje z życia Kościoła w Polsce i na świecie. Jednak bez Twojej pomocy sprostanie temu zadaniu będzie coraz trudniejsze.
Dlatego prosimy Cię o wsparcie portalu eKAI.pl za pośrednictwem serwisu Patronite.
Dzięki Tobie będziemy mogli realizować naszą misję. Więcej informacji znajdziesz tutaj.
Wersja do druku
Nasza strona internetowa używa plików cookies (tzw. ciasteczka) w celach statystycznych, reklamowych oraz funkcjonalnych. Możesz określić warunki przechowywania cookies na Twoim urządzeniu za pomocą ustawień przeglądarki internetowej.
Administratorem danych osobowych użytkowników Serwisu jest Katolicka Agencja Informacyjna sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie (KAI). Dane osobowe przetwarzamy m.in. w celu wykonania umowy pomiędzy KAI a użytkownikiem Serwisu, wypełnienia obowiązków prawnych ciążących na Administratorze, a także w celach kontaktowych i marketingowych. Masz prawo dostępu do treści swoich danych, ich sprostowania, usunięcia lub ograniczenia przetwarzania, wniesienia sprzeciwu, a także prawo do przenoszenia danych. Szczegóły w naszej Polityce prywatności.