Benedykt XVI na spotkaniu ekumenicznym: chrześcijańskie korzenie Europy nie obumarły

Pamięć Europy o swej przeszłości ożywia jej aspiracje na przyszłość – powiedział Benedykt XVI podczas spotkania ekumenicznego w Pałacu Arcybiskupim w Pradze.

Wezwał, by chrześcijanie łączyli się z innymi mieszkańcami kontynentu „w przypominaniu Europie o jej korzeniach”, które nie obumarły, lecz nadal „zapewniają kontynentowi wsparcie duchowe i moralne”.

Pełny tekst przemówienia papieskiego w dziale BIBLIOTEKA »

Papież zauważył, że obecnie pojawiają się „próby zmierzające do marginalizacji wpływu chrześcijaństwa na życie publiczne, niekiedy pod pretekstem, że jego nauczanie jest szkodliwe dla dobrobytu społeczeństwa”. To „sztuczne oddzielanie Ewangelii od życia intelektualnego i publicznego powinno nas skłaniać do podjęcia wzajemnej «samokrytyki czasów nowożytnych» i «samokrytyki nowożytnego chrześcijaństwa», zwłaszcza w odniesieniu do nadziei, jaką każde z nich może dać ludzkości. Możemy siebie zapytać, co ma dziś do powiedzenia Ewangelia Republice Czeskiej oraz całej Europie, w okresie nacechowanym upowszechnianiem się różnych światopoglądów?” – kontynuował Ojciec Święty.

Odpowiadając na to pytanie, zapewnił, że „chrześcijaństwo ma dużo do ofiarowania zarówno na płaszczyźnie praktycznej jak i etycznej, ponieważ Ewangelia nigdy nie przestaje inspirować człowieka, by służył swym braciom i siostrom”. Ofiaruje ono przede wszystkim zbawienie. – Zyskujemy nadzieję wiedząc, że głoszenie przez Kościół zbawienia w Jezusie Chrystusie jest zawsze stare i zawsze nowe, nasączone mądrością przeszłości i wypełnione nadzieją na przyszłość – stwierdził Benedykt XVI.

Wyraził opinię, że wsłuchując się w dzieje chrześcijaństwa, Europa „słucha własnej historii”. – Jej pojęcia sprawiedliwości, wolności i odpowiedzialności społecznej, wraz z instytucjami kulturalnymi i prawnymi utworzonymi, by bronić tych idei i przekazywać je przyszłym pokoleniom, są ukształtowane na podstawach jej chrześcijańskiego dziedzictwa. W istocie pamięć Europy o swej przeszłości ożywia jej aspiracje na przyszłość – wskazał papież.

Przypomniał, że chrześcijanie czerpią z wzorców takich postaci jak św. Wojciech i św. Agnieszka Czeska. – Ich zaangażowanie w upowszechnianie Ewangelii było motywowane przekonaniem, że chrześcijanie nie powinni zamykać się w sobie, w obawie przed światem, lecz raczej z ufnością dzielić się z innymi powierzonym im skarbem prawdy. W ten sam sposób dzisiejsi chrześcijanie otwierając się na aktualną sytuację i rozpoznając wszystko to, co jest dobre w społeczeństwie, powinni mieć odwagę, by zachęcać ludzi do radykalnego nawrócenia, wynikającego ze spotkania z Chrystusem i prowadzącego do nowego życia łaski – mówił Ojciec Święty.

Dlatego chrześcijanie „powinni łączyć się z innymi w przypominaniu Europie o jej korzeniach. Nie z tego powodu, że są one od dawna obumarłe. Przeciwnie! Jest faktem, że nadal w sposób subtelny, lecz mimo to owocny zapewniają kontynentowi wsparcie duchowe i moralne, które pozwala nawiązać znaczący dialog z osobami innych kultur i religii. Właśnie dlatego, że Ewangelia nie jest ideologią, nie domaga się zamknięcia zmieniających się realiów społeczno-politycznych w sztywnych schematach. Raczej przekracza realia tego świata i rzuca nowe światło na godność osoby ludzkiej w każdej epoce”. – Prośmy Boga, by wszczepił w nas ducha odwagi, by dzielić z innymi odwieczne prawdy zbawcze, które pozwoliły i nadal pozwalają na postęp społeczny i kulturalny tego kontynentu – wezwał Benedykt XVI.

Po papieskim przemówieniu i krótkiej modlitwie przedstawiciele Kościołów pojedynczo podchodzili do Benedykta XVI na chwilę rozmowy.

Witając Ojca Świętego na początku spotkania przewodniczący Ekumenicznej Rady Kościołów, pastor Pavel Černý nawiązał do dwudziestej rocznicy obalenia reżimu totalitarnego i odzyskania wolności religijnej. Zaznaczył, iż w okresie prześladowań między chrześcijanami różnych wyznań nawiązywały się najbardziej autentyczne więzy współpracy.

Wyraził wdzięczność za zorganizowane przed dziesięcioma laty z inicjatywy Jana Pawła II watykańskie sympozjum poświęcone osobie Jana Husa.

Mówiąc o sytuacji ekumenicznej w swej ojczyźnie pastor Černý wskazał na konieczność współpracy poszczególnych Kościołów zarówno w dziele ewangelizacji, popularyzacji Pisma św. jak i innych dziedzinach życia. Zauważył, że na drodze ekumenicznej jest nadal wiele do zrobienia, w tym zaspokojenie pragnienia, by wszyscy uczniowie Chrystusa mogli się gromadzić u jednego stołu eucharystycznego.

Przewodniczący Czeskiej Rady Ekumenicznej zapewnił o modlitwach czeskich chrześcijan w intencji duchowej odnowy Europy, a także bogatych owoców papieskiej pielgrzymki dla Kościoła katolickiego i rozwoju duchowego ekumenizmu.

Pastor Pavel Černý, urodzony 21 maja 1949 r. pochodzi z rodziny kaznodziejów. Początkowo studiował biologię. Sytuacja po roku 1968, rozczarowanie po inwazji wojsk Układu Warszawskiego i nastroje rozpaczy spowodowały, że odczuł potrzebę pomocy ludziom. Odczytał powołanie do służby duchownej. Podjął studia teologiczne.

W latach 2001-2005 był wiceprzewodniczącym, a od 2005 r. jest przewodniczącym Ekumenicznej Rady Kościołów w Czechach. Jest też przewodniczącym rady Kościoła Braterskiego.

Do Czeskiej Rady Ekumenicznej należy 11 Kościołów Chrześcijańskich działających w Republice Czeskiej. Są to:
1. Kościół Apostolski (zielonoświątkowy) do którego należy wg spisu ludności z 2001 r. 4565 osób.
2. Braterska Jednota Baptystów, z 3622 wiernymi
3. Kościół Braterski – 9.037
4. Czechosłowacki Kościół Husycki – w 2001 przynależność do niego deklarowało 99.103 osób
5. Czeskobraterski Kościół Ewangelicki – 117.212 wiernych
6. Kościół Ewangelicki Wyznania Augsburskiego w Republice Czeskiej – 14 885 członków
7. Ewangelicki Kościół Metodystyczny – 2694 wiernych
8. Jednota Braterska – 3426 wiernych
9. Kościół Prawosławny, z czego 22.968 obywateli Republiki Czeskiej oraz około 100 tys. obcokrajowców mieszkających czasowo na terytorium tego kraju
10. Śląski Kościół Ewangelicki Wyznania Augsburskiego – 14 020 członków
11. Kościół Starokatolicki – 1605 osób.

Członkiem stowarzyszonym Czeskiej Rady Ekumenicznej jest Kościół Katolicki, zaś status obserwatora posiadają Kościół Adwentystów Dnia Siódmego oraz Federacja Gmin Żydowskich w Republice Czeskiej.

Pałac arcybiskupów praskich pochodzi z XVI wieku. W roku 1562 cesarz Ferdynand I nabył go na potrzeby pierwszego arcybiskupa praskiego, ustanowionego po 140 letnim okresie wakansu i wojnach husyckich, Antonína Brusa z Mohelnicy. W latach 1675-79 doszło do całkowitej przebudowy pałacu pod kierunkiem architekta Jean-Baptiste Matehya. Z tego okresu zachował się do dziś główny marmurowy portal. Ostatnio remont kapitalny ukończono w roku 1997. Pałacowa kaplica pw. Św. Jana Chrzciela pochodzi z drugiej połowy XVI wieku. Mieszka w nim arcybiskup praski, kard. Miloslav Vlk oraz mieszczą się w nim urzędy Kurii Metropolitalnej. 21 kwietnia 1990 podczas swej pierwszej wizyty w Czechach gościł w nim Jan Paweł II.

Pełny tekst przemówienia papieskiego w dziale BIBLIOTEKA »