Bielsko-Biała: bp Rakoczy świętuje 50-lecie kapłaństwa

Bp Tadeusz Rakoczy świętuje złoty jubileusz kapłaństwa. Z okazji 50. rocznicy przyjęcia święceń kapłańskich przez ordynariusza diecezji bielsko-żywieckiej 8 czerwca odbędą się uroczystości w kościele pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Bielsku-Białej oraz bielskiej kurii.

Tego dnia wraz z biskupem jubilatem modlić się będą przy ołtarzu zaproszeni goście – kardynałowie, biskupi oraz księża z całej Polski. W liturgii wezmą udział m.in. kapłani, którzy podobnie jak ordynariusz obchodzą jubileusz 50. rocznicy święceń prezbiteratu. Obecni będą koledzy z tego samego rocznika seminarium – m.in. metropolita krakowski kard. Stanisław Dziwisz, który wygłosi kazanie, oraz biskup pomocniczy archidiecezji krakowskiej Jan Zając.

W bielskim kościele modlić się będą w sobotę także przedstawiciele Kościoła ewangelicko-augsburskiego w Polsce, reprezentanci władz parlamentarnych, prezydenci i burmistrzowie miast oraz starostowie powiatów z terenu diecezji bielsko-żywieckiej, a także wójt Gilowic – miejscowości na Żywiecczyźnie, w której urodził się bp Rakoczy. W uroczystościach uczestniczyć będą także przedstawiciele wyższych uczelni katolickich i świeckich, siostry zakonne oraz rodzina biskupa jubilata.

Po liturgii odbędzie się okolicznościowy koncert. W kościele po zakończeniu koncertu życzenia w imieniu wszystkich zgromadzonych złoży jubilatom biskup pomocniczy diecezji bielsko-żywieckiej Piotr Greger.

Tadeusz Rakoczy urodził się 30 marca 1938 r. w Gilowicach koło Żywca. Po ukończeniu miejscowej szkoły podstawowej oraz liceum ogólnokształcącego w Żywcu przez rok pracował w Bielskim Przemysłowym Zjednoczeniu Budowlanym.

W 1957 r. wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Krakowie. Ukończył je 23 czerwca 1963 r., przyjmując święcenia kapłańskie w katedrze na Wawelu, z rąk ówczesnego wikariusza kapitulnego biskupa Karola Wojtyły. Od 1 sierpnia 1963 do 1 sierpnia 1964 pracował w charakterze wikariusza w parafii Ofiarowania NMP w Wadowicach. W latach 1964-70 mieszkał w Seminarium Duchownym w Krakowie, gdzie podjął dalsze studia teologiczne. Od 1967 r. pełnił funkcję prefekta Seminarium.

Od 1970 r. studia kontynuował na Uniwersytecie Gregoriańskim i w Papieskim Instytucie Biblijnym w Rzymie, gdzie uzyskał tytuł licencjata w dziedzinie nauk biblijnych. Kilkakrotnie wyjeżdżał do Francji, gdzie pełnił posługę duszpasterską wśród tamtejszej Polonii.

Ojciec Święty Jan Paweł II w 1978 r. powołał go do pracy przy Stolicy Apostolskiej. Tam wspólnie z ks. Józefem Kowalczykiem, późniejszym nuncjuszem apostolskim w Polsce, organizował Polską Sekcję Sekretariatu Stanu, a następnie był jej pracownikiem. Równocześnie był delegatem Metropolity Krakowskiego w Radzie Administracyjnej Fundacji Jana Pawła II. Brał także udział w wielu zagranicznych podróżach apostolskich Ojca Świętego.

25 marca 1992 r. Jan Paweł II mianował ks. prałata Tadeusza Rakoczego biskupem ordynariuszem diecezji bielsko-żywieckiej. W drugą niedzielę wielkanocną, 26 kwietnia 1992 roku, w bazylice Świętego Piotra w Watykanie papież Jan Paweł II udzielił biskupowi nominatowi święceń biskupich.
Uroczysty ingres księdza biskupa Tadeusza Rakoczego do katedry pw. świętego Mikołaja w Bielsku-Białej odbył się 9 maja 1992 roku, natomiast do konkatedry w Żywcu – 30 maja 1992 r. Jego zawołaniem biskupim są słowa z Listu do Efezjan: In aedificationem Corporis Christi – Ku budowaniu Ciała Chrystusowego (por. 4, 13).