Bielsko-Biała: muzykujący ratownicy GOPR kolędować będą na Pasterce

Kolędy i pastorałki w wykonaniu kapeli góralskiej, którą tworzą m.in. ratownicy górscy beskidzkiej grupy GOPR, oraz wspólne ognisko złożą się na program tegorocznej Pasterki w bielskim kościele pw. św. Barbary w Mikuszowicach Krakowskich. Koncert kolęd w zabytkowej drewnianej świątyni, jednej z najpiękniejszych w diecezji bielsko-żywieckiej, poprzedzi uroczysta liturgia o północy. Muzycy ze szczyrkowskiej kapeli „Hajduk” grać będą i śpiewać także krótko przed Eucharystią.

Jak poinformował proboszcz parafii ks. kan. Andrzej Chruszcz muzycy z siedmioosobowej góralskiej kapeli to w większości zawodowi ratownicy GOPR, którzy uwielbiają kolędować. Duchowny podkreśla, że dodatkową atrakcją będzie rozpalenie przed świątynią góralskiej watry.

Tomasz Górny ratownik beskidzkiej grupy GOPR, grający w zespole na altówce węgierskiej, wyjaśnił, że na instrumentarium kapeli składają się instrumenty smyczkowe oraz akordeon. „W tym składzie muzykujemy razem od 2005 roku, choć wcześniej byliśmy w zespołach i kapelach góralskich z naszego regionu” – wyjaśnia. Jednym z popisowych utworów wykonywanych często przez zespół jest góralska pastorałka „W szczyrkowskiej dolinie”.

Drewniany kościół w Mikuszowicach Krakowskich, dzielnicy Bielska-Białej powstał w roku 1690. Jest jedną z ostatnich drewnianych budowli sakralnych w tej części Beskidów. Spadzisty dach w całości pokryty jest gontem.

We wnętrzu znajdują się malowidła Johanna Mentila z 1723 roku, piękne polichromie barokowe oraz obrazy i rzeźby z XVII wieku. Prawdziwym zabytkiem jest pozłacana statua Matki Boskiej z Dzieciątkiem z lat 1420-30.

Barokowy obraz św. Barbary Uśmiechniętej, patronki parafii, znajduje się w prawym bocznym ołtarzu. Największą perełką kościoła św. Barbary jest jego gotycki ołtarz główny, tzw. tryptyk mikuszowicki. Nadal nie wiadomo, jak i kiedy to wybitne, XV-wieczne dzieło trafiło do kościoła. Przed II wojną światową, w 1935 r. ołtarz znajdował się w Krakowie jako depozyt Muzeum Narodowego. Po wieloletnich staraniach wierna kopia tryptyku powróciła w 1987 r. do Mikuszowic.