Bielsko-Biała: obrzęd konsekracji dziewic w hałcnowskiej bazylice

Bp Piotr Greger 8 grudnia, w uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, przewodniczył w bazylice w Bielsku-Białej Hałcnowie obrzędowi konsekracji dziewic. Podczas liturgii na pytanie bielsko-żywieckiego biskupa pomocniczego: „Czy chcesz być konsekrowana i zaślubiona naszemu Panu, Jezusowi Chrystusowi, Synowi Bożemu?” każda z dwóch ponad sześćdziesięcioletnich kobiet odpowiedziała twierdząco. Konsekrowane dziewice otrzymały obrączki i brewiarze.

W homilii bp Greger zwrócił uwagę na wspólny mianownik między zwiastowaniem w Nazarecie i dzisiejszą liturgią konsekracji dziewic. Podkreślił, że obrzęd ten jest kolejnym etapem trwania z Bogiem w przymierzu, zainicjowanym w momencie przyjęcia chrztu świętego. Wskazał na moment dzisiejszej liturgii, kiedy każda z kandydatek – na znak świadomego i całkowitego poświęcenia się Bogu – wkłada swoje ręce w dłonie biskupa.

„Na tę miłość, gotową do całkowitego poświęcenia siebie, spoglądamy dziś w kontekście przywileju Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny” – wskazał i zaznaczył, że widzialnym znakiem zaślubin są towarzyszące do końca życia konsekrowanym dziś kobietom obrączki.

Po homilii i odśpiewaniu Litanii do Wszystkich Świętych biskup przyjął od kandydatek potwierdzenie gotowości trwania w dziewictwie poświęconym Bogu i w służbie Kościołowi.

Kobiety, które włączono do grona dziewic konsekrowanych, przyjęły z rąk biskupa symbole: obrączkę – znak zaślubin z Chrystusem, oraz brewiarz – narzędzie osobistego uświęcenia przez modlitwę.

Dziewice konsekrowane – Antonina Róża Kotowska i Bożena Jolanta Siuda – pochodzą z dwóch bielskich parafii. Przygotowywały się do tej decyzji poprzez formację duchową oraz indywidualne kierownictwo duchowe. Osobą odpowiedzialną za ich formację był o. Innocenty Kiełbasiewicz OFM. W podniosłej uroczystości, w rygorze sanitarnym, uczestniczyli krewni i przyjaciele kobiet.

Kościół powrócił do konsekracji dziewic w latach 60. ubiegłego stulecia dzięki papieżowi Pawłowi VI, a w 1994 r. w czasie Synodu Biskupów w Rzymie Jan Paweł II przypomniał o praktyce wdowieństwa konsekrowanego. Pierwsza konsekracja dziewicy w Polsce odbyła się ponad ćwierć wieku temu.

Dziewice konsekrowane pozbawione są poczucia bezpieczeństwa materialnego i duchowego, jakie daje zgromadzenie zakonne. Same pracują na swoje utrzymanie i same dbają o wygospodarowanie czasu na modlitwę, Eucharystię i rozwój duchowy.

Wśród dokumentów traktujących o dziewicach i wdowach konsekrowanych istotne znaczenie ma adhortacja apostolska Jana Pawła II „Vita consecrata” oraz jego list apostolski „Rosarium Virginis Mariae”. Podstawą jest „Obrzęd konsekracji dziewic” w Mszale rzymskim. Prośbę o przygotowanie i udzielenie konsekracji należy kierować do biskupa swojej diecezji.