Bielsko-Biała: prymicje neoprezbitera Bractwa św. Piotra w rycie trydenckim

Prymicje, należącego do Bractwa Kapłańskiego Świętego Piotra (FSSP), księdza Krzysztofa Sanetry odbyły się 24 czerwca w jego rodzinnej parafii św. Stanisława BM w Starym Bielsku. 33-letni duchowny otrzymał święcenia kapłańskie 17 czerwca br. z rąk ordynariusza Liverpoolu, arcybiskupa Malcolma McMahona w Warrington w Wielkiej Brytanii, a wcześniej kształcił się w seminarium Bractwa w Nebrasce, w USA.

Prymicyjna, uroczysta Msza św. po łacinie sprawowana była w formie nadzwyczajnej rytu rzymskiego, według mszału z 1962 roku, czyli sprzed II Soboru Watykańskiego. Prymicjant w asyście diakona i subdiakona – ks. Tymoteusza Szydło i ks. Grzegorza Klai – sprawował Najświętszą Ofiarę w najstarszej świątyni w Bielsku-Białej. Zanim zaintonowano „Veni Sancte Spiritus”, ks. Sanetrę powitał proboszcz ks. Zygmunt Siemianowski. Prymicjant usłyszał życzenia od przedstawicieli służby liturgicznej oraz wspólnoty parafialnej. Po Mszy św. neoprezbiter udzielił prymicyjnego błogosławieństwa kapłanom, najbliższej rodzinie i wiernym.

Ks. Sanetra, dziękując wszystkim za uczestnictwo w prymicyjnej liturgii, poprosił, by nadal wspierać go modlitwą.

Wszyscy, którzy mnie znają, wiedzą, że mam raczej ciężki charakter. Z góry jednak przepraszam za różne nieporozumienia z przeszłości i tym bardziej proszę o modlitwę, bo w życiu doczesnym nigdy nic nie jest dane na zawsze. Nic do końca nie jest od nas zależne i bez łaski Bożej nie jesteśmy w stanie nic trwałego osiągnąć. Najważniejsze jest szczęście wieczne w niebie, a inne rzeczy są mniej istotne – powiedział.

Zanim kapłan rozpoczął sprawowanie Najświętszej Ofiary, specjalnego błogosławieństwa w domu rodzinnym udzieliła mu mama. W kilkukilometrowej drodze do świątyni prymicjant szedł ulicami Starego Bielska w procesji z księżmi, członkami rodziny i przyjaciółmi.

Mistrzem ceremonii podczas liturgii był ks. Jakub Zentner FSSP z Czech. Kazanie wygłosił opiekun i moderator grup wiernych związanych z łacińską tradycją Kościoła diecezji bielsko-żywieckiej, ks. dr Grzegorz Klaja. Kaznodzieja podkreślił, że być kapłanem to „doświadczyć wskazania przez Pana”. Wskazał, że kapłaństwo polega na „niesieniu zbawienia, niesieniu Boga i urzeczywistnianiu Jego świata”.

„Nie tyle pouczać, ale uobecniać Boży świat na tej ziemi doczesnej” – dodał proboszcz parafii św. Barbary, tłumacząc symbolikę czarnej sutanny i bogato zdobionego ornatu. Pokazał na tym przykładzie rysujące się w życiu kapłana napięcie między skończonym światem a zadaniem, jakim jest uobecnianie tego, co jest wieczne.
„Kapłan jest ofiarnikiem. Składa wszystko w ręce Boga. Księże Krzysztofie, nasze kapłaństwo nie jest indywidualne. Ono jest w Chrystusie. Między kapłanem a Chrystusem jest mocna żywa więź” – podkreślił.

Urodzony 20 listopada 1983 roku w Bielsku Białej Krzysztof Sanetra studiował nauki polityczne na Uniwersytecie Jagiellońskim. Tam obronił pracę magisterską z filozofii polityki. Podczas studiów przeżył wewnętrzne nawrócenie i zaczął ponownie praktykować wiarę. Pod koniec pobytu w Krakowie mieszkał w ośrodku akademickim „Barbakan”, prowadzonym przez Opus Dei. Tradycyjną Mszą św. zainteresował się w Anglii, dokąd się przeniósł po studiach. Został następnie przyjęty do amerykańskiego seminarium Bractwa św. Piotra.

Ks. Krzysztof jest czwartym kapłanem pochodzącym w ostatnich latach ze starobielskiej parafii. Jego poprzednikami są: ks. Bronisław Pietrusewicz SDS, pracujący jako duszpasterz w Australii; ks. Sławomir Szkredka SDS, biblista który wykłada obecnie w seminarium św. Jana w Camarillo, w archidiecezji Los Angeles; oraz ks. Sebastian Otworowski, wikariusz w Bystrej Krakowskiej.

Bractwo Kapłańskie Świętego Piotra (FSSP) założyło 18 lipca 1988 roku w opactwie cysterskim Hauterive w Szwajcarii dwunastu księży i grupa seminarzystów. Stolica Apostolska zatwierdziła je 18 października tegoż roku. Księża (zwani potocznie „petrystami”) służą wiernym w różnych placówkach we Francji, w Niemczech, Szwajcarii, Austrii, we Włoszech, w Stanach Zjednoczonych, Australii, Kanadzie, w Wielkiej Brytanii, a także w Polsce. Działalność Bractwa odbywa się zawsze pod nadzorem biskupa diecezjalnego przy zachowaniu własnych przepisów Konstytucji.

Za pełną zgodą Stolicy Apostolskiej i miejscowego biskupa księża świadczą pełną posługę sakramentalną dla wiernych zgodnie z księgami liturgicznymi, obowiązującymi w 1962 roku, czyli przed II Soborem Watykańskim.