Biskupi i prezydent będą na kanonizacji polskiego zakonnika

Kilkunastu polskich biskupów, w tym przewodniczący Episkopatu – arcybiskup Józef Michalik, metropolita krakowski – kardynał Stanisław Dziwisz i kardynał Franciszek Macharski, metropolita warszawski – arcybiskup Kazimierz Nycz oraz sekretarz generalny Episkopatu, biskup Stanisław Budzik udają się na niedzielną kanonizację błogosławionego Stanisława Kazimierczyka do Rzymu. W uroczystości weźmie udział prezydent Bronisław Komorowski.

Uroczystości kanonizacyjne bł. Stanisława Kazimierczyka rozpoczną się w sobotę o godz. 17. uroczystymi nieszporami w Bazylice św. Piotra w Okowach w Rzymie. Uroczysta kanonizacja na Placu św. Piotra, podczas której Benedykt XVI wyniesie do chwały ołtarzy sześcioro błogosławionych, rozpocznie się w niedzielę o godz. 10. W poniedziałek o godz. 10. w Bazylice Św. Piotra będzie sprawowana Msza św. dziękczynna za kanonizację polskiego kapłana.

Prezydent przybędzie do Rzymu w piątek, 15 października. W tym dniu spotka się z prezydentem Włoch, Georgio Napolitano. Oficjalna audiencja Bronisława Komorowskiego u  Benedykta XVI planowana jest na 16 października, w dniu 32. rocznicy wyboru Jana Pawła II na Stolicę św. Piotra. Nazajutrz prezydent uczestniczyć będzie w kanonizacji nowego polskiego świętego.

Ojciec Święty przyjmie też prawdopodobnie przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski, abpa Józefa Michalika i towarzyszące mu osoby.

Stanisław Kazimierczyk z zakonu kanoników regularnych – żyjący ponad 500 lat temu w Krakowie, był propagatorem kultu eucharystycznego, całe swoje życie poświęcił także posłudze ubogim. Za jego wstawiennictwem został uzdrowiony w 1617 r. starosta oświęcimski Piotr Komorowski.

Przyszły święty urodził się 27 września 1433 r. w Kazimierzu, wówczas osobnym mieście pod Krakowem. Jego ojciec był tkaczem, a zarazem rajcą miejskim. Stanisław ukończył teologię na Akademii Krakowskiej. W 1456 r. wstąpił do klasztoru Kanoników Regularnych Laterańskich przy kościele Bożego Ciała w Krakowie.

Po przyjęciu święceń kapłańskich (1462/1463?), przełożeni zlecili mu pełnienie urzędu oficjalnego kaznodziei i spowiednika, a w klasztorze funkcji mistrza nowicjatu, lektora i zastępcy przełożonego. Prowadził intensywne życie kontemplacyjne, a zarazem jako znakomity kaznodzieja skutecznie oddziaływał na swoich słuchaczy. Bardzo troszczył się o chorych i biednych, usługiwał im z miłością.

Wiele czasu spędzał na modlitwie, żywił gorące nabożeństwo do Męki Pana Jezusa, czcił Matkę Najświętszą i uważał się za Jej „wybranego” syna. Szczególną pobożnością otaczał swojego patrona, pielgrzymował na jego grób raz w tygodniu.

W klasztorze przeżył 33 lata. Zmarł 3 maja 1489 r. w opinii świętości. Pochowano go pod posadzką kościoła Bożego Ciała, zgodnie z jego pokorną prośbą, aby wszyscy go deptali.

Już w rok po śmierci księdza Stanisława sporządzono spis 176 nadzwyczajnych łask uzyskanych dzięki jego orędownictwu. Elewacja relikwii odbyła się w 1632 r. 18 kwietnia 1993 r. podczas uroczystej Mszy świętej beatyfikacyjnej Jan Paweł II dokonał potwierdzenia kultu księdza Stanisława Kazimierczyka i zaliczył go do grona błogosławionych.