Błogosławiona Matka Serafina

Nowa błogosławiona Matka Serafina jest typową postacią tych kobiet, które przyczyniły się do jedności Włoch nie tyle przez działania polityczne, ile raczej dzięki apostolatowi miłości i świętości.

Matka Serafina jest typową postacią tych kobiet, które przyczyniły się do jedności Włoch nie tyle przez działania polityczne, ile raczej dzięki apostolatowi miłości i świętości. Tak Marię Serafinę od Świętego Serca określił prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych kard. Angelo Amato w kazaniu podczas Mszy św. beatyfikacyjnej 28 maja w Faicchio koło Benewentu w południowych Włoszech.

„Obok polityków i wojskowych również święci wnieśli swój wkład do dzieła jedności Italii w XIX wieku swym konkretnym zaangażowaniem w sprawy społeczne, wychowując i formując pokolenia młodych, którzy stawali się następnie uczciwymi i dobrymi chrześcijanami” – powiedział kaznodzieja. Wymienił święte Klarę z Asyżu, Katarzynę Sieneńską, Franciszkę Cabrini, Joannę Beretta Molla i wiele innych. Dodał, że wszystkie te postacie – z dawnych wieków i współczesne, pochodzące ze wszystkich regionów kraju, „uczyniły Włochy wielkimi i zjednoczonymi”, nauczając, przyjmując potrzebujących, chroniąc i przede wszystkim ewangelizując „wielkich i małych, bogatych i ubogich, wykształconych i prostaczków”.

Nawiązując do miejsca beatyfikacji – Kampanii, kardynał przypomniał kilka innych świętych kobiet, związanych z tym regionem: Katarzynę Volpicelli, Julię Salzano i Teresę Manganiello. Były to niewiasty, które „zbudowały Włochy i Włochów, żyjąc i praktykując Ewangelię oraz zakładając zgromadzenia żeńskie, poświęcające się oświacie, opiece nad chorymi, starcami, migrantami, opuszczonymi – podkreślił mówca.

Zwrócił uwagę, że do tego zastępu świętych Włoszek należy obecnie bł. Maria Serafina do Świętego Serca (Clotilde Micheli; 1849-1911). Od 1891, gdy założyła Zgromadzenie Sióstr od Aniołów-Czcicielek Trójcy Świętej, do końca życia troszczyła się o jego rozwój i o ubogich. Prefekt Kongregacji nazwał nową błogosławioną „symbolem zjednoczonych Włoch, kobietą Północy i Południa, miłosiernego serca, jak Serce Jezusa”. Była w niej harmonia między cnotami ludzi Północy (pracowitość, odwaga, wytrwałość) a cnotami Południa, jak twórczość, wielkoduszność, radość. Matka Serafina była „ikoną kobiety włoskiej, która uczyniła z Ewangelii skuteczne antidotum na ryzyko odczłowieczenia i egoizmu” – stwierdził kard. Amato.

Przytoczył trzy charakterystyki świętości matki Serafiny, zawarte w liście Benedykta XVI z okazji jej beatyfikacji: adoracja Trójcy Świętej za przykładem aniołów; wytrwałość w pełnieniu woli Bożej i założenie żeńskiego zgromadzeni zakonnego w celu opieki nad ubogimi i wychowania dzieci. „Są to trzy aspekty o niezwykłej aktualności, aby uzdrawiać rany moralne i duchowe naszego społeczeństwa, osłabionego przez antychrześcijańską i antyklerykalną mentalność dużej części kultury niechlujstwa i przeciętności, ale głoszonej z hałaśliwą powierzchownością przez społeczne środki przekazu” – dodał na zakończenie kardynał-prefekt.