Bp Cisło: Bądźmy solidarni z człowiekiem

Do solidarności z człowiekiem w imię wypełniania powołania kapłana wzywał bp Mieczysław Cisło podczas Mszy Krzyżma Świętego w lubelskiej archikatedrze. Eucharystię wraz z administratorem diecezji odprawili biskupi pomocniczy Ryszard Karpiński, Józef Wróbel i Artur Miziński. Jej intencją była modlitwa o wybór nowego arcybiskupa lubelskiego.

„Eucharystia jest wielką tajemnicą Kościoła, a kapłaństwo tajemnicą powołanego, bo to on niesie w swym sercu tajemnicę wybrania, której nie tylko świat, ale czasem nawet najbliżsi nie rozumieją” – mówił w homilii bp Cisło.

Dodał, że liturgia Krzyżma św. jest świętowaniem kapłaństwa tych, i przez tych, którzy tę tajemnicę „niosą w swoim sercu w całej pokorze kruchego naczynia, które może tak łatwo pęknąć a nawet całkiem się rozsypać”.

Zarazem zaznaczył, że Kościół przypomina o tym, iż udział w jedynym i niepowtarzalnym kapłaństwie Jezusa Chrystusa, najwyższego Kapłana, mają wszyscy ochrzczeni i bierzmowani, „bo zostali także namaszczeni Duchem Świętym i posłani – do swoich rodzin, zawodów, osobistego życia i apostolstwa laikatu”.

„Jak uczy ostatni Sobór, wierni na mocy swego królewskiego kapłaństwa uczestniczą w ofiarowaniu Eucharystii, pełnią też swoją posługę kapłańską przez przyjmowanie sakramentów, modlitwę i dziękczynienie, przez zaparcie się siebie, w dźwiganiu krzyża, codziennych trosk i bólu, i przez czynną miłość” – mówił bp Cisło.

Hierarcha zauważył, że trzeba dziękować Bogu za powołania. „Dziś opłakując tych, którzy odchodzą, na czele z księdzem arcybiskupem Życińskim, bo jego śmierć nadal napawa żalem nasze serca i trwa nasza żałoba, dziękujmy Bogu, że kiedy żegnamy naszych współbraci, nie martwimy się, kto ich zastąpi” – mówił.

Zwracając się do kapłanów przypomniał zachętę wypowiedzianą przez Jana Pawła II do diakonów podczas pielgrzymki w Lublinie, by wpatrywali się w przykłady świętych. „Dziś wpatrujemy się w świętość Jana Pawła II, który ukazał nam jak pełnić posługę kapłańską od pierwszych chwil swojego kapłaństwa, poprzez kolejny etapy posługi Kościołowi, które go zawiodły na Stolicę Piotrową” – dodał.

Kaznodzieja przywołał słowa abp. Józefa Życińskiego o tym, że kapłan w pewnym sensie jest bezdomny: „Kapłaństwo, w którym uwilibyśmy sobie wygodne gniazdko, zaszyli się w norce, żeby mieć swoją małą stabilizację, byłoby chrześcijaństwem pragmatyków, którzy może nawet dobrze wypełnialiby swoje funkcje w stosunku do wspólnoty, ale byliby odlegli od tej wizji, jaką ukazuje Ewangelia”.

Bp Cisło podziękował kapłanom „za cichą, sumienną i gorliwą pracę, której nie dostrzega się niekiedy, ale przecież nie dla oczu ludzi, lecz dla Pana pracujemy”. „Niech głęboka wiara rodzi poczucie sensu wielkiej ofiary. Czasami klimat tworzony na zasadzie zbiorowej odpowiedzialności za grzechy kapłańskie może podcinać, ale chciejmy wpatrywać się w Chrystusa, przylgnąć jeszcze mocniej do niego, jak czynią to święci” – wzywał.

„Bądźmy solidarni z człowiekiem, doświadczanym dziś tyloma stresami, biedą, bezrobociem, emigracją, konkurencją, rozpadem małżeństw, sieroctwem społecznym, problemem eurosierot” – mówił bp Cisło.

„Tyle pól często nie uprawianych staje się naszym zadaniem. Niech nasze parafie staną się miejscem oparcia dla tych ludzi, doświadczanych, duchowego, ale także organizowanej pomocy życiowej. Wspierajmy fundusz stypendialny dla zdolnej ubogiej młodzieży, organizujmy pomoc osobom starszym, samotnym, których przybywa w naszym społeczeństwie, także angażujmy młodych, którzy mają wrażliwe serca, ale często nie wiedzą, co robić, jeśli nie mają oferty w postaci wolontariatu czy zaangażowania we wspólnotach modlitwy i formacji” – apelował.

Zwrócił też uwagę na problem osób, którzy wracają na święta do Polski i chcą się wyspowiadać. „Miejmy zrozumienie także dla tych, którzy w ostatnim momencie przybywają z emigracji, gdzie pracują, żeby mogli nawet w Wielką Niedzielę się wyspowiadać, jeśli nie zdążyli wcześniej. Miejmy zrozumienie dla tej prośby” – podkreślił.

W czasie Mszy Krzyżma święcone są oleje, krzyżma i chorych, zaś kapłani odnawiają przyrzeczenia składane podczas święceń.