„Serce ludzkie to właściwe miejsce dla Jezusa” – podkreślał bp Marian Florczyk podczas wieczornej liturgii Wielkiego Czwartku w kieleckiej bazylice, przypominając, że każda Msza św. to pamiątka i powtórzenie ostatniej wieczerzy, podczas której Jezus ustanowił sakrament kapłaństwa i Eucharystii.

Zdaniem biskupa, „te dwa sakramenty – dary, przez wieki łączy i niesie miłość, tych dwóch sakramentów nie można od siebie oddzielić’. Podczas ostatniej wieczerzy wspominanej dzisiaj w liturgii Kościoła, Jezus biorący chleb w swoje ręce pozostaje zawsze obecny wśród nas jako „Bóg żywy”. Z kolei w człowieku – jako w „najpiękniejszym obrazie samego siebie” – „Jezus odnajduje swój miejsce i swój dom”.

Biskup medytował nad tajemnicą przeistoczenia się Boga w kruszynę chleba i pozostawienia siebie – ludziom. Zauważył, że „żywy Bóg w opłatku chleba” uzdrawia z choroby duszy, umacnia (…). Tylko wiarą możemy poczuć smak chleba życia i jego moc” – mówił bp Florczyk. Przypominając ewangeliczny opis ostatniej wieczerzy apelował, aby do wspólnoty z Jezusem przygotowywać siebie „przez czyste i pełne miłości serce”.

Z okazji „dnia kapłańskiego” bp Florczyk życzył księżom, aby zawsze czuli się umiłowani przez Nauczyciela i Pana i aby nigdy nie zabrakło im ludzkiej życzliwości.

Serce ludzkie to właściwe miejsce dla Jezusa – podkreślał bp Marian Florczyk podczas wieczornej liturgii Wielkiego Czwartku w kieleckiej bazylice, przypominając, że każda Msza św. to pamiątka i powtórzenie ostatniej wieczerzy, w czasie której Jezus ustanowił sakrament kapłaństwa i Eucharystii.

Zdaniem biskupa, „te dwa sakramenty – dary, przez wieki łączy i niesie miłość, tych dwóch sakramentów nie można od siebie oddzielić’. Podczas ostatniej wieczerzy wspominanej dzisiaj w liturgii Kościoła, Jezus biorący chleb w swoje ręce pozostaje zawsze obecny wśród nas jako „Bóg żywy”. Z kolei w człowieku – jako w „najpiękniejszym obrazie samego siebie” – „Jezus odnajduje swój miejsce i swój dom”.
Biskup medytował nad tajemnicą przeistoczenia się Boga w kruszynę chleba i pozostawienia siebie – ludziom. Zauważył, że „żywy Bóg w opłatku chleba” uzdrawia z choroby duszy, umacnia. Tylko wiarą możemy poczuć smak chleba życia i jego moc” – mówił bp Florczyk. Przypominając ewangeliczny opis ostatniej wieczerzy apelował, aby do wspólnoty z Jezusem przygotowywać siebie „przez czyste i pełne miłości serce”.

Bp Florczyk życzył księżom, aby zawsze czuli się umiłowani przez Nauczyciela i Pana i aby nigdy nie zabrakło im ludzkiej życzliwości.