Bp Glapiak: św. Wojciech zgodził się być świadkiem Jezusa

„Nasz dzisiejszy patron, św. Wojciech, dotknięty łaską wybrania, zgodził się być świadkiem Jezusa: słowem i ofiarą z życia. Stał się tym ziarnem pszenicznym, o którym mówi Ewangelista Jan (J 12, 24-26). To ziarno musi przejść przez śmierć, przez ziemię. Wrzucone w glebę obumiera. Jest to jednak przedziwny proces przejścia do życia lepszego, obfitszego, nowego, początek kłosa z nowym pszenicznym ziarnem” – mówił bp Jan Glapiak w uroczystość św. Wojciecha, biskupa i męczennika, głównego patrona Polski, przeniesioną w tym roku na 28 kwietnia.

Poznański biskup pomocniczy przewodniczył Mszy św. w kościele parafialnym misjonarzy oblatów Maryi Niepokalanej w Poznaniu, transmitowanej przez Telewizję TRWAM.

W homilii ks. biskup przypomniał, że Wojciech stał się synem Polski z wyboru. „Przybył do niej, jako misjonarz, w 996 r., za zgodą papieża i cesarza. Głosił naukę Chrystusa najpierw w Gdańsku, a potem w kraju Prusów” – mówił. Podkreślił, że św. Wojciech niósł prawdę i miłość, a odebrał fanatyzm i nienawiść. Dnia 23 kwietnia 997 r., w okolicach Elbląga został zabity przez pogańskiego kapłana. Bolesław Chrobry wykupił jego ciało i umieścił je w Gnieźnie. Już w 999 r. papież Sylwester II wpisał imię Wojciecha do katalogu świętych. W roku 1000 do grobu św. Wojciecha jako pielgrzym przybył cesarz Otton III.

Bp Glapiak zauważył, że w tysiącletnich dziejach Polski Wojciech miał następców, świadków – męczenników: biskupa krakowskiego św. Stanisława, biskupa Połocka św. Jozafata Kuncewicza, św. Andrzeja Bobolę, św. Maksymiliana Kolbego, bł. bp. Michała Kozala, bł. Karolinę Kózkównę, która przypłaciła życiem obronę czystości, ks. Jerzego Popiełuszkę oraz kapłanów uwięzionych w obozie koncentracyjnym w KL Dachau.

Poznański biskup pomocniczy wspomniał też sługę Bożego ks. Stanisława Streicha, kapłana-męczennika za wiarę, który 24 maja w Poznaniu zostanie beatyfikowany.

„Ksiądz Streich został zastrzelony przez człowieka owładniętego ideami komunistycznymi jeszcze przed wojną dnia 27 lutego 1938 roku w kościele parafialnym pw. św. Jana Bosko w Luboniu podczas Mszy św. z udziałem dzieci. Jego śmierć w jakiś sposób zapowiadała to, co miało się wydarzyć w czasie drugiej wojny światowej” – zauważył kaznodzieja.

Przekonywał, że chociaż niewielu jest powołanych do złożenia najwyższej ofiary, jaką jest męczeństwo, „to jednak wszyscy powinniśmy być gotowi do składania świadectwa, nawet za cenę cierpień i wielkich ofiar”.

Zachęcił zgromadzonych do modlitwy za kapłanów, aby „wiernie trwali przy Chrystusie i Jego Ewangelii, tak w czasie dla nas pomyślnym, jak i podczas przeciwności, a nawet prześladowań”. Aby od świętych męczenników uczyli się bezkompromisowości w szukaniu prawdy i przeciwstawianiu się złu.