Bp Górny w Oświęcimiu: dla Jana Pawła II przyjaźń z Bogiem była oczywista jak powietrze

Miasto Oświęcim i Ziemię Oświęcimską powierzał opiece św. Jana Pawła II bp Kazimierz Górny, który 20 maja w kościele pw. św. Maksymiliana sprawował dziękczynną Eucharystię za dar kanonizacji papieża Polaka. Emerytowany ordynariusz rzeszowski, budowniczy oświęcimskiego kościoła i jeden z organizatorów wizyty papieskiej w Brzezince w 1979 roku podkreślał, że to w dużej mierze Janowi Pawłowi oświęcimianie zawdzięczają powstanie parafii na osiedlu.

Bp Górny dziękował w homilii za łaskę uczestnictwa w we Mszy św. jaką Jan Paweł II odprawił na terenie byłego obozu niemieckiego Auschwitz II-Birkenau 7 czerwca 1979 roku. Przypomniał o okolicznościach tamtej wizyty, trudnościach, jakie robiły komunistyczne władze wiernym pragnącym wziąć udział w spotkaniu z następcą św. Piotra. Podkreślał także niezwykły entuzjazm oświęcimian, którzy wówczas w pieszej pielgrzymce do Brzezinki zanieśli kamień węgielny pod budowę nowej świątyni, by pobłogosławił go Ojciec Święty.

Bp Górny, który był proboszczem parafii św. Maksymiliana, wracał w kazaniu wielokrotnie do dni, gdy po 20 latach modlitw, po kilkuletnich czuwaniach pod krzyżem w dzień i w nocy, licznych delegacjach do władz uzyskano zezwolenie na lokalizację kościoła.

Biskup senior zaapelował, by za wzorem Jana Pawła II dochowywać wierności swemu powołaniu do świętości przez miłość do Boga i ludzi. „Pragniemy zawierzyć swoje życie Matce Najświętszej, broniąc życia nienarodzonych od momentu poczęcia, broniąc rodziny, broniąc prawdę, także prawdę o naszych dziejach. Wczytujmy się się w nauczanie św. Jana Pawła II, bo to jest program dla każdego z nas” –wzywał kaznodzieja.

Duchowny wskazywał, że św. Jan Paweł II był przede wszystkim człowiekiem modlitwy, dla którego przyjaźń z Panem Bogiem była tak oczywista jak powietrze. „On lubił się modlić nie tylko w świątyni, ale i w lesie, na wycieczce. Świadkowie potwierdzają, że w swej kaplicy w Watykanie nieraz głośno mówił do Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie” – podkreślał biskup, który przyjął w 1960 roku święcenia kapłańskie z rąk bp. Karola Wojtyły.

Starosta oświęcimski Józef Krawczyk przypomniał, że 15 lat temu Jan Paweł II został honorowym obywatelem Ziemi Oświęcimskiej. „Wszyscy pamiętamy ślady jego działalności nie tylko na betonowych posadzkach naszych kościołów, ale także w naszych sercach” – mówił samorządowiec.

Proboszcz parafii oświęcimskiej parafii św. Maksymiliana ks. Józef Niedźwiedzki zaznaczał, że dziękczynienie za dar kanonizacji papieża Polaka powinno przypominać wszystkim, że wielkość człowieka mierzy się jego świętością.
Po Mszy, w której udział wzięli liczni kapłani diecezjalni i zakonni, siostry zakonne, przedstawiciele władz miasta i samorządu oraz oświęcimianie, odbył się koncert Zespołu Pieśni i Tańca Śląsk pt. „Santo Subito”. Artyści przedstawili repertuar złożony z różnych utworów: od „Bogurodzicy” przez „Ave Maria” Stanisława Hadyny, „Czarną Madonnę” „Barkę” po „Requiem” Mozarta, aż po wieńczący wszystko utwór „Alleluja” Haendla. Solistami ,chórem i orkiestrą dyrygował Mirosław Maciej Banach.

Ks. Kazimierza Górnego, wraz z grupą młodych księży, posłał do Oświęcimia w 1977 roku ks. kard. Karol Wojtyła. Zadaniem kapłanów było uzyskać pozwolenie od miejscowych władz pozwolenia na budowę nowego kościoła.
Ks. Górny był inicjatorem wspólnych modlitw mieszkańców w intencji budowy przyszłej świątyni. 18 lutego 1979 r. uzyskano zezwolenie na lokalizację kościoła w centrum miasta.