Bp Greger: doświadczamy żywego Jezusa w różnych aspektach naszego życia

O tym, że doświadczenie Marii Magdaleny jest bliskie każdemu naszemu powołaniu przypomniał bp Piotr Greger podczas Eucharystii, którą sprawował 2 kwietnia w klasztorze Zgromadzenia Sióstr Zmartwychwstanek w Kętach. „Nie zawsze dotykamy Zmartwychwstałego fizycznie, ale doświadczamy żywego, gdy mówi do nas bardzo osobiście, po imieniu, bez jakiegokolwiek dystansu: na modlitwie, w czasie lektury Pisma Świętego, gdy towarzyszy nam podczas pełnienia posług czy obowiązków, gdy wprowadza nas w żywy Kościół i powierza nam w tej wspólnocie jakąś cząstkę odpowiedzialności” – powiedział hierarcha w miejscu, gdzie w 1891 r. bł. Celina Borzęcka otworzyła pierwszy na ziemiach polskich dom zakonny zmartwychwstanek.

Jak zauważył biskup pomocniczy diecezji bielsko-żywieckiej, fragmenty czytane z Ewangelii w okresie oktawy Wielkanocy, znane jako kolejne chrystofanie, ukazują Jezusa wyprowadzającego ludzi z niewiary i zwątpienia oraz przywracającego ich jako swoich uczniów i świadków. We fragmencie przeznaczonym na Wtorek Wielkanocny Jezus poleca Marii Magdalenie, w poranek wielkanocny, udanie się do swoich braci i oznajmienie im, że wstępuje do Ojca swego i Ojca ich oraz Boga swego i Boga ich. Biskup wskazał na potrzebę tej misji Marii Magdaleny oraz jej znaczenie w kontekście wierzących uczniów.

„Choć Piotr i Jan, będąc przy grobie, uwierzyli, to słowo Marii Magdaleny, wsparte przez doświadczenie chrystofanii, jeszcze bardziej umocniło ich w wierze” – zaznaczył kaznodzieja.

Duchowny podkreślił potrzebę obecności takich świadków w życiu wiernych, którzy są owocem zmartwychwstania Chrystusa i działania Ducha Świętego. Jego zdaniem, Maria Magdalena staje się kluczowym świadkiem zmartwychwstania.  Otrzymuje też od Jezusa misję przekazania Apostołom, że wstępuje do Ojca. „Jest to moment, w którym Jezus przesuwa horyzont życia i nadziei ludzkiej, wskazując na perspektywę wieczności i wspólnoty z Ojcem” – zaznaczył.

Biskup poddał też analizie znaczenie zdarzenia, gdy Jezus zabrania Marii Magdalenie dotykania Go po zmartwychwstaniu. Według hierarchy, to wyraża głębszy sens, że Jezus nie tylko powraca do swoich uczniów, ale wznosi się do Ojca, przekazując im misję i zapewnienie, że jest obecny w życiu każdego wierzącego. „Apostołowie reagują z wątpliwością na świadectwo Marii Magdaleny, co pokazuje, że wiara wymaga więcej niż tylko słów czy zrozumienia Pisma – wymaga osobistego spotkania z żywym Jezusem” – dodał.

Na koniec wskazał, że doświadczenie Marii Magdaleny ukazuje, że nasze powołanie polega na doświadczaniu żywego Jezusa w różnych aspektach życia, nawet jeśli nie możemy Go fizycznie dotknąć. „Poprzez modlitwę, lekturę Pisma i działanie w Kościele doświadczamy Jego obecności i otrzymujemy zadanie przekazywania tej radości i nadziei innym” – wytłumaczył.

Założycielkami Zgromadzenia Sióstr Zmartwychwstanek są matka i córka – Celina i Jadwiga Borzęckie. W Kętach znajduje się wybudowany przez nie klasztor. Tutaj od początku odbywa się formacja zakonna w nowicjacie oraz istnieje dzieło apostolskie, zwane kiedyś ochronką, a obecnie funkcjonujące jako Przedszkole im. Bł. Matki Celiny Borzęckiej. W pobliskim kościele śś. Małgorzaty i Katarzyny w Kętach, we wspólnym sarkofagu, znajdują się relikwie bł. siostry Celiny oraz doczesne szczątki jej córki – Sługi Bożej Matki Jadwigi.