Bp Greger: powiedz Jezusowi w oczy, kim On jest dla ciebie

„Jezus nie buduje na ludzkich niestabilnych opiniach, lecz na wierze – owocu łaski” – wyjaśnił bp Piotr Greger, który 29 czerwca sprawował Mszę św. w kościele Niepokalanego Serca NMP w Polance Górnej koło Oświęcimia. W czasie liturgii bielsko-żywiecki biskup pomocniczy udzielił sakramentu namaszczenia chorych grupie osób z Małopolski – gości funkcjonującego przy parafii Domu Charytatywnego Jana Pawła II.

W homilii bp Greger nawiązując do obchodzonej dziś w Kościele uroczystości, skupił się na przedstawieniu postaci dwóch wielkich świętych z początków historii Kościoła – Piotra, któremu, jak zauważył biskup, Pan powierzył troskę nad chrześcijanami pochodzącymi z grona Żydów, oraz Pawła, z otrzymaną od Chrystusa władzą nad chrześcijanami, których wcześniejsze życie było związane ze światem pogańskim.

Podkreślił, że jako uczniowie Jezusa Chrystusa powinniśmy osobiście odpowiedzieć na pytania Chrystusa zadane pod Cezareą Filipową: za kogo ludzie uważają Syna Człowieczego, i za kogo wy Mnie uważacie?

Biskup zaznaczył, że szczególnie to drugie pytanie nacechowane jest bezpośredniością i wymaga konkretnej, odpowiedzi. „Przecież co tydzień przez cały rok Chrystus słucha naszego świątecznego wyznania wiary. Czy nasze wszystkie głosy brzmią uczciwie i kryją w sobie ducha odpowiedzialności za te słowa? Pan Jezus kieruje swój wzrok na nasze twarze, patrzy każdemu z nam prosto w oczy i pyta: A ty za kogo Mnie uważasz? Kim ja dla ciebie jestem? Co mówisz o Mnie i co o Mnie myślisz? Powiedz otwarcie mi to teraz w oczy, pamiętając jednocześnie, że Ja i tak wszystko wiem. Czy jestem dla ciebie Tym, kim jestem naprawdę, to znaczy: Jezusem z Nazaretu, Synem Bożym i jedynym Zbawicielem świata?” – powiedział kaznodzieja.

Duchowy zachęcił jednocześnie, by nie zapominać o Jezusie, i nie spychać Go na margines życia, dbając bardziej o ludzkie opinie niż o Jego naukę i Boże przykazania.

Hierarcha analizując scenę ewangeliczną pod Cezareą Filipową, zapewnił, że Jezus nie buduje na ludzkich opiniach, gdyż są one chwiejne, zmienne, niestabilne. „Jezus buduje Kościół na wierze Piotra, która nie jest jedynie ludzką opinią, lecz owocem łaski udzielonej przez samego Boga” – dodał.

Zaznaczył, że pytanie o dojrzałość wiary i intensywność życia religijnego człowieka zmuszają do szukania autentycznej odpowiedzi, mającej wpływ na ludzkie życie.

Biskup, zanim spotkał się z grupą gości ze Skawiny, którzy przebywają na wakacjach w diecezjalnym domu wypoczynkowym, udzielił im sakramentu namaszczania chorych. Proboszcz parafii w Polance Górnej ks. Piotr Pokojnikow wyjaśnił, że grupy chorych pod opieką służebniczki starowiejskiej s. Domiceli oraz wolontariuszy przyjeżdżają tu w każde wakacje.

Powstanie kaplicy a potem kościoła w Polance Górnej związane jest ze Zgromadzeniem Sióstr Karmelitanek Dzieciątka Jezus. Zakonnice osiedliły się w podoświęcimskiej wsi w 1925 r. Po pewnym czasie otworzyły tu ochronkę i zajmowały się chorymi.

W 1945 r. przełożona wspólnoty Matka Teresa kupiła barak z obozu koncentracyjnego Auschwitz–Birkenau. Z drewnianego budynku uświęconego cierpieniem tysięcy męczenników powstała kaplica-barak. Msze niedzielne i świąteczne w latach 1945-1965 sprawowali ojcowie karmelici bosi z Krakowa i Wadowic. W latach 1965-77 Msze św. w kaplicy-baraku odprawiali księża salezjanie. W 1993 powstał tu ośrodek duszpasterski, w 1999 erygowana parafia.