Bp Greger: świętym zostanie nie ktoś z kart historii, ale człowiek z krwi i kości

„To wielkie wydarzenie i przywilej, że mogę uczestniczyć w wydarzeniu, kiedy na ołtarze wyniesiony zostanie kolejny Polak” – mówi bp Piotr Greger, który wraz z biskupem seniorem Tadeuszem Rakoczym, obok około 1600 biskupów z całego świata, wezmą udział w niedzielnych uroczystościach kanonizacji błogosławionych papieży Jana XXIII i Jana Pawła II. Dla 50-letniego bielsko-żywieckiego sufragana, wydarzenie jest swoistym podsumowaniem jego kapłańskiej posługi, która przebiegała, jak zaznacza, „w cieniu Jana Pawła II”.

„Nie mogłem uczestniczyć w beatyfikacji Jana Pawła II, tym bardziej dziękuję Bogu, że teraz mam możność wzięcia udziału w uroczystościach, które odczytuję jako epokowe” – podkreśla biskup i zapowiada, że następnego dnia po niedzielnych uroczystościach zamierza uczestniczyć we Mszy św. dziękczynnej za kanonizację.

Bp Greger podkreśla, że wyniesienie na ołtarze kolejnego z rodu Polaków to sytuacja niecodzienna. „Co istotne, to był i jest święty naszych czasów. Myśmy razem z nim żyli, chodziliśmy, dotykaliśmy, rozmawialiśmy ze sobą. To nie jest postać z kart historii, ale konkretna – z krwi i kości. To będzie spotkanie z kimś, z kim dane mi było spotykać sie wielokrotnie, a teraz już w tajemnicy świętych obcowania” – mówi z rozmowie z KAI.

Nominację biskupią Piotra Gregera ogłoszono 22 października 2011 roku – w dniu, w którym po raz pierwszy obchodzono liturgiczne wspomnienie bł. Jana Pawła II. Hierarcha uznaje, że to nie przypadek i traktuje tę datę symbolicznie. Jego droga do kapłaństwa zaczęła się w roku 1983, gdy Jan Paweł II po raz drugi przyjechał z wizytą apostolską do Polski. 20 czerwca niedługo po maturze uczestniczył w spotkaniu z Ojcem Świętym na katowickim lotnisku Muchowiec. Wtedy wykrystalizowała się decyzja wstąpienia do seminarium.

„Był to również obchodzony w całym Kościele powszechnym Rok Odkupienia z okazji 1950. rocznicy tajemnicy odkupienia. Sięgaliśmy wtedy do pierwszej encykliki Jana Pawła II Redemptor hominis. Nasz rocznik alumnów obrał sobie za patrona Chrystusa Odkupiciela” – wspomina i zaznacza, że w czasie studiów liturgicznych zajmował się szczególnie historią i teologią sakramentu pokuty. Właśnie swoją rozprawę doktorską poświęcił nauczaniu papieża Polaka na temat sakramentu pokuty.