Bp Greger w oświęcimskim Karmelu: szkaplerz – znak miłości, modlitwy i nadziei

Do noszenia z wiarą szkaplerza, który jest czytelnym znakiem miłości wobec Jezusa i jego Matki, oraz bycia we współczesnym świecie gorliwymi apostołami modlitwy – zachęcił dziś w Oświęcimiu bp Piotr Greger. Przewodniczył tam Mszy św. w kaplicy oświęcimskiego klasztoru sióstr karmelitanek bosych.

Bielsko-żywiecki biskup pomocniczy sprawował liturgię z okazji wspomnienia Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel. Podczas odpustowej uroczystości kilkunastu wiernych przyjęło po raz pierwszy szkaplerz, na który składają się kawałki materiału z wizerunkiem Serca Pana Jezusa i Matki Bożej.

W homilii bp Greger przypomniał, że duchowość Karmelu wywarła ogromny wpływ na życie wielu wybitnych ludzi, kształtowała się także pod jej wpływem duchowość Karola Wojtyły, który przyznał, że wiele dobra zaznał dzięki temu, że od młodości nosił szkaplerz.

Nawiązując do listu św. Jan Paweł II z 2001 roku do Josepha Chalmersa, ówczesnego przeora generalnego karmelitów, zaznaczył, że znak szkaplerza powinien przypominać o konieczności kształtowania postępowania, opartego na modlitwie i życiu wewnętrznym poprzez częste przystępowanie do sakramentów i konkretne uczynki miłosierne co do ciała i co do duszy.

Nazwa „szkaplerz” pochodzi od łacińskiego słowa „scapularis”, czyli „noszony na plecach”. Zakonnicy noszą szkaplerz w postaci prostokątnego kawałka materiału z otworem na głowę, wkładanego na tunikę habitu. Taką szatę, jako element habitu noszą dziś nie tylko karmelici, ale i inne zakony. Świeccy noszą go w formie medalika. Tradycyjnym dniem, kiedy przyjmuje się szkaplerz jest święto Matki Bożej Szkaplerznej.

Karmelitanki przybyły do Oświęcimia 2 sierpnia 1984 r. na zaproszenie kard. Franciszka Macharskiego. Zamieszkały najpierw na plebanii w parafii św. Maksymiliana, a następnie w budynku tzw. Starego Teatru, nieopodal oświęcimskiego Żwirowiska. Przeciwko ich obecności w pobliżu byłego obozu protestowały niektóre środowiska żydowskie.

Na prośbę Jana Pawła II, który 9 kwietnia 1993 r., w Wielki Piątek, skierował do oświęcimskich karmelitanek specjalny list, zakonnice opuściły budynek przylegający do Auschwitz I. W liście do karmelitanek papież napisał m.in.: "Aby być miłością w sercu Kościoła, przybyłyście kiedyś do Oświęcimia.(…) W jaki sposób przyszłość będzie wzrastała w tej najboleśniejszej przeszłości, to w znacznej mierze zależy od tego, czy u progu Oświęcimia będzie czuwała ta miłość, która jest potężniejsza niż śmierć (por. Pnp 8,6)”.

23 listopada 1991 roku kard. Edward Cassidy, ówczesny prefekt Kongregacji ds. Zakonnych, i kard. Macharski wmurowali kamień węgielny pod budowę nowego klasztoru przy ulicy Legionów.

Obecnie w oświęcimskim klasztorze przebywa 10 karmelitanek.