Bp Gurda: potrzebujemy mocnego zaufania i wytrwałości w niesieniu krzyża

Na potrzebę mocnego zaufania Bogu i wytrwałości w codziennym dźwiganiu krzyża zwrócił m.in. uwagę bp Kazimierz Gurda podczas Mszy św. w kościele Niepokalanego Serca NMP w Kielcach, poprzedzającej najstarszą w mieście, historyczną Drogę Krzyżową. Kielczanie przeszli nią dzisiaj po raz 23., od czasów rekonstrukcji pasyjnego szlaku w latach 90. XX wieku.

W homilii bp Gurda na przykładzie postaci proroka Jeremiasza, rozważał tajemnicę cierpienia i prześladowania z powodu wierności Bogu.

„Nie jest łatwo być wiernym Bogu, gdy na placu walki pozostaje się samemu” – mówił bp Gurda. Zauważył, że Jeremiasz nie ustaje i nie poddaje się w przekonaniu, że Bóg nigdy go nie opuścił – taką postawę biskup zalecał wszystkim wiernym. Zaznaczył, że dzisiaj każdy kto opowiada się przy Jezusie, doświadcza mniejszego lub większego prześladowania ze strony „tych, którzy chcą narzucić styl życia bez Boga i przykazań”, uderzając np. nowymi prawami w fundament rodziny – w macierzyństwo i ojcostwo.

Po mszy ponad tysiąc zebranych wiernych wyruszyło w nabożeństwie Drogi Krzyżowej na Karczówkę.
Procesję z lampionami poprowadziły żeńskie zgromadzenia zakonne, m.in. siostry nazaretanki, dominikanki, albertynki oraz alumni z kieleckiego seminarium i harcerze. Rozważania stacji przygotował Kościół Domowy Ruchu Światło – Życie, bezpieczeństwo zapewniły służby miejskie.

Szlak kaplic – jeden z najstarszych w Polsce, prowadzi starym traktem ze Wzgórza Gedeona do klasztoru na Karczówce, odtworzonym dzięki m.in. mapie austriackiego geodety z czasów zaborów, na której częściowo zachowały się naniesione kaplice.

Wiek kaplic i szlaku pasyjnego szacuje się na przełom XVI/XVII wieku. Stacje musiały już być czynne, gdy 4 listopada 1628 r. bp krakowski Marcin Szyszkowski poprowadził procesję z relikwiami św. Karola Boromeusza z katedry kieleckiej do nowo wzniesionego klasztoru na karczówkowskim wzgórzu. Było to wotum za ocalenie miasta przed epidemią. Zapoczątkowało także tradycję Miejskiej Drogi Krzyżowej, która z przerwami – w czasach zaborów i okupacji – dotrwała do czasów PRL. Wówczas władze zakazały publicznych nabożeństw.

Miejska Droga Krzyżowa została reaktywowana w połowie lat 90. Z inicjatywy Towarzystwa Przyjaciół Karczówki prowadzone były prace rekonstrukcyjne zniszczonych w większości kaplic stacyjnych.
Od ponad 20 lat droga krzyżowa na Karczówkę odbywa się przez cały rok w każdy trzeci piątek miesiąca. W Wielkim Poście – w piątek przed Niedzielą Palmową – zawsze prowadzi ją ksiądz biskup, a organizuje Domowy Kościół Ruchu Światło – Życie.