Bp Ipold z Görlitz upamiętnia pojednanie niemiecko-polskie

Biskup niemieckiej diecezji Görlitz, Wolfgang Ipolt, podkreślił trwałe znaczenie historycznej wymiany listów między biskupami niemieckimi i polskimi z 1965 roku. „To był początek pojednania między naszymi narodami” – powiedział hierarcha w rozmowie z niemiecką agencją katolicką KNA 17 sierpnia w Görlitz. Obecne relacje z polskimi braćmi w urzędzie biskupim określił jako „swobodne i braterskie”.

60. rocznica listu biskupów polskich do niemieckich będzie obchodzona wspólną uroczystością Konferencji Biskupów Niemiec i Polski 18 listopada we Wrocławiu, zapowiedział bp Ipolt. Z tej okazji planowana jest wystawa oraz wspólna deklaracja. Polscy biskupi starają się również o uznanie tej korespondencji za niematerialne dziedzictwo kulturowe UNESCO.

Podobne wyzwania

Bp Ipolt, którego diecezja leży na granicy z Polską, powiedział, że często odwiedza sąsiedni kraj i doświadcza tam podobnych wyzwań stojących przed Kościołem. Jego zdaniem, polscy biskupi również są zaniepokojeni narastającym „odchodzeniem od wiary” w ich kraju. „Jako Niemcy, możemy okazać solidarność, gdyż już od dawna doświadczamy tu coraz bardziej zsekularyzowanego społeczeństwa” – powiedział biskup z Görlitz.

Niemiecki hierarcha nie spodziewa się, aby napięcia polityczne związane z kontrolami granicznymi, miały wpływ na relacje kościelne. Podkreślił, że na tę sprawę jego polscy partnerzy rozmów patrzą ze spokojem i uważają te środki za tymczasowe. „To próba ograniczenia i uregulowania migracji. Czas pokaże, czy okaże się pomocna i skuteczna” – powiedział bp Ipolt.

„Przebaczamy i prosimy o przebaczenie”

Niemiecka agencja KNA przypomniała przy tej okazji, że wymiana listów między biskupami Polski i Niemiec jest uważana za jeden z pierwszych i najważniejszych kroków pojednania polsko-niemieckiego po drugiej wojnie światowej. W „liście do niemieckich braci w Chrystusowym urzędzie pasterskim” z 18 listopada 1965 roku polscy biskupi wyrazili między innymi słynne słowa: „Udzielamy przebaczenia i prosimy o przebaczenie”. [W rzeczywistości oryginalny cytat brzmi: „udzielamy wybaczenia i prosimy o nie” – KAI]. Z jednej strony odwoływali się do niemieckiej inwazji na Polskę w 1939 roku i wojennych okrucieństw, z drugiej zaś do wypędzenia Niemców pod koniec wojny w 1945 roku.

Dwa tygodnie później niemieccy biskupi w swoim pozdrowieniu i odpowiedzi napisali między innymi: „Wielu okropności doznał Naród polski od Niemców i w imieniu niemieckiego Narodu…Tak też prosimy i my o zapomnienie, więcej, prosimy o przebaczenie”.