Bp Kopiec: szacunek dla życia musi być dominującą postawą chrześcijan

Biskupi: gliwicki – Jan Kopiec i opolski – Andrzej Czaja dziękowali 7 kwietnia Bogu za 100. rocznicę urodzin Marii Kokot, wieloletniej działaczki Akcji Katolickiej i Klubu Inteligencji Katolickiej. Z tej okazji odprawili Mszę św. w kaplicy Zakładu Opiekuńczo-Leczniczego w Opolu-Szczepanowicach.

Bp Kopiec nawiązując w homilii do niedawnych świąt wielkanocnych stwierdził iż, w tajemnicy zmartwychwstania Chrystusa oswoił nas Pan i Dawca wszelkiego dobra z tajemnicami naszego życia”. – Potrzeba nam było oswojenia się z tajemnicą naszej ograniczoności, a równocześnie wszechmocy i wielkości Pana, z ręki którego wszyscy pochodzimy – mówił.

Zdaniem biskupa gliwickiego, „całość naszej egzystencji płynie pomiędzy uczuciem radości z daru życia i możliwości rozwijania się, ale równocześnie – jak zauważył – towarzyszy nam na tej drodze uczucie lęku, strachu, niepewności i braku mocnego oparcia. Tłumaczył, że miłosierdzie Boga to „pochylenie się jego nad każdym z nas i wyciągniecie ręki ku pomocy, wsparciu i zaakceptowaniu”. Bp Kopiec mówił, iż żeby móc doświadczyć tego wielkiego daru trzeba cieszyć się darem życia.

Kaznodzieja podkreślał, że szacunek do życia musi być dominującą postawą wśród chrześcijan. – Wojny, nieszczęścia, choroby, zniszczenia… To wszystko jest ciągłą walką w nas samych, ale i wśród nas jako ludzkiej wspólnoty – zaznaczył.

Wszystkie radości z urodzin od pierwszej rocznicy aż do takiej jak ta piękna uroczystość 100-lecia pani Marii to nasz hymn radości i wdzięczności za dar życia. Wsłuchujemy się w orędzie Boga o Jego dobroci i miłosierdziu dla każdego z nas. Cieszymy się i razem śpiewamy hymn uznania Jego mądrej roztropnej postawy” – zachęcał biskup gliwicki.

Jubilatka urodziła się w Chorzowie Batorym rok przed wybuchem I wojny światowej. Przeżyła jako dojrzała kobieta II wojnę światową. Zaangażowana była w Katolickim Stowarzyszeniu Młodzieży, Akcji Katolickiej oraz Klubie Inteligencji Katolickiej. Jej mąż, Józef Kokot, był profesorem zwyczajnym nauk politycznych i pracował w Instytucie Historii na Uniwersytecie Opolskim. Zmarł w 1975 roku.