Bp Nitkiewicz: u ks. Wincentego Granata prawda i miłość łączyły się w jedno

U ks. Wincentego Granata prawda i miłość łączyły się w jedno – mówił biskup sandomierski 14 lutego w Lublinie. W kościele akademickim Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego odbyły się uroczystości poświęcone sandomierskiemu kandydatowi na ołtarze.

Uroczystej Mszy św. przewodniczył bp Krzysztof Nitkiewicz. Po niej w atrium Collegium Norwidianum otwarto wystawę poświęconą Słudze Bożemu ks. Wincentemu Granatowi.

– Tytuł Sługi Bożego, jaki przysługuje ks. Wincentemu Granatowi w związku z toczącym się procesem, wielokrotnie znajdował potwierdzenie w jego posłudze kapłańskiej, w życiu uniwersyteckim i w pracy naukowej – mówił bp Nitkiewicz.

Rektor KUL ks. prof. Antonii Dębiński w swej wypowiedzi przywołał osobę ks. prof. Granata, rektora, który w latach 60–tych tak trudnych dla świata akademickiego, naznaczonych wydarzeniami marcowymi, zapewnił Katolickiemu Uniwersytetowi Lubelskiemu, godne i autonomiczne trwanie. – Dzisiaj wspominamy jego wielką postać z szacunkiem i wdzięcznością – mówił rektor.

Ks. prof. Zdzisław Janiec z KUL, postulator procesu beatyfikacyjnego ks. Granata w homilii przybliżając postać Sługi Bożego, zwrócił uwagę na jego dorobek teologiczny.

– Ks. prof. Wincenty Granat był jednym z bardziej znaczących personalistów XX w. Jego teologiczny wkład stanowił grunt nauczania posoborowego w zakresie miłosierdzia Bożego. Mówił o miłosierdziu humanistycznym, to nic innego jak miłosierdzie, które ma odpowiadać godności ludzkiej – podkreślił ksiądz postulator.

Na zakończenie Mszy św. abp Stanisław Budzik przypomniał, że KUL już niedługo będzie obchodził 100 lat swego istnienia i podkreślił, że z tej okazji należy się radować i wpatrywać się w świetlaną postać Sługi Bożego. – Jest znakiem nadziei i ufności, że uniwersytet kroczy dobrą droga, że wsłuchuje się w Słowo Boże dzisiejszej Ewangelii, która mówi nam jak odrzucać pokusy łatwego życia – podkreślił metropolita lubelski.

Po Mszy otwarcia wystawy poświęconej ks. Wincentemu Granatowi, dokonał bp Krzysztof Nitkiewicz, który w swej wypowiedzi zwrócił uwagę na to, że materiał zgromadzony w procesie beatyfikacyjnym sandomierskiego kandydata na ołtarze pozwala na stwierdzenie, że w jego życiu prawda i miłość podążały zawsze razem.

– Budowniczych jedności w prawdzie i miłości, jest ciągle za mało, a on, podobnie jak czczeni dzisiaj św. Cyryl i Metody, robił to przez całe swoje życie i może być dla nas przewodnikiem na trudnych drogach relacji międzyludzkich – podkreślił bp Nitkiewicz.

Sandomierski kandydat na ołtarze urodził się 1 kwietnia 1900 roku w Ćmielowie. Przyjął święcenia kapłańskie w 1924 roku w Sandomierzu. Był wieloletnim wykładowcą – teologiem sandomierskiego seminarium, a także profesorem (1952-1970) i rektorem (1965-1970) Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.

Uznawany jest za jednego z najwybitniejszych polskich dogmatyków przez całe życie prowadził intensywną pracę naukową, której owocem jest ponad 330 publikacji. Jest autorem szeregu prac o charakterze filozoficzno-teologicznym, w tym dziewięciotomowej Dogmatyki katolickiej oraz dwutomowego dzieła: Ku człowiekowi i Bogu w Chrystusie. Brał m.in. udział w pracach redakcyjnych Encyklopedii Katolickiej, „Roczników Teologiczno-Kanonicznych” oraz „Zeszytów Naukowych KUL”.

W 1977 r. powrócił do Sandomierza, gdzie zmarł w opinii świętości 11 grudnia 1979 r. Został pochowany na grzebalnym cmentarzu katedralnym. Dobiega końca rozpoczęty 12 czerwca 1995 r. jego diecezjalny proces beatyfikacyjny.