Bp Skworc: wiary nie można oddzielać od codziennego życia

Wiary nie można oddzielać od codziennych obowiązków – mówił biskup tarnowski Wiktor Skworc w Gosprzydowej (powiat brzeski). Hierarcha przewodniczył Mszy św., podczas której poświęcił odnowiony ołtarz główny i obraz Matki Bożej Pocieszycielki Umierających.

„Nie można być katolikiem, który wobec świata mówi, że wierzy, ale jego życie biegnie daleko od drogi wyznaczonej przez Jezusa” – apelował kaznodzieja. Wskazywał, że w europejskiej i polskiej kulturze istnieje pokusa, by wiarę oddzielać od moralności, od życia według wymagań wiary. „Wielu ludzi nie potrafi już łączyć ewangelicznego przesłania z codziennym doświadczeniem; wzrasta trudność przeżywania osobistej wiary w Jezusa w takim kontekście społecznym i kulturowym, w którym chrześcijańska koncepcja życia jest stale wystawiana na próbę i zagrożona; w wielu sferach publicznych łatwiej jest deklarować się jako agnostycy, niż jako wierzący; odnosi się wrażenie, że niewiara jest czymś naturalnym, podczas gdy wiara wymaga uwierzytelnienia społecznego, które nie jest ani oczywiste, ani przewidywalne” – mówił bp Skworc.

Ordynariusz tarnowski podkreślił, że kto deklaruje, że wierzy, powinien dawać o tym świadectwo; powinien postępować według wymagań wiary. „Poznanie Boga musi łączyć się z moralnie dobrym życiem. Inaczej wiara, która traci kontakt z życiem staje się martwa, a życie nijakie” – dodał kaznodzieja.

W homilii wskazywał na Maryję jako świadka wiary. Nawiązując do Matki Bożej na gosprzydowskim obrazie, mówił, że Jej smutek zawsze był znakiem zatroskania o człowieka, aby się nawrócił i żył łaską odkupienia.

Podczas uroczystości ordynariusz tarnowski poświęcił odnowiony ołtarz i łaskami słynący obraz Matki Bożej. Przedstawia on zatroskaną Maryję z Dzieciątkiem Jezus.

Data powstania obrazu oraz nazwisko artysty są nieznane. Wiadomo jedynie, że obraz ten istniał już w roku 1698 i już wtedy otoczony był czcią i uznawany za łaskami słynący.

Stara legenda głosi, że w dawnych wiekach wezbrana woda rzeki Uszwicy przyniosła obraz Matki Bożej, który został umieszczony w kościele w wielkim ołtarzu i wkrótce zasłynął cudami.

Liczne pielgrzymki z różnych stron spieszyły do Gosprzydowej, szczególnie w czasie klęsk żywiołowych, długiej suszy, ulewnych deszczów, zarazy, aby za Jej przyczyną upraszać łaski.

O żywym kulcie Maryjnym w Gosprzydowej świadczy Księga Szkaplerza Świętego, założona już w 1833 roku.