Bp Solarczyk do katechetów: pomagajcie młodym spotkać Boga i zaufać Mu

Bądźcie ludźmi zawierzenia, którzy pomogą młodym spotkać Boga i zaufać Mu – zaapelował do katechetów bp Marek Solarczyk. Biskup pomocniczy diecezji warszawsko-praskiej przewodniczył Mszy św. podczas Diecezjalnego Wielkopostnego Dnia Skupienia dla nauczycieli religii. Naukę ascetyczną wygłosił Diecezjalny Moderator Domowego Kościoła Ruchu Światło-Życie ks. Jakub Kowlaczyk.

Przywołując w homilii biblijny obraz drzewa zasadzonego nad płynącą wodą bp Solarczyk przypomniał, że źródłem życia jest Jezus Chrystusa. – Jeżeli to osłabimy lub o tym zapomnimy, to możemy być podobni do tych, którzy ciągle szukają jakiegoś „ale”, by nie zaufać Bogu i Jego słowu, by nie dać Mu się prowadzić niczym faryzeusze – zauważył.

Przekonywał, że miarą skuteczności posługi katechety jest jego wewnętrzne zjednoczenie z Jezusem Chrystusem. – Jeżeli strumień Bożej łaski będzie w nas płynąć, wówczas nasi uczniowie będą mieli szansę w nim się zanurzyć, nawet jeśli nie do końca będą tego świadomi. Wtedy doświadczą Pana i Jego życia – mówił bp Solarczyk, zachęcając nauczycieli religii, by nieustanni troszczyli się o swoją osobistą relację z Bogiem.

Wyrażając uznanie dla podejmowanego wysiłku w głoszeniu Bożego Słowa, bp pomocniczy diecezji warszawsko-praskiej zwrócił uwagę, że najważniejsze jest doprowadzenie młodego człowieka nie tylko do, tego by spotkał Jezusa Chrystusa, ale również, by jak Tomasz Apostoł uznał w Nim swojego Pana i Zbawiciela, by cały oddał się z zaufaniem Bogu i Jego prowadzeniu.

Naukę rekolekcyjną wygłosił diecezjalny moderator Domowego Kościoła Ruchu Światło-Życie, ks. dr Jakub Kowalczyk. Nawiązując do biblijnej przypowieść o Synu Marnotrawnym zwrócił uwagę, że u podstaw ludzkiego grzechu leży brak świadomości własnej tożsamości dziecka Bożego oraz skrzywiony obraz Stwórcy.

– Boża miłość i miłosierdzie mogą nas kształtować od środka pod warunkiem, że wiemy kim jesteśmy w Bożych oczach, że wiemy iż jesteśmy ukochanym synem czy córką Boga Ojca. Jeśli nie przeżywamy bliskości z Panem, a więc nie doświadczamy tym samym Jego czułej miłości, wówczas nie będziemy również potrafili dostrzec w drugim człowieku naszego brata.

Duchowny przypomniał, że pierwszym przykazaniem jest słuchanie Boga – słuchanie Jego Słowa. – Tak wielu stara się kochać zamiast najpierw pozwolić Panu nas kochać. Nasza postawa powinna być dopiero odpowiedzią na Jego miłość, która przepełnia nasze serca – tłumaczył rekolekcjonista.

Nawiązując do historii narodu wybranego podkreślił, że tym, który działa i walczy, jest Bóg. – Wszystkie wojny Izraela pokazywały, że to Bóg walczy o człowieka. Tymczasem my robimy odwrotnie. Staramy się, by Pan został jakoś w tym świecie albo w naszym życiu, zamiast dać Mu pierwszeństwo – zwrócił uwagę ks. Kowalczyk.

Na przykładzie starszego syna mówił o kolejnych grzechach, którym człowiek ulega. – Źródłem postawy kontrolowania wszystkiego w życiu jest wewnętrzny lęk. Z nimi zaś związana jest swego rodzaju ciasność w myśleniu, która blokuje zarówno nasz rozwój jak i tych, do których jesteśmy posłani – zwrócił katechetom uwagę ks. Kowalczyk.

Wspomniał, że inną przeszkodą jest postawa użalania się nad sobą. – Wolimy współczucie innych niż przekraczać siebie, swoje możliwości i uczyć się wolności, która zakłada wzięcie pełnej odpowiedzialności za własne życie.

Przestrzegł również przed postawą nieprzebaczenia. – Za każdym razem, kiedy po zranieniu nie przebaczamy, zamykamy się w rozgoryczeniu. Budujmy mury, mające nas chronić przed ponownym zranieniem lub budujemy na tym poczucie swojej wartości. Tak pogrążamy się w pysze, stawiając siebie wyżej od innych. Niestety trwanie w tym stanie jest przyzwoleniem, by gorycz zatruwała nasze serce – ostrzegł duchowny.

Zwrócił też uwagę na grzech zazdrości. – Jest on oparty na kłamstwie o Bogu, o tym, że On nie wszystkich kocha jednakowo i nie jest miłosierny. Tymczasem prawda jest odwrotna – stwierdził rekolekcjonista.

W czasie adoracji Najświętszego Sakramentu katecheci mieli możliwość skorzystania z sakramentu pokuty i pojednania.