Bp Sztajerwald: Po kilku dniach czujemy się jak w jednej wielkiej rodzinie

Biskup pomocniczy warszawsko-praski, Tomasz Sztajerwald, jest jednym z trzech Polaków, uczestniczących w Rzymie w spotkaniu dla nowo mianowanych biskupów z całego świata. W rozmowie z mediami watykańskimi podkreśla, że doświadczenie Kościoła powszechnego i czas spędzony z hierarchami z różnych stron świata jest „niesamowity i bardzo ubogacający”.

Skonfrontować swoje wyobrażenia

Spotkanie, w którym w tych dniach uczestniczy w Rzymie 192 biskupów z całego świata, jest każdego roku organizowane przez Dykasterię ds. Biskupów, dla hierarchów, którzy w ostatnim roku przyjęli święcenia biskupie. Jak podkreśla w rozmowie z mediami watykańskimi bp Tomasz Sztajerwald, to cenny czas. „Możemy trochę skonfrontować się z naszymi wyobrażeniami na temat Kościoła powszechnego. Mamy też sporo przestrzeni wspólnego dzielenia się, więc jest to też okazja do tego, żeby poznać trochę, jak funkcjonuje Kościół w innych krajach – mówi – Kiedy mówimy na przykład o Europie, szczególnie zachodniej, to z jednej strony mamy wrażenie, że ludzi wierzących jest mniej, ale też słyszymy o rozwoju Kościoła w innych rejonach świata. To jest takie bardzo budujące. To naprawdę niesamowite doświadczenie i bardzo ubogacające”.

Kolejnym aspektem, na który zwrócił uwagę hierarcha jest doświadczenie wspólnoty, jaka zawiązała się pomiędzy biskupami z różnych stron świata. „Możemy trochę czasu spędzić też na nieformalnych spotkaniach, rozmowach. Po kilku dniach czujemy się, jakbyśmy byli w jednej wielkiej rodzinie, więc mam nadzieję, że też te spotkania zaowocują kontaktami w przyszłości i możliwością rozmów, czy wspólnego działania w różnych przestrzeniach” – podkreśla.

Kościół wpatrzony w Chrystusa

Pytany o inspiracje, z jakimi wróci po do Polski, bp Sztajerwald mówi m.in. o rozmowach na temat potrzeby nieustannej formacji zarówno kapłanów, jak też świeckich, „żebyśmy nieustannie wszyscy w tym, co robimy w Kościele, wpatrywali się w Chrystusa, żeby to nie było tak, że Kościół staje się jakąś świetnie zarządzaną instytucją, ale żeby cały czas był domem Bożym, żeby nigdy nie zapomnieć, że jest on wspólnotą, która prowadzi do Chrystusa, do Boga”. Biskup pomocniczy diecezji warszawsko-praskiej podkreśla też, jak ważne są świadectwa dotyczące tego, czym żyje lokalny Kościół, a czego być może nie znamy w polskich realiach. Jako przykład, podaje m.in. doświadczenie, którym dzielił się jeden z francuskich hierarchów, opowiadający o „masowym” napływie do Kościoła młodych dorosłych, proszących o chrzest i szukających swego miejsca we wspólnocie.