Bronią wiarygodności kapłaństwa. Trwa proces beatyfikacyjny 9 salezjanów męczenników

„Ogłoszenie błogosławionymi męczenników salezjańskich w czasie, gdy Kościół i księży otacza wiele nieprzychylnych, negatywnych informacji, ma szczególny wymiar – uwiarygadnia kapłaństwo” – podkreśla ks. Andrzej Scąber, referent ds. kanonizacyjnych archidiecezji krakowskiej. 24 października Ojciec Święty Leon XIV wyraził zgodę na promulgowanie dekretów o męczeństwie 9 salezjanów zamordowanych w niemieckich nazistowskich obozach zagłady Auschwitz i Dachau w latach 1941-1942.

Ks. Scąber zwraca uwagę, że początków procesu beatyfikacyjnego ks. Jana Świerca SDB i 8 Towarzyszy upatrywać trzeba w beatyfikacji 108 męczenników II wojny światowej, których do chwały ołtarzy 13 czerwca 1999 r. wyniósł Jan Paweł II. Do grona błogosławionych włączony został wówczas salezjanin ks. Józef Kowalski SDB, zamordowany w Auschwitz.

To wydarzenie sprawiło, że zwrócono uwagę na jego współbraci, którzy ponieśli śmierć męczeńską w podobnych okolicznościach. „Podjęto decyzję o rozpoczęciu drugiego procesu męczenników. Każda diecezja, każde zgromadzenie mogło przedstawiać swoich kandydatów. Salezjanie przedstawili tych 9 kandydatów – ośmiu, którzy zostali zamordowani w Auschwitz, i jednego, który poniósł śmierć w Dachau” – wyjaśnia ks. dr Scąber.

Procesem zajęła się archidiecezja krakowska, na której terenie aż do 1992 r. znajdował się Oświęcim. „Zgodnie z wymogami prawa kompetentnym biskupem do rozpoczęcia procesu jest biskup miejsca śmierci. Oni zginęli w roku 1941, a wtedy to była diecezja krakowska. Jeśli natomiast chodzi o ks. Franciszka Miśkę SDB, który został zamordowany w Dachau, biskup Monachium zrzekł się w jego przypadku kompetencji na rzecz biskupa krakowskiego ze względu na to, że tutaj mieszkało więcej świadków i na tych terenach kandydaci prowadzili całą działalność duszpasterską, jako salezjanie Prowincji Krakowskiej” – wyjaśnia ks. dr Scąber. Dodał, że z czasem salezjanie zdecydowali się na wyłączenie procesu ks. Jana Świerca SDB i 8 Towarzyszy z procesu zbiorowego.

Decyzja Ojca Świętego Leona XIV i promulgowanie dekretów o męczeństwie otwiera drzwi do zwieńczenia procesu beatyfikacją. „Ponieważ to jest sława męczenników, nie potrzeba cudu i można przystąpić do beatyfikacji – wyjaśnia referent ds. kanonizacyjnych archidiecezji krakowskiej. Kolejnym krokiem jest nawiązanie kontaktu przez biskupa prowadzącego proces z delegatem papieskim i wyznaczenie daty beatyfikacji.

Ks. dr Andrzej Scąber podkreśla, że ogłoszenie błogosławionymi męczenników salezjańskich w czasie, gdy Kościół i księży otacza wiele nieprzychylnych, negatywnych informacji, ma szczególny wymiar – uwiarygadnia kapłaństwo. „Ci ludzie byli wierni Chrystusowi do końca życia. Są prawdziwymi świadkami wiary. To ludzie, którzy oddali życie za Chrystusa i to uwiarygadnia posłanie kapłanów katolickich. To jest przesłanie przede wszystkim do świata, że księża są wierni Chrystusowi i służą Kościołowi aż do śmierci. Jest wielu takich księży” – mówi.

Referent ds. kanonizacyjnych archidiecezji krakowskiej zwraca także uwagę na oddziaływanie męczenników na wiernych poprzez codzienną, prostą posługę. 6 z 9 salezjanów, którzy zostaną ogłoszeni błogosławionymi, posługiwało przy parafii św. Stanisława Kostki w Krakowie-Dębnikach, gdzie aktywnie pracowali oni z młodzieżą i formowali parafian, prowadząc ich do świętości. Wśród wiernych dębnickiej parafii, wśród których posługiwali, wymienić można chociażby Karola Wojtyłę – św. Jana Pawła II, Karola Wojtyłę seniora – dziś sługę Bożego czy czcigodnego sługę Bożego Jana Tyranowskiego. „Formowali do prawdy, do uczciwości i do świętości — wskazuje ks. dr Andrzej Scąber. – Oni bronią wiarygodności kapłaństwa”.