Brzezie – 50-lecia konsekracji kościoła Przemienienia Pańskiego

– Życzę wam, by ten kościół wciąż was jednoczył ze sobą we wspólnym wysławianiu Boga na wysokościach – mówił abp Marek Jędraszewski w niedzielę w czasie Mszy św. z okazji 50-lecia konsekracji kościoła Przemienienia Pańskiego w Brzeziu.

W homilii abp Marek Jędraszewski przypomniał historyczne okoliczności konsekracji kościoła, dokonanej przed pięćdziesięciu laty przez kard. Karola Wojtyłę. Były to czasy, gdy Kościół sprzeciwiał się ateistycznym ideologiom, głosząc prawdę o Bogu, który jest źródłem istnienia i celem życia. – Wtedy miłość, której nauczał, którą głosił i której domagał się Chrystus, była znakiem sprzeciwu, dlatego że system komunistyczny opierał się na walce klas, walce człowieka z człowiekiem – zaznaczył arcybiskup i dodał, że dla kard. Wojtyły motorem postępu nie była walka, lecz miłość miłosierna i przebaczająca, o której nauczał sam Zbawiciel. W latach 70. przyszły papież mówił także, kim jest człowiek, wskazując na wagę sumienia. Gdy cztery lata później został wybrany na następcę św. Piotra, wołał, by otworzyć drzwi Chrystusowi.

W czasie konsekracji kościoła w Brzeziu kardynał dawał cztery odpowiedzi na pytania, które stawia liturgia Słowa. Bóg jest niepojęty, ale chce, by na świecie były miejsca święte i oddane tylko Jemu. – Świątynia to święte miejsce poświęcone Bogu, w którym człowiek może, słuchając słowa Bożego i przyjmując sakramenty, otwierać sobie dzięki Bożej łasce drogę do nieba – zaznaczył abp Marek Jędraszewski.

Stwierdził, że świątynia daje także odpowiedź na pytanie, kim jest Jezus Chrystus. Ambona mówi o Nim jako o Prawdzie, ponieważ Zbawiciel jest największym objawieniem, kim jest Bóg. Ołtarz to pamiątka ofiary złożonej przez Syna Bożego dla zbawienia świata i stół, z którego On karmi lud swym ciałem i krwią. Życie każdego chrześcijanina rozpoczyna się przy chrzcielnicy. – Chrystus – nowy Adam – obmył nas w wodach Jordanu, które wypływają w każdej chrzcielnicy po to, aby otwierało się dla nas niebo. Chodzi o to, byśmy ten święty moment otwarcia się nieba przedłużali mocą Chrystusowej łaski aż do końca naszych dni – podkreślił metropolita i wskazał również na konfesjonał, w którym ludzie wyznają swe grzechy i proszą Pana o łaski i siły.

Przypomniał, że podczas wspólnotowej Mszy św. w niedzielę wierni uwielbiają Boga za dzieło stworzenia, zwycięstwo Chrystusa nad śmiercią i zesłanie Ducha Świętego. – Rozproszeni w naszych zajęciach, mieszkający w naszych domach, przynajmniej raz w tygodniu spotykamy się razem, by wielbić Boga i dziękować Mu za nieskończone dzieła Jego łaski i prosić, by rozpoczynający się tydzień upłynął pod Jego opatrznością, przy Jego pomocy i wsparciu – powiedział arcybiskup.

Zaznaczył także, że w modlitwie konsekracyjnej są wymieniane trzy cechy Kościoła. Jest on świętą, wybraną winnicą Pana, obejmującą cały świat. Mocą krzyża podnosi swe słabe dzieci i wprowadza je do chwały Królestwa niebieskiego. Kościół jest szczęśliwym mieszkaniem Boga z ludźmi i przybytkiem zbudowanym na fundamencie apostołów, a jego kamieniem węgielnym jest sam Jezus. Kościół jest wspaniały, ponieważ jest miastem położonym na górze, które wszyscy widzą i wskazuje na Baranka – światłość zbawionych.

– Dziękujemy Bogu za to wydarzenie sprzed pół wieku i prosimy podczas Eucharystii, by odnowiło się w nas – na przekór temu światu, który nie chce na Kościół patrzeć z życzliwością – poczucie kim jesteśmy w Kościele świętym, szczęśliwym i wspaniałym – dodał metropolita.

Na zakończenie arcybiskup podziękował za zaproszenie na tę uroczystość. – Życzę wam, by ten kościół wciąż was jednoczył ze sobą we wspólnym wysławianiu Boga na wysokościach – powiedział.