Bydgoszcz: dziękczynienie za 65 lat kapłaństwa ks. prałata Władysława Mielcarka

W Bydgoszczy 10 czerwca dziękowano za 65. lat kapłaństwa ks. prałata Władysława Mielcarka. Eucharystii ze szczególną oprawą artystyczną, którą wraz z orkiestrą zapewnili muzycy, chórzyści, przewodniczył biskup senior archidiecezji gnieźnieńskiej Bogdan Wojtuś.

W świątyni Matki Boskiej Nieustającej Pomocy zebrali się kapłani, przedstawiciele władz różnych szczebli, zaproszeni goście oraz parafianie. – Z wielką radością przekazuję księdzu prałatowi osobisty dar papieża Franciszka w postaci medalu upamiętniającego czwarty rok jego pontyfikatu. Dołączony został do niego list, w którym Ojciec Święty gratuluje ogromnego trudu posługi kapłańskiej na rzecz wiernych oraz poleca jubilata opiece Najświętszej Maryi Pannie, udzielając Bożego błogosławieństwa – mówił na wstępie biskup ordynariusz Jan Tyrawa.

Pasterz diecezji bydgoskiej wygłosił również homilię, nawiązując m.in. do trudnej historii, w czasie której jubilatowi przyszło realizować kapłańską posługę. – Uświadamiamy sobie te wszystkie perypetie, jakich ksiądz prałat doznał w zakresie kwestionowania Kościoła i jego miejsca w przestrzeni publicznej. Dziękujemy Panu Bogu za te 65 lat, ale przede wszystkim za osobę księdza prałata. Za te wszystkie trudy, tajemnice życia, wobec których ksiądz prałat musiał stanąć. Zapewne niejednokrotnie towarzyszyły temu rozterki, strach, niepewność. Może nawet i ta gotowość, aby podzielić los, jaki spadł na tego, który księdzu prałatowi udzielał święceń kapłańskich – na ks. kard. Stefana Wyszyńskiego w momencie jego aresztowania – dodał.

Ks. Władysław Mielcarek – Prałat Jego Świątobliwości, urodził się 9 października 1925 r. w Chełmcach. W czasie okupacji wraz z rodziną został przewieziony do Chełma Lubelskiego. Kolejne lata spędził w miejscowościach położonych niedaleko Rejowca. Był łącznikiem AK. W lutym 1947 roku zgłosił się do Wyższego Seminarium Duchownego w Gnieźnie. 7 czerwca 1952 r. otrzymał święcenia kapłańskie z rąk kard. Stefana Wyszyńskiego. Pracował jako wikariusz w Inowrocławiu i Bydgoszczy. W roku 1958 został skierowany na pierwszą samodzielną placówkę do Kretkowa koło Jarocina, zaś w 1965 – przeniesiony do parafii św. Floriana w Żninie. 1 lipca 1972 r. przybył do Bydgoszczy jako administrator parafii Matki Boskiej Nieustającej Pomocy na Szwederowie. Tutaj przez 32 lata pełnił funkcję proboszcza. Został ustanowiony rezydentem w 2004 r. – Dziękuję Panu Bogu nie tylko za życie, ale za powołanie do kapłaństwa. Za to, że mogłem ludziom rozdzielać tyle darów z nieba. Dziękuję za opiekę i wstawiennictwo Matce Bożej Nieustającej Pomocy, której jako kleryk oddałem się w macierzyńską niewolę. To dla mnie dzień szczególny, niespodziewany – podkreślił ks. prałat Władysław Mielcarek.

Z okazji 65. rocznicy święceń kapłańskich jubilata została wydana publikacja zatytułowana „Sługa Pana”. Znalazł się w niej zapis niecodziennej rozmowy kapłana z Katarzyną Jarzembowską, dziennikarką Przewodnika Katolickiego. Książka powstała z inicjatywy ks. dr. Waldemara Różyckiego, dyrektora Zespołu Szkół Katolickich Pomnika Jana Pawła II w Bydgoszczy. – Nie spodziewałem się, że ktoś o tym pomyśli. Byłem głęboko wzruszony tą pamięcią – podkreślił jubilat.

Na prawie dwustu stronach uwiecznione zostały opowieści o latach dzieciństwa, młodości i rodzinie. Pokazano czasy seminarium i posługi kapłańskiej. Nie zabrakło nawiązania do momentów okupacji, a także komunizmu. „Mama? Nie pamiętam, kiedy się kładła spać, ani kiedy wstawała. Nigdy nie widziałem, żeby odpoczywała – wylegiwała się w łóżku. Zawsze była na nogach, rano – od szóstej do wieczora. Była wymagająca. Czasem dała nawet ręcznikiem po palcach. Ojciec tylko raz mnie gonił… z batem (…). A tak to nie pamiętam, żeby rodzice nam kiedykolwiek wymierzali jakąś karę” – czytamy na początku we wspomnieniach na temat rodziny. Jak rodzice przyjęli decyzję pójścia do seminarium? Co mówił do Was podczas święceń Ksiądz Prymas? Jak Ksiądz Prałat wyobraża sobie niebo? – to tylko kilka z około dwustu pytań i myśli poruszonych w książce.

W publikacji znalazło się również słowo biskupa ordynariusza Jana Tyrawy oraz prymasa Polski seniora abp. Henryka Muszyńskiego. Jej wydawcą jest Pomorska Oficyna Wydawniczo-Reklamowa z Zamościa k. Bydgoszczy.