Bydgoszcz – piesza pielgrzymka od Matki Pięknej Miłości do Matki Bożej Byszewskiej

W intencji ojczyzny, trzeźwości narodu, z prośbą o powołania do życia kapłańskiego i konsekrowanego, z bydgoskiej katedry – Sanktuarium Matki Bożej Pięknej Miłości – wyruszyła piesza pielgrzymka do Sanktuarium Matki Bożej Byszewskiej.

Od początku nad jej organizacją czuwa Bractwo Oblatów św. Brygidy, które zostało powołane w 1982 roku. W bydgoskiej parafii Świętych Polskich Braci Męczenników pojawiło się w 1985 roku. Jego członkami były głównie osoby prześladowane podczas stanu wojennego, dla których Kościół był jedyną oazą prawdy i wolności. – Człowiek został stworzony przez Boga „in statu viae”. Jego życie rozpięte jest pomiędzy przeszłością a przyszłością – podkreślił bp Krzysztof Włodarczyk, który przewodniczył Mszy św. na rozpoczęcie.

Na pielgrzymowanie – jak zauważył biskup – składają się zasadnicze etapy: wyjście, droga oraz cel. – Chodzi o wyjście nie tylko w sensie fizycznym, geograficznym, lecz duchowym – podążanie naprzeciw Boga, w poszukiwaniu Jego łaski, spotkania z Nim samym – mówił, przypominając słowa św. Jana Pawła II: „Człowiek tęskni za spotkaniem z Bogiem, a pielgrzymki kierują jego myśli ku przystani, do której można zawinąć na szlaku swoich religijnych poszukiwań”.

Chrześcijanin zatem ma dokonywać́ – według bp. Włodarczyka – nieustannego duchowego exodusu. Biblijne „wyjścia” stają się wzorem dla jego duchowej wędrówki, przejścia z niewoli zła i grzechu do nowego życia w wolności dziecka Bożego. Celem każdej pielgrzymki jest osiągniecie świętego miejsca. To Bóg wyznacza człowiekowi cel. Dotarcie do niego stanowi wypełnienie Jego zamiarów. Samo jego osiągnięcie łączy się zwykle z doznaniem radości, odpoczynku, odkryciem nowego sensu, przeżyciem bliskości Boga – powiedział.

Pątników, którzy mieli do pokonania ponad trzydzieści kilometrów, poprowadził ks. dr Łukasz Boruch. Prefekt Zespołu Szkół Katolickich Pomnika Jana Pawła II w Bydgoszczy poruszył temat drogi, a także odnalezienia się na niej w kontekście słowa Bożego. – By nie było ono tylko aforyzmem, poetycką inspiracją, ale realnym spotkaniem z konkretnymi postaciami – mówił, wskazując m.in. na Mojżesza. – Byśmy dostrzegali, z jakimi plagami zmagamy się w codzienności, oraz przez jakie pustynie musimy przechodzić. Wreszcie, kto stanowi dla nas taką inspirację i światło – dodał.

Pierwsza pielgrzymka była dziękczynieniem Maryi za opiekę nad dziećmi internowanych, więzionych i ubogich. Miała wówczas miejsce podczas kolonii w Byszewie, organizowanych przez bractwo. Pocysterska świątynia, która się tam znajduje, nosi również nazwę Sanktuarium Najświętszej Maryi Panny Królowej Krajny. W prezbiterium króluje jeden z najstarszych wizerunków Maryi na ziemiach polskich – koronowany w 1966 roku.

– Moje uczestnictwo w pielgrzymce wypływa z potrzeby serca i wartości, z jakimi od początku identyfikuje się nasze bractwo. Proszę Maryję i Boga o siłę świadectwa, w czasach których odchodzi się od Jezusa, negując chrześcijaństwo w Europie, a także o pokój i ustanie konfliktu, zwłaszcza na Ukrainie – powiedział Jan Sobociński.