Caritas sandomierska przygotowała album dokumentujący wielką powódź z 2010 r.

Niezwykły album – zawierający zdjęcia i wspomnienia mieszkańców Sandomierza i okolic, których dotknęła powódź w maju 2010 r. – przygotowała diecezjalna Caritas. Publikację o tytule „Na fali zwątpienia i nadziei” można kupić w siedzibie Caritas w Sandomierzu.

Autorami tekstów są osoby poszkodowane, a także wolontariusze i przedstawiciele różnych instytucji, którzy podczas powodzi nieśli poszkodowanym pomoc, w tym uczestniczyli w akcjach ratowniczych. Z ich szczegółowych, osobistych i fragmentarycznych wspomnień wyłania się obraz ogromu klęski żywiołowej, zniszczeń i pracy przy ich naprawianiu, a także historia ludzkiej solidarności i wielkoduszności.

„Najciekawsze jest to, że przez jedną noc przybyło 2 m wody.”, „Ewakuacja! I w tym momencie usłyszałam ogromny huk, dosłownie jak wodospad.” „Słychać było przerażający szum wody – wlewającej się do piwnic i innych miejsc.”, „W tym czasie ludzie sobie pomagali. Nikt nie oglądał się na siebie, wszelkie podziały zniknęły”, „Myśmy mogły pomagać przede wszystkim dlatego, że wcześniej przywieźli nam czajnik i butlę z gazem, żebyśmy mogły gotować herbatę i kawę. Wiecie, co to znaczy móc napić się w takiej sytuacji herbaty?”, „Gdy pierwszy raz po powodzi weszłam do domu i zobaczyłam warstwy szlamu i błota, porozrzucane i połamane meble, zastanawiałam się, czy w ogóle będzie można to wszystko odremontować?”, „Woda nie była taka straszna, najgorsze było to, jak woda zeszła. Był wtedy niewyobrażalny smród i czekało nas dużo pracy. Cali brudni, w tym mule, w tym co woda naniosła, pracowaliśmy, by uprzątnąć ten bałagan”, "Udało nam się skuć sufity w dwóch pomieszczeniach.

Nasze dziewczyny pracowały równo tak jak my, chłopaki, czasem były nawet bardziej wytrwałe”, „Powódź pozwoliła nam wiele zrozumieć. Pokazała ilu dobrych ludzi jest wokół nas. Warto pomagać innym, bo gdy my potrzebujemy pomocy, to pomoc do nas powraca”, „Powódź kazała się nauką, że nie ma co się przywiązywać do rzeczy materialnych. Całe życie mogło się nic nie robić i być w tym samym punkcie co teraz".

Powódź w Sandomierzu i okolicach rozpoczęła się 18 maja 2010 r. Po pierwszej fali, podczas której wiele domów zostało zalanych po dach, woda opadła, ale wkrótce potem nadeszła druga fala – równie wysoka, która dokończyła dzieła zniszczenia. Wiele rodzin straciło dorobek życia, rolnicy utracili plony. Album zawiera nie tylko zapis strasznych dni powodzi, ale także tygodnie mozolnej pracy powodzian i wolontariuszy, którzy sprzątali zalany teren i pomagali mieszkańcom w remontach.

Wstęp do albumu napisał biskup sandomierski Krzysztof Nitkiewicz. Książkę wydało Wydawnictwo Caritas Sandomierskiej.