CZWARTEK V TYGODNIA WIELKIEGO POSTU: „duchowa ślepota”

Żydzi trwają w „duchowej ślepocie”. Nie potrafią ujrzeć w Chrystusie Boga, chociaż nazywają Go „swoim”. Jezus wytyka im jednak, że Boga nie znają.

Słowa Ewangelii według św. Jana

Jezus powiedział do Żydów: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeśli kto zachowa moją naukę, nie zazna śmierci na wieki. Rzekli do Niego Żydzi: Teraz wiemy, że jesteś opętany. Abraham umarł i prorocy – a Ty mówisz: Jeśli kto zachowa moją naukę, ten śmierci nie zazna na wieki. Czy Ty jesteś większy od ojca naszego Abrahama, który przecież umarł? I prorocy pomarli. Kim Ty siebie czynisz?

Odpowiedział Jezus: Jeżeli Ja sam siebie otaczam chwałą, chwała moja jest niczym. Ale jest Ojciec mój, który Mnie chwałą otacza, o którym wy mówicie: Jest naszym Bogiem, ale wy Go nie znacie. Ja Go jednak znam. Gdybym powiedział, że Go nie znam, byłbym podobnie jak wy – kłamcą. Ale Ja Go znam i słowa Jego zachowuję. Abraham, ojciec wasz, rozradował się z tego, że ujrzał mój dzień – ujrzał /go/ i ucieszył się.

Na to rzekli do Niego Żydzi: Pięćdziesięciu lat jeszcze nie masz, a Abrahama widziałeś? Rzekł do nich Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Zanim Abraham stał się, Ja jestem. Porwali więc kamienie, aby je rzucić na Niego. Jezus jednak ukrył się i wyszedł ze świątyni. (J 8,51-59)

„Duchowa ślepota”

Ewangelia mówi nam dzisiaj o kolejnych oskarżeniach uderzających w Jezusa. Jesteśmy świadkami prób upokorzenia i wyśmiania Jego nauki. Na nowo jednak Zbawiciel daje nam nadzieję i siłę w głoszeniu Jego słów. Ukazuje nam postawę, z którą powinniśmy się utożsamiać.

Żydzi trwają w „duchowej ślepocie”. Nie potrafią ujrzeć w Chrystusie Boga, chociaż nazywają Go „swoim”. Jezus wytyka im jednak, że Boga nie znają. O sobie natomiast mówi: „Ale Ja Go znam i słowa Jego zachowuję”.

Czyż słowa Jezusa nie dotyczą także nas, którzy nazywamy się chrześcijanami, a nie słuchamy Słowa Bożego? Czy zbyt często nie myślimy tylko po ludzku, szukając racjonalnych argumentów? Czy nie dążymy do chwały pochodzącej od nas samych? Nie potrafimy stanąć w pokorze. Przyjąć niewyobrażalną Miłość – Boga.

Niech przykładem ciągłego dążenia do tej postawy będzie dla nas Jan Paweł II, którego czwartą rocznicę śmierci dzisiaj wspominamy. Spójrzmy na jego odwagę, konsekwencję i pokorę w słuchaniu oraz głoszeniu prawdy o Jezusie Chrystusie.