Czytanie pism służebnicy Bożej Jadwigi Zamoyskiej w Książnicy Płockiej (zapowiedź)

W Książnicy Płockiej – Mediatece 1 grudnia zaprezentowany zostanie spektakl pt. „Ojczyznę trzeba znać!” – czytanie performatywne pism służebnicy Bożej Jadwigi z Działyńskich Zamoyskiej i jej syna Władysława Zamoyskiego. Wstęp na wydarzenie w wykonaniu Teatru Hagiograf z Krakowa jest wolny.

Książnica Płocka zaprasza 1 grudnia (piątek) o 17.00 do Mediateki (ul. Kościuszki 3b), gdzie gościnnie wystąpi krakowski Teatr Hagiograf ze spektaklem „Ojczyznę trzeba znać! Czytanie performatywne fragmentów pism służebnicy Bożej Jadwigi z Działyńskich Zamoyskiej i Jej Syna, Władysława Zamoyskiego”.

Czytanie performatywne zakłada, że aktorzy czytają tekst według wcześniej założonego podziału. Nie budują oni postaci, nie grają, jedynie czytając utwór i zabarwiając go emocjonalnie. Czytaniu towarzyszy ścieżka dźwiękowa.

W spektaklu wystąpią aktorzy Teatru Hagiograf im. św. Teresy z Lisieux: Izabela Drobotowicz-Orkisz i Władysław Byrdy. Oprawę muzyczną na wiolonczeli zapewni Katarzyna Beresińska.

Teatr Hagiograf jest teatrem słowa, kontynuatorem idei Teatru Rapsodycznego. Powstał w marcu 2001 roku w Krakowie i współpracuje z wieloma krakowskimi artystami. Od 2016 roku jest sekcją kultury Instytutu Karola Wojtyły.

Teatr założyła Izabela Drobotowicz-Orkisz, zapraszając do współpracy Jacka Lecznara. Oboje są absolwentami krakowskiej PWST, doświadczonymi aktorami, mają w dorobku również prace reżyserskie i filmowe oraz znaczące nagrody. Obecnie z Hagiografem współpracuje wielu aktorów, muzyków, plastyków oraz naukowców. Teatr występował zarówno w wielkich salach i świątyniach, jak i w małych wiejskich kościółkach klubach, szkołach i zakonach klauzurowych. Kilkanaście lat działalności zaowocowało wystawieniem ponad 500 spektakli i programów w Polsce i poza jej granicami, między innymi we Włoszech, Czechach, Szwecji i Kanadzie.

Sługa Boża Jadwigi z Działyńskich Zamoyska (4 lipca 1831 – 4 listopada 1923), to wybitna Polka, patriotka, pedagog, działaczka społeczna, wierna  żona i oddana matka, służebnica Boża Kościoła katolickiego. W 1852 roku wyszła za mąż (po otrzymaniu dyspensy papieskiej) za brata swojej matki generała Władysława Zamoyskiego, polityka konserwatywnego związanego z Hotelem Lambert. Przeniosła się do Paryża, towarzyszyła mężowi w podróżach politycznych. Pozostała we Francji po śmierci męża (1868).

Zbliżyła się do zakonu oratorian i pod wpływem ich idei tworzenia stowarzyszeń religijnych, bez obowiązkowych ślubów zakonnych postanowiła założyć „szkołę życia chrześcijańskiego”. Swoją ideę mogła zrealizować po śmierci brata Jana Działyńskiego i przejęciu dóbr kórnickich przez jej syna Władysława Zamoyskiego. W 1881 roku powróciła do Kórnika i w następnym roku założyła Szkołę Domowej Pracy Kobiet. W 1885 roku objęta tzw. ustawami bismarckowskimi, została wydalona z Prus jako obywatelka Francji. Przeniosła wówczas szkołę do Lubowli na Spiszu, potem do Kalwarii Zebrzydowskiej, a w 1891 roku do zakopiańskich Kuźnic, które jej syn nabył w 1889 roku na licytacji.

Szkoła Jadwigi Zamoyskiej zyskała poparcie władz kościelnych oraz duże zainteresowanie w społeczeństwie. Program nauczania obejmował przede wszystkim wychowanie religijne i zajęcia praktyczne z szycia, haftu i gotowania, ale także zajęcia z rysunków, literatury, geografii, historii Polski oraz naukę śpiewu. Zamoyska pisała m.in. książki o tematyce religijno-wychowawczej.

Z małżeństwa z Władysławem Zamoyskim miała synów Władysława i Witolda, dwie córki Marię (zmarłą w niemowlęctwie) i drugą także Marię. 27 listopada 2012 roku Kuria Metropolitalna w Poznaniu oficjalnie wszczęła proces beatyfikacyjny Jadwigi Zamoyskiej. Uchwałą Sejmu RP IX kadencji z 22 lipca 2022 roku zdecydowano o ustanowieniu roku 2023 – Rokiem Jadwigi z Działyńskich Zamoyskiej.

5 listopada w kościołach w Polsce odczytano list Konferencji Episkopatu Polski pt. „Świętość jest prosta” – w 100. rocznicę śmierci służebnicy Bożej Jadwigi Zamoyskiej.