Dialog w społeczności lokalnej

czyli Między wójtem, plebanem i obywatelem

Prowadzący: Przemysław Fenrych, Fundacja Rozwoju Demokracji Lokalnej
W warsztacie „Dialog w społeczności lokalnej czyli Między wójtem, plebanem i obywatelem” wzięło udział 17 osób. Wśród uczestników była grupa młodzieży z liceów i techników gnieźnieńskich oraz trzech ekspertów: ks. Sławomir Kokorzycki, proboszcz z Korytowa, pan Adam Pastucha, przewodniczący (już trzecią kadencję!) Rady Gminy Dębowiec k/Skoczowa oraz pan Przemysław Radwan dyrektor generalny Stowarzyszenia Szkoła Liderów. Prowadził warsztat pan Przemysław Fenrych z Fundacji Rozwoju Demokracji Lokalnej.
Centralnym punktem warsztatów była symulacja obrad rady gminy Przykładówko (miejsce wymyślone, na które składało się kilka różnych prawdziwych gmin), nt. zagospodarowania wolnej przestrzeni w miasteczku. Burmistrz proponował, by w tym miejscu zbudować hipermarket – miał plan i i potencjalnego inwestora – potrzebował zgody Rady na rozpoczęcie z nim negocjacji. Ta była jednak podzielona. Każdy z uczestników dostał swoją rolę, w którą, w miarę możliwości miał się wczuć. Jak w każdej radzie tak i tu były różne postacie: od zaangażowanych społeczników po sprzedajnych manipulatorów. Nie obyło się bez ostrych dyskusji, wzajemnych oskarżeń, osobistych wycieczek. Jednak nie było ich więcej niż rzeczowych propozycji rozwiązania problemu (część mieszkańców miała inny pomysł zagospodarowania tego miejsca), jak i wzajemnego hamowania się, uspokajania – większość rady chciała dialogu, podjęcia konkretnej decyzji. I to się ostatecznie udało. Niewielką przewagą głosów ustalono, że burmistrz ma prawo do rozpoczęcia negocjacji z wykonawcą projektu. Ma jednak zgłosić zastrzeżenia i propozycje rady.
Symulacja ta była wprowadzeniem do dyskusji: jak podejmować dialog w społeczności lokalnej? Uczestnicy próbowali odpowiedzieć sobie na pytania: dlaczego jest tak małe zainteresowanie zwykłych obywateli tym, co dzieje się w ich regionie? Dlaczego ze strony „góry” nie ma chęci podejmowania dialogu, konsultowania się ze swymi wyborcami? W dyskusji pojawiła się również sprawa mediów: nie przekazują spraw ważnych i prawdziwych, a skupiają się na informacjach sensacyjnych i nieważnych. Dyskutanci widzieli rozwiązanie problemu w m.in. lepszym dostępie do informacji dla przeciętnego obywatela ze strony władzy, danie możliwości zrozumienia tego, co się dzieje. Bardziej konkretnym pomysłem było polepszenie jakości edukacji obywatelskiej zwłaszcza dla młodzieży, wolnej od „cieni przeszłości”, wychowanej w wolnym państwie. Byli i tacy, którzy wierzyli w szansę rozwoju społecznego również u dorosłych.
Wśród uczestników warsztatu znaleźli się ludzie, którzy na co dzień uczestniczą w życiu politycznym swojego regionu (m.in. obecny był burmistrz Murowanej Gośliny – jednej z gmin, która jako pierwsza wzięła udział w projekcie „Przejrzysta Polska”). Dzięki temu dyskusja była konkretna i poparta przykładami z życia. Warsztaty zainteresowały obecną na nich młodzież. Zarówno o niej jak i o samych warsztatach niech zaświadczy wyrażona przez nią chęć założenia Młodzieżowej Rady Miasta Gniezna.
Zanotowała Zosia Fenrych

*WNIOSKI KOŃCOWE WARSZTATÓW STWORZONE PRZEZ MŁODZIEŻ * z Gnieźnieńskiej Akademii Dialogu
Aby poprawić dialog w społeczności lokalnej trzeba:
.Postawić na edukację obywatelską młodzieży i dorosłych
.By była lepsza, ogólnodostępna informacja o działalności władzy lokalnej
.By informacje przekazywane przez media były prawdziwe i ważne dla obywatela i społeczności, a nie sensacyjne i skandalizujące
.By władza była bliżej obywatela (rozwój organizacji pozarządowych i jednostek pomocniczych)
.By była większa swoboda działania w sferze publicznej dla młodzieży
.By nauczyć się słuchać, zrozumieć i umiejętnie wykorzystać zdobyte informacje
.By ze słów wypływały czyny
.Prowadzić go cierpliwie i dobrze przygotować każdy jego element
.Prowadzić go na wszystkich poziomach społecznych (nie tylko „góra”)
.Działać na rzecz wspólnoty, solidarności gminy (gmina to nie zlepek sołectw)
.Uczynić go zrozumiałym dla każdego (język dialogu)
Oprócz powyższych wniosków dyskutanci zwrócili także uwagę na konieczność pracy nad etycznym wymiarem dialogu społecznego. Trzeba z jednej strony przeciwstawić się wszelkim negatywnym przejawom społecznej rozmowy (agresja, kłamstwo, manipulacja), z drugiej budować ją w duchu prawdy, miłości i solidarności. Nasze pragnienie wolności słowa przekształciliśmy w życiu publicznym w wolność gadania bez odpowiedzialności – ten proces trzeba odwrócić.