Diecezja opolska dziękowała Bogu za 50 lat istnienia

Uroczystości w katedrze odbyły się 28 czerwca wieczorem. Dokładnie w 50. rocznicę podpisania przez papieża Pawła VI bulli „Episcoporum Poloniae Coetus” o utworzeniu diecezji opolskiej.

Od odczytania fragmentów historycznego dokumentu rozpoczęła się uroczysta liturgia. Przewodniczył jej biskup gliwicki Jan Kopiec, który jednocześnie świętował w Opolu 50-lecie święceń kapłańskich. Do celebracji Mszy św. użyto kielicha, który przed pół wiekiem diecezja opolska otrzymała w darze od Ojca Świętego. Mszę koncelebrowało kilkudziesięciu kapłanów z biskupami Andrzejem Czają, Rudolfem Pierskałą i Pawłem Stobrawą.

– Annuntio vobis gaudium magnum (Ogłaszam wam radość wielką) – mówił we wstępie do liturgii biskup Andrzej Czaja. – Tak Kościół ogłasza zawsze wybór papieża. Ja dziś używam tych słów, by też zwiastować radość wielką. Oto właśnie przypada dzień złotego jubileuszu diecezji opolskiej. Tej liturgii przewodniczy biskup gliwicki Jan Kopiec, który od nas wyszedł i na 50 lat posługiwania kapłańskiego tylko 11 lat pracuje w diecezji gliwickiej, reszta u nas. To jest więc także nasz biskup. Przez 19 lat pełnił posługę biskupią w naszej diecezji. W tej liturgii chcemy przede wszystkim dziękować za 50 lat Kościoła opolskiego i za 50 lat kapłaństwa drogiego biskupa Jana. To jest także liturgia odnowienia przymierza z Bogiem. Chcemy spojrzeć w przód. A diagnoza naszej sytuacji zawarta jest w haśle roku jubileuszowego: „Bliżej Boga-Człowieka”.

Biskup gliwicki rozpoczął homilię od przypomnienia, iż kiedy 30 kwietnia 1972 roku przyjmował w katedrze święcenia kapłańskie, nikt nie przypuszczał, że już za dwa miesiące będzie miał miejsce niezwykły ukłon Stolicy Apostolskiej wobec Kościoła na Śląsku Opolskim i w miejsce administracji apostolskiej zostanie powołana pełnoprawna diecezja opolska.

Kaznodzieja przypomniał, że decyzję papieża Pawła VI musiała poprzedzić normalizacja stosunków między Polską i Republiką Federalną Niemiec. Przywołał także dzieje Kościoła na ziemi opolskiej oraz osoby trzech biskupów opolskich oraz 9 biskupów pomocniczych.

– Cieszę się, że Opole przez wieki dojrzewało, by być samodzielnym podmiotem kościelnym. To nie była prosta droga, zwłaszcza po 1945 roku – mówił. – Komunistyczne państwo nie było zainteresowane tym, by Kościołowi ułatwiać posługę na tej ziemi. Kościół stanął do pięknej pracy by służyć temu ludowi. Po wszystkich problemach – wypędzeniach i przesiedleniach. Po utworzeniu diecezji opolskiej w 1972 roku delegacja biskupów udała się w listopadzie do papieża, by mu podziękować za jego odważną i błogosławioną decyzję. Kiedy po półtoragodzinnej rozmowie wychodzili, błogosławiony kard. Stefan Wyszyński powiedział: zamknęliśmy coś, co zasługuje na pamięć i wdzięczność. Decyzją Ojca Świętego – jak w Kanie Galilejskiej – stągwie zostały napełnione wodą. Teraz jest czas, aby woda stawała się winem.

Na zakończenie Mszy św., po odśpiewaniu dziękczynnego „Ciebie Boże wielbimy” biskup Kopiec – wraz z życzeniami od biskupa Andrzeja Czai otrzymał 50 czerwonych róż. Następnie w kaplicy Matki Bożej Opolskiej odmówiono modlitwę za diecezję opolską. Na grobie pierwszego biskupa opolskiego Franciszka Jopa zapłonęła świeca.

Po Mszy św. biskup zaprosił wszystkich uczestników do ogrodów kurii na agapę.