Diecezja radomska: gotowy projekt ratowania najcenniejszych zabytków sakralnych

Diecezja radomska ma już gotowy projekt dotyczący ratowania najcenniejszych zabytków sakralnych. Dotyczy on tzw. kościołów nadwiślańskich m.in. w Tarłowie, Wysokim Kole czy Sieciechowie. Projekt opiewa na ponad 30 mln złotych. Środki mają pochodzić z funduszy norweskich.

Ks. Roman Adamczyk z Diecezjalnego Zespołu Wdrażania Programów Pomocowych, którego celem jest wspieranie poszczególnych parafii i instytucji kościelnych w pozyskiwaniu funduszy unijnych powiedział, że prace nad projektem trwały od ubiegłego roku. Uczestniczyli w nim m.in. konserwatorzy i specjaliści od budownictwa. – Dotarliśmy do 26 miejscowości, w których znajdują się zabytkowe kościoły, wymagające przeprowadzenia koniecznych prac remontowo-konserwatorskich. Dotyczy to głównie pasa nadwiślańskiego, gdzie znajdują się zabytki sakralne w Tarłowie, Wysokim Kole i Sieciechowie. W pierwszym etapie została wyceniona skala potrzeb, wykonano również wstępne kosztorysy – powiedział ks. Adamczyk.

Dodał, że w niektórych miejscowościach zostaną podjęte kompleksowe prace. Wszystko zależy od zgromadzonych środków na tzw. wkład własny, który jest potrzebny do pozyskania dotacji unijnej. Głównym partnerem projektu będzie Kuria Diecezjalna w Radomiu, bowiem same parafie nie byłyby w stanie przygotować odpowiednich dokumentów. Realizacja projektu potrwa co najmniej kilka lat.

Do zabytkowych kościołów, które zostaną objęte pomocą trzeba zaliczyć zespół klasztorny w Opactwie-Sieciechowie. W trakcie prac archeologicznych, które przeprowadzono w ub. roku odkryto wiele elementów romańskich. Z pierwotnego kościoła zachowało się prawie całe prezbiterium, które jest czytelne do wysokości 10 metrów. Nie udało się natomiast znaleźć w kryptach śladów fundamentów po nawie kościoła. Archeolodzy przypuszczają, że obiekt był jednonawowy. W wyniku badań stwierdzono, że klasztor był otoczony zespołem obronnym. Znaleziono także pozostałości cmentarzyska na terenie dziedzińca klasztornego. Kilka grobów związanych jest z najstarszą fazą użytkowania klasztoru. Do dziś z klasztoru zachowały się: dawny przeorat (obecnie plebania) z herbem klasztoru nad drzwiami wejściowymi, sklepienia w większości kolebkowe lub kolebkowo-krzyżowe, część wschodnia z fragmentem ściany romańskiej i dawnego refektarza, jak też dawny pałac opacki o charakterze klasycystycznym i dziedziniec przed klasztorem.

Diecezja radomska w skali kraju należy do najsłabiej korzystających ze wsparcia finansowego z różnych programów. Dlatego też podjęto decyzję o powołaniu w 2010 roku Diecezjalnego Zespołu Wdrażania Programów Pomocowych, którego celem jest wspieranie poszczególnych parafii i instytucji kościelnych w pozyskiwaniu funduszy unijnych. W tym samym czasie przeprowadzono pierwsze szkolenia z zakresu pozyskiwania funduszy unijnych przez duchownych i świeckich. Dotyczyły one takich zagadnień jak prawo i finanse.

W latach 2010-11 parafie diecezji radomskiej uzyskały z UE ponad 21 mln zł na rzecz remontów obiektów sakralnych. Diecezjalny Zespół Wdrażania Programów Pomocowych pracuje obecnie nad strategią pozyskiwania funduszy w następnym rozdaniu unijnym na lata 2014-2020.