Do Radomia przybyły relikwie św. Kazimierza – patrona miasta i diecezji

Relikwie św. Kazimierza Jagiellończyka, patrona Radomia i diecezji radomskiej, przybyły 3 października do kościoła farnego św. Jana Chrzciciela w Radomiu. Są one darem arcybiskupa wileńskiego, Gintarasa Linasa Grušasa. Uroczystość ich przekazania odbyła się przed budynkiem Urzędu Miasta a część liturgiczna w kościele farnym. Metropolita wileński wieczorem odwiedził również skarżyskie sanktuarium Matki Bożej Miłosierdzia.

– Dzień dzisiejszy jest szczególnym i wyjątkowym dla naszego miasta. Jest wyjątkowy z racji na symboliczny powrót św. Kazimierza do naszej fary, kościoła, w którym modlił się, mieszkając w Radomiu i stąd sprawując rządy nad Koroną. Cieszę się z faktu obecności w naszym mieście metropolity wileńskiego i grup społecznych naszego miasta – mówił prezydent Radomia Andrzej Kosztowniak.

Relikwie przejął i powitał bp Henryk Tomasik. – Św. Kazimierz łączył Kraków i Wilno, Wilno i Radom. Dziś poniekąd się to powtarza. Łączymy się z Wilnem i za to Panu Bogu dziękujemy. Nasz patron pokazał, jak łączyć wiarę, pobożność i zatroskanie o ojczyznę. On, mimo mijających wieków, pozostaje wzorem takiej właśnie postawy. Niech wszystkim nam błogosławi – mówił biskup radomski.

Następnie procesja z relikwiarzem przemaszerowała do kościoła św. Jana Chrzciciela. Po drodze cześć relikwiom oddawali przedstawiciele poszczególnych stanów, organizacji, wspólnot i zawodów. Na wysokości ul. Moniuszki byli to członkowie zakonów rycerskich, bractw, związków zawodowych i stowarzyszeń. W bramie prowadzącej do kościoła garnizonowego oddali cześć relikwiom przedstawiciele służb mundurowych. Przed kościołem oo. bernardynów zrobili to przedstawiciele wszystkich stanów Kościoła oraz świeckich działających w ruchach i stowarzyszeniach religijnych.

Wieczorem Mszy św. w kościele farnym przewodniczył ks. abp Gintaras Linas Grušas, a homilię wygłosił bp Tomasik, który przypominając życie i rysy świętości św. Kazimierza odwoływał się do idei biblijnej mądrości. – Prosimy o wielki dar naśladowania jego wiary, miłości do Chrystusa i nabożeństwa do Matki Bożej. Prosimy o taką mądrość, aby wiara kształtowała nas, nasze rodziny i naszą ojczyznę. Uczmy się od św. Kazimierza sztuki stawiania sobie wymagań, aby iść drogą miłości – mówił biskup radomski.

– Przybywasz do naszej świątyni w dzień 555. rocznicy urodzin. Jesteś patronem miasta i diecezji. Ten kościół jest wyjątkowy. W jego murach i pod jego drzwiami modliłeś się wielokrotnie. Najstarszy dzwon ma twoje imię. Cieszymy się, że w Roku Wiary przychodzisz do nas na stałe. Daj nam odwagę, abyśmy nie wstydzili się wiary. Prowadź nas do świętości – mówił witając relikwie patrona – ks. Mirosław Nowak, proboszcz parafii farnej.

Przebywający w diecezji radomskiej abp Gintaras Linas Grušas, wziął w środę udział w modlitwie wieczornej w kaplicy Obrazu Matki Bożej Miłosierdzia w Skarżysku Kamiennej. Po powitaniu przez ks. prał. Jerzego Karbownika, kustosza sanktuarium arcybiskup poprowadził razem z biskupem Henrykiem Tomasikiem rozważanie, a następnie razem udzielili zgromadzonym błogosławieństwa. – Odnajdując to święte miejsce tak bardzo podobne do Ostrej Bramy w Wilnie, rozumiemy, że Matka Miłosierdzia troszczy się o swoje dzieci wszędzie i wyprasza u swojego Syna, Jezusa Miłosiernego, żeby był miłosierny dla nas.
Czy jesteśmy w Wilnie, czy w Radomiu, czy w jakimkolwiek innym miejscu Matka Boża troszczy się o nas oraz zaprasza nas abyśmy łączyli się na modlitwie i trwali na modlitwie. Odpowiedzmy na to zaproszenie Maryi, aby czuwać u Jej stóp i gromadzić się i wypraszać miłosierdzie dla nas i dla całego świata. Matko Miłosierdzia, miej w swojej opiece swoje dzieci tutaj w Radomiu, w całej Polsce, na Litwie i na całym świecie – mówił metropolita wileński.

Z dziejami radomskiej fary związane są znane postacie z historii Polski m.in. król Kazimierz Wielki, który w 1360 roku ufundował świątynię. W jej murach modlili się: król Władysław Jagiełło, św. Jadwiga i św. Kazimierz – patron Radomia i diecezji radomskiej. W dzieje fary wpisane są historie życia tysięcy ludzi, którzy tutaj pogłębiali swoją wiarę i służyli ojczyźnie m.in. malarz Jacek Malczewski, sługa Boża Wanda Malczewska i bł. ks. Kazimierz Grelewski.

Historia kościoła farnego sięga roku 1360, kiedy rozpoczęto jego budowę. Budowla utrzymana jest głównie w stylu gotyckim. Od początku fara była integralną częścią Miasta Kazimierzowskiego i Zamku Radomskiego. Pierwsza wzmianka o istnieniu parafii pochodzi z 1408 r. Około 1360 r. został wzniesiony z czerwonej cegły pierwotny, jednonawowy kościół, fundacji Kazimierza Wielkiego. W wiekach XV i XVI dobudowano kaplice boczne, z których zachowała się kaplica różańcowa, fundowana w 1481 r. przez mieszczanina Jana Warcaba. Św. Kazimierz Jagiellończyk, rezydując w Radomiu z polecania ojca w latach 1481-1483, traktował kościół farny jako świątynię zamkową i częste miejsce swej modlitwy.