Dokument renowacyjny dla Łodzi powrócił do archiwum diecezjalnego we Włocławku

Po około 100 latach nieobecności 18 maja do Archiwum Diecezjalnego we Włocławku wrócił dokument renowacyjny dla miasta Łodzi, wydany na prośbę biskupa kujawsko-pomorskiego Jana Szafrańca przez króla Władysława Jagiełłę w 1433 r.

Dokument ów został wypożyczony z archiwum przez ks. Stanisława Muznerowskiego, autora pracy „Przyczynki do monografii Łodzi” wydanej w 1922 roku, który nie zdążył go zwrócić przed swoją przedwczesną śmiercią. Cenny pergamin przez 500 lat znajdował się w archiwach diecezjalnych we Włocławku; sto lat temu zaginął, a na skutek trudnych do ustalenia okoliczności trafił do rodzinnych pamiątek Katarzyny i Krzysztofa Laszkiewiczów, którzy postanowili zwrócić cenny dokument prawowitemu właścicielowi. Przekazanie nastąpiło w Kurii Diecezjalnej we Włocławku.

Zaginiony przed stu laty przywilej renowacyjny dla Łodzi wydany 25 czerwca 1433 r. przez króla Władysława Jagiełłę, w 2018 r. odnalazł Krzysztof Laszkiewicz z Głowna. Jest to najstarszy oryginalny dokument dotyczący historii miasta Łodzi. Odnawia on i rozszerza prawa miejskie dla Łodzi wydane dziesięć lat wcześniej, w 1423 r. Przywilej lokacyjny z 1423 r. zaginął podczas wojen szwedzkich 1655 roku.

Przywilej renowacyjny Jagiełły należy traktować jako odnowienie praw miejskich, przy okazji znacznie powiększonych. Władca pragnął w ten sposób polepszyć stan dóbr biskupów włocławskich, które mocno ucierpiały podczas wojen krzyżackich.