Przesłanie abp. Światosława Szewczuka | 10 grudnia 2022

Rok: 2022
Autor: abp Swiatosław Szewczuk

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!

Drodzy bracia i siostry w Chrystusie!

Dziś jest sobota 10 grudnia 2022 roku, a Ukraina przeżywa już 290 dzień wojny na wielką skalę, którą Rosja sprowadziła na naszą spokojną ziemię.

Dzień wczorajszy i miniona noc, którą właśnie przeżyliśmy, były dla Ukrainy bardzo trudne. Na froncie toczą się ciężkie walki. Najtrudniej jest zwłaszcza w obwodzie ługańskim i donieckim. Codziennie ze zdumieniem obserwujemy odwagę naszych żołnierzy, którzy nie pozwalają wrogowi zająć nawet skrawka ukraińskiej ziemi. Dziękujemy naszym Siłom Zbrojnym Ukrainy za to, że dziś rano żyjemy, że możemy pracować dla dobra naszej Ojczyzny i modlimy się szczególnie za naszych dzielnych obrońców, którzy za cenę własnego życia chronią nas przed morderczym wrogiem, który chce się posunąć do przodu. Nieprzyjaciel cały czas intensywnie atakuje nasze rejony przygraniczne. W szczególności wczoraj ucierpiał obwód sumski. W nocy wróg zaatakował południową Ukrainę, w tym miasto Odessa, za pomocą tzw. dronów kamikadze. Uszkodzonych zostało wiele ważnych elementów istotnej infrastruktury Odessy. Tysiące ludzi znalazło się bez dostępu do energii elektrycznej. Podobnie ponownie zniszczono niedawno przywróconą infrastrukturę zasilania elektrycznego w naszym wspaniałym Chersoniu.

Ale Ukraina trwa! Ukraina walczy! Ukraina się modli!

Dziś chcę kontynuować nasze rozważania i jeszcze raz skierować słowa wdzięczności, wsparcia i błogosławieństwa do ukraińskiej młodzieży. Bo dziś sprawa obrony Ojczyzny stała się na Ukrainie ogólnonarodowym ruchem młodzieżowym. Młodzież stanęła w obronie swojej Ojczyzny. Jeśli nie z bronią w ręku, to w obrębie wspólnoty. Ale dzisiaj to właśnie młodzież głównie wzięła na siebie ciężar obrony Ojczyzny. I dlatego my wszyscy razem musimy kochać, wspierać i towarzyszyć naszej młodzieży. Za każdym razem, gdy słuchamy naszej młodzieży, gdy razem z naszymi dziewczętami i chłopcami marzymy o przyszłości, Ukraina staje się coraz bardziej optymistyczna. „Odnawia się młodość twoja jak orła” (Psalm 102, 5) – mówi dziś do nas wszystkich psalmista.

Aby wspierać naszą młodzież, Matka Kościół i nauczycielka stara się dzielić z naszymi młodymi ludźmi swoją wiarę w Boga. Bo to jest ta siła, która czyni naszą młodzież niezwyciężoną, daje jej optymizm, poszerza horyzonty życiowe, daje jej moralne wytyczne do życia. Wiara w Boga, wiara chrześcijańska jest religią relacji. Relacja między Bogiem a człowiekiem jest sposobem budowania relacji między ludźmi w imię Boga. Wiemy, że Bóg szuka tej osoby. Dlatego chcę dziś powiedzieć każdemu chłopcu, każdej dziewczynie: Bóg ciebie szuka! Szuka ciebie, bo chce być blisko ciebie, wspierać cię, inspirować, uczyć cię, czym jest prawdziwa wolność. Ale jednocześnie trzeba szukać Boga. Czasami Bóg jest bliżej nas niż my sami siebie. Dlatego każdy człowiek, w szczególności młody, ma naturalne pragnienie Boga, ponieważ odczuwa potrzebę prawdziwych i wzniosłych relacji, które byłyby ucieleśnieniem ideałów w życiu. Czasem zdarza się jednak, że mając naturalne pragnienie Boga, młody człowiek nie znajduje Go nawet w instytucji kościelnej. Bo kiedy młody człowiek przychodzi i szuka prawdziwych relacji, a spotyka religijnych biurokratów, albo po prostu ludzi, którzy nie żyją tymi relacjami, nie umieją ich otworzyć na naszą młodzież, czuje się zdradzony, odrzucony, czasem nawet zapomniany. Dlatego jeśli jest to zimna instytucja kościelna, to dla wielu młodych ludzi nic ona nie znaczy. Ale młodzi ludzie są otwarci na osobę Jezusa Chrystusa, przedstawioną żywo, skutecznie, zwłaszcza gdy widzą głęboką relację z Bogiem u swojego duchowego przywódcy, a także wśród krewnych i sąsiadów.

Kościół zatem nie zamyka się w sobie i nie może zamknąć się tylko w niektórych swoich instytucjonalnych częściach. Wspólnota Kościoła jest powołana do budowania relacji, a tym samym do uobecniania, ukazywania dzisiejszej młodzieży prawdziwego oblicza Jezusa Chrystusa.

Dziś pragnę zwrócić się ze szczególnym słowem do naszych rodaków, do wiernych naszego Kościoła na terenach okupowanych. Wiem, jakie to jest dla was trudne. Najeźdźcy zniszczyli nasze parafie w Berdiańsku, Melitopolu, wywieźli i aresztowali proboszczów. Dziś wszyscy modlimy się o uwolnienie ojców Iwana i Bohdana z Berdiańska. Wiem jednak, że wy, bracia i siostry, słyszycie mnie każdego dnia. Wiedzcie, że nie jesteście zapomniani i nie jesteś opuszczeni. Jeśli macie możliwość, zbierajcie się na czytanie Słowa Bożego, na wspólną modlitwę. Jeśli możecie, uczestniczcie w nabożeństwach internetowych. W każdej liturgii pamiętamy szczególnie o was w modlitwie i sprawujemy za was Ofiarę Eucharystyczną. Jeśli nie macie możliwości przyjmowania Komunii Świętej każdego dnia, to trwajcie w duchowej Komunii Świętej, a Pan przyjdzie do waszego serca, ogrzeje was i pokaże, jak możemy dalej budować nasze chrześcijańskie życie nawet w tak dramatycznych okolicznościach wojny.

Boże błogosław Ukrainę, Boże błogosław nasze dziewczyny i chłopców na froncie! Niech Bóg błogosławi naszą armię. Boże obdarz naszą Ojczyznę Ukrainę swoim sprawiedliwym, niebiańskim pokojem!

Niech błogosławieństwo Pana zstąpi na was przez Jego łaskę i miłość do ludzkości, zawsze, teraz i na wieki wieków. Amen.

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!