Przesłanie abp. Światosława Szewczuka | 20 marca 2022

Rok: 2022
Autor: abp Swiatosław Szewczuk

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!

Drodzy bracia i siostry w Chrystusie!

Dziś jest niedziela 20 marca 2022 r. i przeżywamy już dwudziesty piąty dzień wojny agresywnego rządu rosyjskiego przeciwko pokojowo nastawionej Ukrainie.

Niedziela dla nas, chrześcijan, jest dniem, w którego centrum znajduje się Tajemnica Eucharystii, Tajemnica Komunii Ciała i Krwi naszego Zbawiciela. Niedziela jest Dniem Pańskim, w którym staramy się odłożyć wszystko na bok, aby zjednoczyć się z Panem Bogiem. Jednak niedziela w sytuacji wojny jest przeżywana w szczególny sposób. Ale w czasie wojny, pośród tego morza śmierci, Eucharystia dla nas, chrześcijan, jest czymś niezwykle ważnym. Mówimy do siebie i do dzisiejszego świata: „sine dominico non possumus” [Nie możemy żyć bez niedzieli]. Bez Komunii Ciała i Krwi naszego Zbawiciela nie możemy żyć, nie możemy przetrwać w warunkach wojny. To właśnie Tajemnica Eucharystii daje nam siłę życia, by pokonać śmierć. Odkrywamy na nowo dla siebie tę starożytną prawdę, że Eucharystia jest antidotum na śmierć.

Jednak w tę niedzielę wielu ludzi na Ukrainie nie będzie miało możliwości uczestniczenia w Boskiej Liturgii. Na przykład w Zaporożu wprowadzono dziś godzinę policyjną i nikomu nie wolno wyjść z domu, aby udać się do kościoła.

Dziś po raz kolejny w różnych miastach i wsiach Ukrainy rosyjskie rakiety i bomby spadają z nieba na głowy bezbronnych mieszkańców, wierzących chrześcijan, którzy pragną Boga.

Dziś ze smutkiem możemy stwierdzić, że ta zbrodnicza wojna niszczy duchowe sanktuaria Ukrainy. W ciągu tych dwudziestu pięciu dni zostały zniszczone niemal 44 kościoły i budynki sakralne. Dziwne, że większość z tych świątyń należy dziś do Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego.

Ale nasze duchowieństwo, nasi kapłani, niosą Jezusa Eucharystycznego tam, gdzie czekają na Niego ludzie. Nasi kapelani wojskowi odprawiają dziś Boską Liturgię dla naszej armii, karmią ją Ciałem i Krwią naszego Zbawiciela, Jego zwycięstwem karmią tych, którzy dziś walczą o zwycięstwo Ukrainy.

Dzisiaj nasi kapłani niosą Ciało i Krew naszego Zbawiciela do miejsc, gdzie słychać krzyki i westchnienia rannych, do naszych szpitali wojskowych, do naszych szpitali, schodzą do schronów przeciwbombowych i bunkrów, aby sprawować tę Świętą Tajemnicę.

Przeżywamy wojnę również jako wspólnota eucharystyczna. I w tym tkwi nasza siła.

Dzisiaj chciałbym serdecznie podziękować tym wszystkim, którzy dzisiaj, gromadząc się w swoich krajach, w swoich kościołach na Boskiej Liturgii pragną modlić się o pokój i spokój na Ukrainie, w intencji zwycięstwa Ukrainy i zakończenia tej wojny. Módlcie się o zwycięstwo pokoju nad wojną.

Dzisiaj pragnę podziękować wszystkim, którzy nadal wspierają nasz naród ukraiński. Dziękuję Ojcu Świętemu, który osobiście odwiedził ukraińskie dzieci przybyłe na leczenie do rzymskiego szpitala „Bambino Gesù”, Dzieciątka Jezus. Dziękuję Ci, Ojcze Święty, za to, że osobiście dotknąłeś ran tych dzieci. Pragnę podziękować Konferencji Episkopatu Austrii, która wyraziła swoje poparcie dla walczącego narodu ukraińskiego. Wszystkim biskupom krajów Europy, którzy przyjmują uchodźców, którzy modlą się za nas, którzy przemawiają do sumień swoich narodów i instytucji państwowych, wspierając Ukrainę w jej walce.

Dziś modlimy się za nasz naród i naszą ojczyznę. I prosimy: Boże, Ty powiedziałeś, że „gdzie są dwaj albo trzej zebrani w imię moje, tam jestem pośród nich” [Mt 18, 20], bądź dzisiaj z narodem ukraińskim. Ty powiedziałeś, że jeśli dwaj albo trzej zgromadzą się i będą prosić w imię Moje, to stanie się im zadość. Prosimy Cię dzisiaj: O Boże, pobłogosław Ukrainę pokojem! Zatrzymaj wojnę, powstrzymaj agresora, zmiłuj się nad swoim ludem!

Niech błogosławieństwo Pana będzie nad wami, ze względu na jego łaskę i miłość do ludzi, teraz i zawsze, i na wieki wieków. Amen.

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!