Dominikanie złożyli śluby wieczyste

Ośmiu braci dominikanów złożyło dziś w Krakowie na ręce generała zakonu dominikanów o. Bruno Cadoré OP profesję wieczystą.

Górale z Małego Cichego, którzy uczestniczyli w uroczystościach, z radości i szczęścia kilka razy podrzucili do góry swojego parafianina, brata Pawła Pawlikowskiego.

Generał zaznaczył, że profesja wieczysta to składanie ślubów posłuszeństwa nie tylko wobec przełożonych, ale wobec Bożego słowa. – Nie będziecie głosić żadnej doktryny, nie będziecie natarczywi. W radosny sposób, tak jak mamy to w naszej regule, pokażecie, że warto zaprzyjaźnić się z tym słowem, w którym jest sens naszego życia – zaznaczył o. Cadoré. Wezwał swoich współbraci, aby zawsze dążyli do zasady jednomyślności. – Czyńcie tak, nawet jeśli ona jest wbrew waszym myślom i uczuciom. Chodzi o posłuszeństwo Bożemu słowu – zaznaczył.

Wspomniał postać św. Jordana z Saksonii i założyciela zakonu. Zaznaczył, że bracia składają śluby w szczególnym dniu. – U początku Zakonu św. Dominik poprosił swoich braci, by przyrzekli mu życie we wspólnocie i posłuszeństwo. Życie we wspólnocie i posłuszeństwo – oto jest treść ślubów wieczystych, które składacie w niedzielę miłosierdzia – mówił o. Cadoré.

Uroczystej Mszy św., w czasie której dominikanie złożyli wieczystą profesję, przewodniczył prowincjał polskich dominikanów o. Krzysztof Popławski. Liturgię, uświetnioną śpiewem zakonnej scholi, koncelebrowali ojcowie dominikanie z całej Polski i kapłani z rodzinnych parafii braci składających śluby wieczyste. Prowincjał zaznaczył, że bracia składają śluby w szczególnym dniu, w święto Miłosierdzia Bożego.

Spośród wszystkich zebranych w krakowskiej bazylice, szczególnie wyróżniali się górale w strojach regionalnych. – Przyjechalimy pieknie podziękować Naszej Gaździnie, że nom tak cudnie Pawełka prowadzi – mówiła jedna z góralek. Profesję wieczystą złożył bowiem brat Paweł Pawlikowski z Małego Cichego, gdzie duszpasterstwo prowadzą oo. dominikanie. Wszystkich gości brata Pawła nie mogły pomieścić klasztorne krużganki. Niezwykłą niespodziankę sprawili Pawłowi, koledzy z podstawówki, którzy z radości podrzucili kilka razy swojego krajana. Licznie zgromadzeni goście przyjęli ten gest brawami. Nie brakło też przyśpiewek góralskich, które niosły się po murach klasztornych.

W czasie poczęstunku, przygotowanego przez zakonników, z góralami z Małego Cichego spotkał się o. Ludwik Wiśniewski, który pełnił posługę proboszcza w podhalańskim klasztorze oo. dominikanów. Zakonnik czytał swoją książkę, w której przypomniał kilka zabawnych historii z pobytu w górach. – Raz wam mówiłem, że jak się obrażacie na siebie, to przynajmniej Szczęść Boże rzeknijcie – wspomniał o. Ludwik. Brat Paweł Pawlikowski zaprosił również o. Leonarda Węgrzyniaka, który przez kilkadziesiąt lat był duszpasterzem na Wiktorówkach.

Zakon Kaznodziejski założył św. Dominik Guzman – hiszpański duchowny, który na początku XIII wieku w południowej Francji skupił wokół siebie grupę wędrownych kaznodziejów. Pierwszy klasztor dominikański powstał w 1215 roku w Tuluzie, zaś 22 grudnia 1216 roku papież Honoriusz III wydał bullę zatwierdzającą nowy zakon.

Poza męską gałęzią Zakonu, rodzinę dominikańską tworzą także Mniszki Zakonu Kaznodziejskiego oraz Trzeci Zakon Dominikański, którego członkowie nazywani są tercjarzami. Należą do niego osoby świeckie, które starają się żyć duchowością dominikańską.