Drohiczyn: pogrzeb misjonarza ks. Jana Bogusza

W poniedziałek, 4 kwietnia, w Drohiczynie i Topczewie odbyły się uroczystości pogrzebowe ks. prał. Jana Bogusza. Misjonarz posługujący w Brazylii zmarł 31 marca w wieku 84 lat.

Ciało zmarłego wystawiono w kaplicy Wyższego Seminarium Duchownego w Drohiczynie. Tam również odbyły się modlitwy przy wyprowadzeniu z domu zmarłego. Przewodniczył im biskup drohiczyński Tadeusz Pikus, który powiedział, że był to jego prawdziwy dom, w którym spędził ostatnie lata życia, wypełnionego świadectwem wiary i misyjnej służby.

W katedrze Trójcy Świętej biskup drohiczyński odprawił Mszę za zmarłego. Homilię wygłosił bp Antoni Dydycz. Biskup senior wskazał, że posłanie głoszenia Zmartwychwstania Chrystusa i nadziei Jego pustego grobu należy do kapłanów. Dzięki temu przesłaniu śmierć niesie wprawdzie ból rozstania, ale nie poraża. – W perspektywie postrzegamy bowiem także pustkę naszych grobów – zauważył.

Mówiąc o zmarłym podkreślił, że był on zawsze uśmiechnięty, gotowy ofiarować swój czasie i zapalić choćby iskrę optymizmu, zarówno w Polsce, jak też w Brazylii, gdzie musiał nieść ją rozbitej duchowo miejscowej ludności, jak też emigrantom z Polski. Wyjechał do nich wraz z trzema innymi misjonarzami z diecezji drohiczyńskiej i kilkoma z diecezji siedleckiej.

Na zakończenie biskup powiedział: „Możemy przypuszczać, że nasz brat dotarł już na niebieskie przedsionki, ale jak zawsze delikatny, nieco niemiały, dyskretny i zapatrzony w rzesze świętych (…) Może przypadłeś do dłoni Jezusowej, a my mamy tylko jedną prośbę, pokłoń się od nas naszemu Zbawcy, pozdrów dzisiejsza Patronkę Naszą Królowa i swoim zwyczajem, tak jak czyniłeś to zawsze pomachaj ręka św. Janowi Pawłowi II”.

Po Eucharystii ciało zmarłego przewieziono do rodzinnej parafii w Topczewie. Tam również pogrzebowej Eucharystii przewodniczył ks. bp. Tadeusz Pikus wraz biskupem pomocniczym archidiecezji białostockiej Henrykiem Ciereszką.

Ciało ks. prał. Jana Bogusza spoczęło w na cmentarzu w Topczewie.

Ks. prał. Jan Bogusz urodził się 20 czerwca 1931 roku w Lizie Starej na terenie parafii Topczewo w rodzinie Konstantego i Bronisławy z domu Pietruczuk. Do czasu okupacji sowieckiej w 1939 roku uczęszczał do Szkoły Podstawowej w Lizie Starej. Okres II wojny światowej spędził w Łukawicy, a od 1944 roku kontynuował edukację w Szkole Podstawowej w Pietkowie. Uczył się w Zasadniczej Szkole Zawodowej w Łapach oraz w Niższym Seminarium Duchownym Księży Pallotynów w Chełmie. Studia rozpoczął w Wyższym Seminarium Duchownym w Drohiczynie, które było wówczas połączone Siedlcami. Święcenia kapłańskie otrzymał 29 czerwca 1958 roku w Siedlcach z rąk biskupa siedleckiego Ignacego Świrskiego. Pracował jako wikariusz w parafiach: Bielsk Podlaski, Ciechanowiec, Perlejewo, Brańsk, Narew, Osmola, Drohiczyn i dwukrotnie w Siemiatyczach, gdzie dał się poznać jako bardzo otwarty na ludzi o potrzeby duszpasterskie.

W 1969 roku odpowiadając na potrzeby wiernych cierpiących na brak kapłanów w Brazylii, zdecydował się wyjechać na misje. W pracy duszpasterskiej wykorzystywał doświadczenia Kościoła w Polsce, łącząc je z tradycjami, miejscowej duchowości tamtejszymi możliwościami. Podczas 39 lat posługi misyjnej wybudował liczne kaplice i nowe kościoły, przyczynił się do rozwoju parafii i wychowania kilku pokoleń miejscowych kapłanów, w tym także kilku biskupów. Pracował w diecezji Jacarezinho. Był proboszczem parafii Apatia i São José Da Boa Vista, rektorem Seminarium Duchownego w Jacarezinho, proboszczem parafii Japira, Itararé, Pinhalão, Guapirama.

12 czerwca 2008 roku powrócił do Polski i zamieszkał w budynku Wyższego Seminarium Duchownego w Drohiczynie. Włączył się w pomoc duszpasterską, a gdy tracił siły w ostatnich latach wspierał wspólnotę seminaryjna swą modlitwą, uczestnicząc do końca w liturgiach sprawowanych w kaplicy seminaryjnej i katedrze. Wziął jeszcze udział w tegorocznych nabożeństwach Wielkiego Tygodnia, a w czasie Świąt Wielkanocnych zasłabł. Zmarł 31 marca w wieku 84 lat.