Duchowe wzrastanie uchodźców ukraińskich w atmosferze utraconej tymczasowo ojczyzny

Wielu Ukraińców, przybyłych z powodu wojny do Polski, korzystało z posługi religijnej w obrządku łacińskim i takiego duszpasterstwa w swym języku ojczystym szukają oni w nowym miejscu pobytu. Znajdują w nim więź z utraconą ojczyzną, jak też ukierunkowanie na powrót, kiedy tylko będzie to możliwe. W Lublinie duszpasterstwo ukraińskie istnieje przy bazylice dominikanów i tam wieczorem 24 grudnia odbyła się uroczysta wigilia.

Miała ona formę rozbudowanego wydarzenia polegającego na kolejnym ustawianiu figurek w szopce i innych znaków, takich jak światło, gwiazda, siano, ozdoby choinkowe czy opłatek. Każdemu gestowi towarzyszyły wyjaśnienia katechetyczne, modlitwa i kolęda. Taki scenariusz wypracowano podczas świętowania wigilii pod nazwą „Rzymskie Boże Narodzenie”, które odbywały się w parafii św. Jana Pawła II we Lwowie w latach 2011-22 i gromadziły do trzystu uczestników. Ks. Grzegorz Draus i dominikanin o. Józef Klimurczyk  odprawili o północy Pasterkę.

W dniu Bożego Narodzenia na mszę do dominikanów przybyło jeszcze więcej osób. Po  liturgii zwiedzano w klasztornych krużgankach wystawę szopek autorstwa Grażyny Laskowskiej-Cielniak. W auli przy szopce odbyły się agapa i kolędowanie.

W duszpasterstwie ukraińskim w Lublinie prowadzona jest katechizacja dla dzieci i przygotowanie do bierzmowania dla młodzieży. Podczas ferii świątecznych odbędą się półkolonie dla dzieci. Dorośli ze swymi pociechami pojadą na rekolekcje do sanktuarium Matki Bożej Chełmskiej, tam też będą wspólnie z miejscowymi parafianami witać Nowy Rok.