Dzieci ulicy w najnowszym wydaniu „Misyjnych Dróg”

Życie dzieci ulicy w krajach Trzeciego Świata oraz tego, jak im pomagać – to temat, jaki poruszono w najnowszym wydaniu dwumiesięcznika "Misyjne Drogi”, wydawanego przez Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej.

„Gdy myśleliśmy o temacie bieżącego wydania pisma, doszliśmy do wniosku, że w Roku Miłosierdzia trzeba oddać głos najmłodszym, a zarazem najbardziej sponiewieranym przez życie: dzieciom ulicy, co podpowiedział nam papież Franciszek w swojej ostatniej adhortacji „Amoris laetitia”. Ich liczbę na świecie szacuje się na ponad sto milionów. Nie mają rodzin, dachu nad głową, nie mają czego włożyć do garnka. W wieku 5–6 lat muszą się same utrzymywać. Czasem zarabiają na życie, rozprowadzając narkotyki czy prostytuując się. Zapraszamy na trudne „Misyjne Drogi” dzieci ulicy i ludzi, którzy starają się im pomagać w Peru, Kolumbii, Ugandzie, Nepalu, na Kubie, Syberii, w Etiopii. Głoszą im Ewangelię, ale także próbują nauczyć je życia w innych warunkach. Bez ich pomocy nie miałyby szansy na lepsze życie” – pisze w edytorialu o. Marcin Wrzos OMI, redaktor naczelny poznańskiego czasopisma.

Na łamach „Misyjnych Dróg” autorzy (m.in. Małgorzata Bartkowiak, Leon Nieścior OMI, Magdalena Tlatlik, Robert Lopez, Andrzej Zieliński SAC, Taida Lolo CSAPI, Anna Poliszkiewicz, Aleksandra Kurnicka, ks. Witold Lesner) pokazują pracę misyjną na wszystkich kontynentach, a szczególnie wśród dzieci ulicy, którym misjonarze starają się zmienić życie na lepsze.

W piśmie można przeczytać raport Wojciecha Kluja OMI dotyczący pielgrzymek papieża Franciszka. Opublikowano również misjologiczną analizę wizyty apostolskiej Franciszka na Kubie i w Meksyku (Michał Jóźwiak).

W 177. numerze „Misyjnych Dróg” czytelnicy znajdą rozmowę z Amerykanką Erin Arnold pracującą wśród dzieci ulicy w Etiopii. O pracy z dziećmi na ulicy i w slumsach w Kabwe (Zambia) rozmawiamy z ks. Michałem, salezjaninem.

„Żyją jeszcze na ziemi ludzie, którzy dopiero niedawno mieli okazję poznać Jezusa Chrystusa. Do takich społeczności należą między innymi plemiona Konyak z rejonu Nagaland w Indiach. Misjonarze dotarli do tego plemienia zaledwie 40 lat temu. Charakterystyczne dla Konyaków są między innymi niezwykłe tatuaże, które wyznaczały status w plemieniu. Nie byłoby w tym nic ciekawego, gdyby nie fakt, iż tatuaż mogła otrzymać wyłącznie osoba, która przyniosła do wioski odciętą głowę przeciwnika. Wtedy kobieta najwyższego wodza mogła wytatuować twarz takiego mężczyzny. Osoby, które uczestniczyły w walce, ale nie zabiły, otrzymywały tatuaż na klatce piersiowej” – to fragment zapisków podróżnika i fotografika Adama Kozioła z pobytu wśród plemienia Konyaków w Indiach.

W kolejnym wydaniu czasopisma znajdują się informacje dotyczące projektów: „Misjonarz na Post” oraz „Misja Szkoła” prowadzonego przez redakcję – w tym pomocy nowej szkole w Nepalu, a także szesnastostronicowa wkładka dla dzieci „Misyjne Dróżki Dreptaka Nóżki”, tym razem o pracy oblatów w Meksyku. Opublikowano także felietony z misją teologów: prof. Elżbiety Adamiak i ks. prof. Andrzeja Draguły.

„Misyjne Drogi” to prawie stustronicowy dwumiesięcznik wydawany od 1983 r. w Poznaniu przez Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej. Do publicystów piszących na jego łamach zalicza się o. Wacława Hryniewicza OMI, ks. Tadeusza Isakowicza-Zaleskiego, o. Jarosława Różańskiego OMI, Tomasza Terlikowskiego, o. Andrzeja Madeja OMI, Selima Chazbijewicza, Elżbietę Adamiak czy ks. Andrzeja Dragułę.

Celem redakcji jest kreatywna i ciekawa prezentacja działalności misyjnej Kościoła, treści religioznawczych, podróżniczych i antropologicznych. „Misyjne Drogi” to czasopismo misyjne o największym nakładzie i objętości w Polsce, dostępne także w wolnej sprzedaży.