Ekspert KUL o bierzmowaniu, sakramencie przed wejściem w dorosłość

Maj to nie tylko czas przyjmowania I Komunii Świętej, ale także innego równie ważnego sakramentu – bierzmowania. Często nazywany jest sakramentem „pożegnania z życiem Kościoła”, bo młodzi na wiele lat znikają z życia chrześcijańskiej wspólnoty. Jak temu zaradzić i jak ważna jest rola dorosłych mówi ks. prof. Mirosław Brzeziński z Katedry Nauk o Rodzinie Wydziału Teologii KUL.

– Bierzmowanie jest darem Ducha Świętego, który umacnia przyjmującego do bycia świadkiem Chrystusa i mężnego wyznawania wiary– mówi ks. prof. Brzeziński. Jest sakramentem, który odnawia siedem darów Ducha Świętego przyjętych podczas Chrztu Świętego. Powinien być przyjmowany w sposób świadomy i dobrowolny, dając duchową odwagę, aby w codzienności być uczniem Chrystusa i postępować zgodnie z Jego zasadami.

Niestety często jest nazywany – w cudzysłowie – sakramentem pożegnania z życiem Kościoła  – mówi ekspert KUL. Może to wynikać z tego, że to ostatni sakrament przed wejściem w dorosłe życie 15-16 latków. Dla wielu z nich motywacją jego przyjęcia jest to, że jest konieczny do przyjęcia sakramentu małżeństwa.

Jak wskazuje ks. prof. Brzeziński, wiek 15,16 czy 17 lat, czyli czas „przed dorosłością” to czas buntu przeciwko wszystkim i wszystkiemu: rodzicom, zasadom obowiązującym w szkole i w życiu społecznym, a także przeciwko wartościom religijnym. Zdaniem eksperta KUL, na dorosłych ciąży ogromna odpowiedzialność. Oni powinni być przykładem i autentycznymi świadkami Chrystusa. Ich postawa pozwoli mieć nadzieję, że młodzi nie odejdą od Kościoła.

Często też sam proces przygotowania jest bardzo formalny, a brakuje osobistej i osobowej relacji z Jezusem Chrystusem – dodaje ks. prof. Brzeziński. Indeksy, podpisy, pieczątki przesłaniają to co jest najważniejsze. – A to powinien być czas  przyjęcia Chrystusa jako zbawiciela, który daje pewne wskazania człowiekowi, który wchodzi w życie dorosłe – dodaje ks. prof. Brzeziński, wskazując na list św. Jana Pawła II do młodych. – Papież przypomniał słowa Chrystusa, że warto za nim iść, bo takie życie jest wartościowe, chociaż trudne i wymagające. Jan Paweł II ukazał także samą młodość jako bogactwo, którego nie należy zatracić. Młodość to czas zadawania też trudnych pytań dotyczących życia, dotyczących przyszłości, na które odpowiedzi należy szukać razem z Chrystusem – mówi.

Do tego jednak potrzebne jest budowanie relacji z osobą Jezusa Chrystusa przy pomocy autentycznych świadków. Dorośli – rodzice, katecheci, kapłani – powinni pomóc przejść ten czas dojrzewania nastolatków w dorosłość. – Najważniejsza jest obecność z młodymi ludźmi, znalezienie dla nich czasu i wsłuchanie się w to, co mają do powiedzenia – dodaje, przywołując słowa papieża Franciszka „towarzyszyć w życiu młodych”.

W momentach radosnych, jak i trudnych. W momentach buntu przeciwko wszystkim i wszystkiemu, żeby nie skończyło się na samym buncie. W życiu człowieka są różnego rodzaju kryzysy, ale mają one również swój wymiar pozytywny, jeśli przez nie dobrze przejdziemy – wskazuje ks. prof. Brzeziński.

Dla wielu młodych ten okres przygotowania do bierzmowania jest właśnie takim czasem spotkania z Chrystusem i włączenia się w aktywne życie Kościoła. – Świadczenie życiem, że bycie chrześcijaninem jest czymś pięknym i wartościowym, co pozwala nam również poznać pełnię naszego człowieczeństwa, to kim człowiek jest i tym żyć – mówi ks. prof. Brzeziński.