Ekumeniczne poświęcenie placówki straży granicznej w Mielniku

Biskup drohiczyński Antoni Dydycz, prawosławny ordynariusz Wojska Polskiego arcybiskup Miron oraz przedstawiciel ewangelickiego biskupa polowego ks. Kornel Undas, dokonali 25 września w Mielniku nad Bugiem, uroczystego aktu poświęcenia placówki straży granicznej.

W uroczystości uczestniczyli również inni duchowni z delegatem biskupa polowego Tadeusza Płaskiego, ks. prał. Stefanem Dmochem oraz kapelanami straży granicznej z całej Polski. Obecne były służby mundurowe wojska, policji, wywiadu wojskowego, służb penitencjarnych, straży pożarnych, oraz straży granicznej z komendantem głównym płk Leszkiem Elasem i władze różnych szczebli w wojewodą podlaskim Maciejem Żywno. Przybyli przedstawiciele służb granicznych z Litwy i Białorusi.

Uroczystości rozpoczęła liturgia Słowa Bożego w cerkwi prawosławnej, w której uczestniczyli zarówno prawosławni, jak też katolicy, którzy następnie przeszli do kościoła katolickiego, gdzie Eucharystię celebrował ks. bp Antoni Dydycz. W obydwu świątyniach hierarchowie zabierając głos, przypomnieli chlubne tradycje obrony granic Polski przez Korpus Ochrony Pogranicza, któremu 70 lat temu na tych ziemiach przyszło zmagać się z najeźdźcami zarówno z Niemiec, jak też Związku Radzieckiego. Podkreślili oni wspólną walkę ludności równych narodowości i wyznań w obronie jednej ojczyzny, modląc się do jednego Boga. Ks. bp Antoni Dydycz przypomniał również swego ojca, który pochodził z sąsiadujących przez Bug, Serpelic, a służył jako żołnierz na granicy w Stołpcach. Mówił on jego niepokojach i prowokacjach radzieckich, o których wspominał przybywając do rodzinnego domu. Dzielił się później także przeżytym poczuciem bezsilności, gdy we wrześniu 1939 roku zakończył szlak bojowy, rozbrojeniem wojska. Abp Miron przypomniał, że tradycje tamtych formacji w dzisiejszej rzeczywistości powinni kontynuować funkcjonariusze straży granicznej. Ks. bp Dydycz ukazał także, że wpatrując się w postać swego patrona św. Mateusza, służby mundurowe powinny być ludźmi sumienia, chcącymi zawsze bronić dobra i człowieka, a nie jedynie stać na straży bezdusznych przepisów i granic, które są często jedynie wynikiem politycznych podziałów.

Zebrani na uroczystości, w pochodzie z pocztem sztandarowym i kompania wojskową, przy akompaniamencie orkiestry straży granicznej z Nowego Sącza, przemaszerowali na plac przy nowych obiektach. Zarówno miejscowy komendant, jak też inni funkcjonariusze otrzymali resortowe odznaczenia, po poświeceniu zaś przedstawiciele władz dokonali uroczystego przecięcia wstęgi. Biskup drohiczyński przekazał do nowego budynku krzyż, zaś abp Miron ikonę.

Placówka w Mielniku jest obecnie jedną z największych tego typu strażnic. Mieszczą się w niej zarówno budynki potrzebne do pełnienia codziennej służby, jak też mieszkania i obiekty rekreacyjne. Jak podkreślano w przemówieniach, jej rozbudowę wymusiła potrzeba dostosowania się do obecnej sytuacji Polski. Jest to już też kolejna placówka tego typu, zbudowana w ostatnim czasie na naszej wschodniej granicy.

Wielu przybyłych do Mielnika, podkreślało ekumeniczny charakter uroczystości, wymuszony przemieszaniem wyznaniowym na tych terenach. Podkreślono również, że powinna ona być znakiem przełamywania granic, w czym może także pomóc straż graniczna. Oprócz bowiem codziennej służby, dawała ona wielokrotnie przykład bezinteresownej pomocy miejscowej ludności.

Podczas uroczystości, na to wspólne dzieło, księża biskupi udzielili razem swego pasterskiego błogosławieństwa.