Franciszek zachęca Polaków do budowania cywilizacji miłości

„Zachęcam Was, abyście przeniknięci Bożą miłością, działali na rzecz budowania cywilizacji miłości” – powiedział Ojciec Święty podczas dzisiejszej audiencji ogólnej, zwracając się do pielgrzymów polskich obecnych na Dziedzińcu św. Damazego Pałacu Apostolskiego. Papież nawiązał do uroczystości Najświętszego Serca Pana Jezusa i ponowienia przez biskupów poświęcenia Narodu Polskiego Najświętszemu Sercu Pana Jezusa.

Oto słowa Ojca Świętego:

Pozdrawiam serdecznie wszystkich Polaków.
W najbliższy piątek będziemy obchodzili Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa. W tym dniu, w setną Rocznicę poświęcenia Narodu Polskiego Najświętszemu Sercu Pana Jezusa, Wasi Biskupi uroczyście ponowią ten akt. Zachęcam Was, abyście przeniknięci Bożą miłością, działali na rzecz budowania cywilizacji miłości. Z serca Wam błogosławię!

Papieską katechezę streścił po polsku O. Marek Viktor Gongalo OFM z Sekretariatu Stanu Stolicy Apostolskiej:

Drodzy bracia i siostry, w tej przedostatniej katechezie na temat modlitwy mówimy o wytrwałości.

Jesteśmy zaproszeni do tego, aby modlić się nieustannie. Dobrym przykładem wytrwałości w modlitwie, jest tak zwana modlitwa serca. Polega ona na powtarzaniu z wiarą: „Panie, Jezu Chryste, Synu Boży, zmiłuj się nade mną grzesznikiem”. Ta modlitwa stopniowo dostosowuje się do rytmu oddechu i rozciąga się na cały dzień. Oddech bowiem nigdy nie ustaje, nawet podczas snu, a modlitwa jest oddechem życia.

Jak możemy zatem zawsze utrzymywać stan modlitwy? Święty Jan Chryzostom głosił, że można modlić się nawet na targu czy w czasie samotnej przechadzki, czy też kupując lub sprzedając, a nawet przy gotowaniu. Modlitwa jest więc rodzajem pięciolinii, na której umieszczamy melodię naszego życia. Nie stoi ona w sprzeczności z codzienną pracą, ale jest miejscem, gdzie każde działanie znajduje swój sens, swoją rację i swój pokój.

W życiu człowieka praca i modlitwa nawzajem się uzupełniają. Modlitwa – która jest „tchnieniem” wszystkiego – pozostaje życiodajnym tłem pracy. Jest czymś nieludzkim gdy jesteśmy tak bardzo zapracowani, że nie znajdujemy już czasu na modlitwę.

Jednocześnie nie jest zdrową modlitwa, która byłaby wyobcowana z życia. Modlitwa ożywia wiarę, która pomaga nam w konkretnych sytuacjach życiowych, a z kolei wiara nieustannie karmi modlitwę.

Ta jedność wiary, życia i modlitwy, podtrzymuje w nas ogień Bożej miłości, którego nic nie będzie mogło zgasić. Bóg, nasz Ojciec, zawsze pamięta o każdym z nas. Dlatego i my musimy zawsze o Nim pamiętać, właśnie poprzez modlitwę!