Gdzie serca odnajdują drogę – odpust św. Antoniego w Niewodnicy Kościelnej

Do Sanktuarium św. Antoniego w Niewodnicy Kościelnej, 13 czerwca jak co roku przybyli pielgrzymi z wielu miejsc archidiecezji białostockiej, by uczcić swojego patrona. Uroczystościom odpustowym przewodniczył bp Henryk Ciereszko. Msza św., sprawowana w koncelebrze kilkunastu kapłanów, zakończyła się wystawieniem Najświętszego Sakramentu, procesją eucharystyczną oraz nabożeństwem czerwcowym ku czci Najświętszego Serca Jezusowego. Wierni przygotowywali się do tej uroczystości poprzez 40-godzinne nabożeństwo.

W homilii ks. Karol Godlewski przypomniał, że św. Antoni jest patronem nie tylko rzeczy zagubionych, ale przede wszystkim tych, którzy pogubili się duchowo. Odwołując się do liturgii słowa podkreślił, że Jezus ukazał ludziom Boga, który nieustannie szuka człowieka, szczególnie gdy ten się od Niego oddala. Nawiązując do czytania z Księgi Izajasza wskazał, że Jezus przynosi Dobrą Nowinę ubogim, czyli tym, którzy pokładają nadzieję w Bogu, a ubóstwo w Biblii rozumiane jest jako zaufanie i zawierzenie w sytuacjach bez wyjścia.

Kaznodzieja ze szczególnym przesłaniem nadziei zwrócił się do tych, którzy w Kościele doznali zranień czy odrzucenia: „Kościół, miejsce, w którym ktoś mógł kiedyś doznać upokorzenia, staje się teraz przestrzenią czci i uzdrowienia. Jezus ogłasza rok łaskawego przyjęcia – jubileusz, w którym każdy, niezależnie od stanu duszy, jest przez Boga przyjmowany z miłością. Szczególną nadzieję kieruje do tych, którzy w Kościele doznali kiedyś zranienia, odrzucenia czy upokorzenia, kto najbardziej czuje się zagubiony”  – powiedział duchowny.

Przywołał słowa papieża Franciszka i papieża Leona XIV o Bożym miłosierdziu i roli Kościoła jako wspólnoty budującej mosty przez dialog i miłość. Zaznaczył też, że misja Kościoła wymaga współpracy duchownych i świeckich oraz odwagi w głoszeniu Ewangelii tam, gdzie kapłani nie docierają.

W archidiecezji białostockiej szczególnymi miejscami kultu św. Antoniego Padewskiego są kolegiata w Sokółce oraz Sanktuarium w Niewodnicy Kościelnej. Co roku odbywają się tu uroczystości odpustowe, które przyciągają tłumy wiernych pragnących prosić św. Antoniego o pomoc w znalezieniu życiowej drogi, wsparcie w trudnych sprawach oraz o łaski dla siebie i swoich bliskich.

„Odpust to nie tylko czas modlitwy, ale także spotkania wspólnoty parafialnej, która pod opieką Świętego Patrona umacnia swoją wiarę” – podkreśla proboszcz, ks. Tomasz Powichrowski.

Obraz św. Antoniego, czczony w niewodnickiej parafii przywieźli w połowie XVII w. uciekający z Litwy franciszkanie. Szybko zasłynął on cudami, modlący się przed wizerunkiem św. Antoniego wierni doznawali licznych łask, przez co sława tego miejsca rosła. Do dziś Niewodnica jest silnym ośrodkiem kultu tego Świętego. Przybywają tu pielgrzymi nie tylko z archidiecezji, ale także z różnych stron Polski, by prosić o łaski za jego wstawiennictwem.

W ciągu roku, w każdy wtorek wierni gromadzą się na nowennie do św. Antoniego. Przy wystawionych relikwiach upraszają łaski w składanych intencjach, modląc się słowami litanii. Dziewięć niedziel przed odpustem odprawiane jest również specjalne nabożeństwo ku czci Świętego.