Gniezno: 70-lecie kapłaństwa ks. prałata Joachima Behnkego

Dziś mija 70. rocznica święceń kapłańskich ks. prałata Joachima Behnkego. Dostojny jubilat przyjął je 2 listopada 1941 roku w Krakowie. Wcześniej przygotowywał się do kapłaństwa w gnieźnieńskim seminarium duchownym pod opieką ówczesnego rektora ks. Michała Kozala – późniejszego biskupa włocławskiego i męczennika Dachau.

Ks. prałat Joachim Behnke urodził się 1 września 1916 roku w Lubiniu koło Trzemeszna. Po ukończeniu szkoły podstawowej kontynuował naukę w trzemeszeńskim gimnazjum, gdzie w 1935 roku zdał maturę. Rok później wstąpił do gnieźnieńskiego seminarium duchownego. O przyjęcie starał się trzykrotnie. Ówczesny Prymas kard. August Hlond dwukrotnie odradzał mu kapłaństwo ze względu na jego słabość fizyczną i niezbyt dobry stan zdrowia. Ostatecznie zgodził się na przyjęcie za trzecim razem.

Rektorem gnieźnieńskiego seminarium duchownego był wówczas ks. Michał Kozal – późniejszy biskup włocławski i męczennik Dachau. Ks. Behnke doskonale go pamięta. Był skupiony, rozmodlony i spędzał w seminaryjnej kaplicy wiele godzin. Zawsze na kolanach. Gdy wybuchła wojna, kleryk Behnke miał 23 lata i był na IV roku studiów. W 1940 r. został wezwany do gnieźnieńskiego Arbeitsamtu (niemieckiego urzędu pracy), ale zamiast do Gniezna, pojechał do Inowrocławia, gdzie wsiadł do pociągu jadącego w kierunku Warszawy. Wyskoczył z niego w okolicach Płocka. Początkowo chciał przedostać się do Warszawy, ale wskutek różnorakich trudności zmienił zamiar i pojechał do Krakowa. Zaraz po przyjeździe zgłosił się do rektora tamtejszego seminarium ks. Piwowarczyka, który zalecił „prywatne” studia i zdawanie egzaminów eksternistycznych.

W 1941 r. metropolita krakowski abp Adam Sapieha zezwolił na udzielenie mu święceń kapłańskich. Ks. Joachim Behnke przyjął je 2 listopada w krakowskim kościele Misjonarzy na Stradomiu z rąk bp. Stanisława Rosponda. Abp Sapieha radził nowo wyświęconym księżom by jeśli to możliwe wyjeżdżali z Krakowa. Ks. Behnke, z pomocą jezuity ks. Tadeusza Andersona, udał się do Lublina. Zamieszkał na stancji, a stołował się u sióstr urszulanek, u których najczęściej odprawiał Msze św. Dzięki ks. Andersonowi rozpoczął pracę w administracji Rady Głównej Opiekuńczej, która za przyzwoleniem władz niemieckich działała na terenie Generalnego Gubernatorstwa i zajmowała się organizowaniem pomocy żywnościowej dla Polaków.

Po wyzwoleniu ks. Behnke opuścił Lublin i udał się w drogę powrotną do domu. W Łodzi dowiedział się przypadkowo o miejscu składowania zrabowanych przez Niemców szat liturgicznych oraz chorągwi i sztandarów kościelnych, które okupanci przeznaczyli na odzysk złotych, srebrnych i jedwabnych nitek. Po powrocie do Gniezna oddelegowano go do ich odzyskania. Zadanie to zlecił mu urzędujący wówczas w zastępstwie kard. Augusta Hlonda ks. infułat Edward van Blericq. W tym samym roku rozpoczął także posługę wikariusza w parafii pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Bydgoszczy.

W czasie swojej długoletniej posługi kapłańskiej ks. prałat Joachim Behnke pracował również w Kurii Metropolitalnej w Gnieźnie, najpierw jako notariusz, a później – po ukończeniu studiów prawniczych – jako obrońca węzła małżeńskiego oraz sędzia w Trybunale Metropolitalnym. Był proboszczem w Żegocinie, Wieczynku, Łopiennie i najdłużej, bo przez 26 lat, w Kłecku. W 1977 roku papież Paweł VI uhonorował go godnością prałata, czyli kapelana papieskiego.

Od 1993 roku ks. prałat Joachim Behnke przebywa za zasłużonej emeryturze w Archidiecezjalnym Domu Księży Seniorów w Gnieźnie. Nadal jest czynny. Odprawia Msze św. i uczestniczy w życiu wspólnoty. 30 października świętował jubileusz 70-lecia kapłaństwa w gronie księży seniorów, z których kilku jest jego wychowankami. Mszy św. dziękczynnej przewodniczył abp senior Henryk Muszyński. Podziękowania i życzenia dostojnemu jubilatowi złożyli m.in.: dyrektor domu ks. Krzysztof Stawski oraz parafianie i proboszcz parafii w Kłecku, gdzie ks. Behnke spędził przeszło ćwierć wieku.