Gniezno: pod przewodnictwem Prymasa modlono się za zmarłych arcybiskupów

W katedrze gnieźnieńskiej modlono się w Dzień Zaduszny za zmarłych Prymasów Polski arcybiskupów, biskupów, kanoników i wszystkich związanych z tą świątynią. Mszy św. przewodniczył Prymas Polski abp Józef Kowalczyk.

Eucharystię koncelebrowali: abp senior Henryk Muszyński, gnieźnieńscy biskupi pomocniczy Wojciech Polak i Krzysztof Wętkowski, bp senior Bogdan Wojtuś, kanonicy Kapituły Prymasowskiej oraz gnieźnieńscy kapłani. W homilii ks. kan. Bogdan Czyżewski przypomniał, że obchodzone 2 listopada wspomnienie wszystkich wiernych zmarłych to przede wszystkim dzień modlitewnej pamięci o tych, którzy w czyśćcu oczekują na wejście do wiecznej radości nieba.

„Modlimy się za zmarłych, ponieważ wierzymy, że oni tego od nas oczekują i potrzebują. Dzisiaj stają się nam bliskie słowa św. Augustyna: Nie można zaprzeczyć, że dusze zmarłych doznają ulgi przez pobożność swoich żyjących bliskich, gdy za nich składa się ofiarę pośrednika albo podaje się w kościele jałmużnę. W tej katedrze, w której niemal na każdym kroku spotykamy miejsce spoczynku ludzi blisko z nią związanych dostrzegamy wśród wielu napisów jeden bodajże najważniejszy – prośbę o modlitwę. Także na grobowcach zmarłych spoczywających na naszych cmentarzach wypisane zostały słowa, w których zmarły prosi nas, żyjących, o modlitwę” – mówił ks. Czyżewski.

Podkreślił również, że choć śmierć bliskich budzi w nas ogromny ból i żal, to jednak nie powinniśmy pogrążać się w rozpaczy, bo przecież wierzymy, jak mówi prorok Daniel w dzisiejszych czytaniach że: „śpiący w prochu ziemi zbudzą się i będą świecić jak blask sklepienia, jak gwiazdy przez wieki i na zawsze.

„Zmartwychwstanie Jezusa daje wierzącym nadzieję mimo, że łzy ciągle cisną się do oczu i ze smutkiem stwierdzamy, że ziemskie życie tak szybko ucieka. Daje nadzieję, że przecież poza nim istnieje wieczność, a ona silniejsza jest niż śmierć. Naszą pociechą staje się prawda wyznawana w Kościele właśnie w dniu dzisiejszym, że chociaż w czyśćcu są cierpienia, to jednak jest to stan nadziei na pełne i ostateczne zjednoczenie z Bogiem. Jest to stan wielkiej miłości naznaczony oczekiwaniem na spotkanie z Bogiem. Jest to stan Bożego miłosierdzia okazywanego nie tylko za życia, ale także po śmierci. I jest to wreszcie stan solidarności pomiędzy żywymi i zmarłymi, gdyż dzięki modlitwie tych pierwszych zmarli po całkowitym oczyszczeniu przejdą do nieba” – mówił ks. Czyżewski.

Katedra gnieźnieńska jest miejscem pamięci i pochówku wielu arcybiskupów gnieźnieńskich. Wieczne odpoczywanie w jej kryptach znaleźli m.in.: budowniczy świątyni abp Jarosław Bogoria Skotnicki, abp Zbigniew Oleśnicki, abp Jan Łaski, abp Maciej Łubieński, abp Teodor Potocki, abp Ignacy Krasicki oraz pierwszy Prymas odrodzonej Polski abp Edmund Dalbor. Tutaj również znajduje się serce kard. Augusta Hlonda, wielkiego prymasa II Rzeczypospolitej. Bazylika prymasowska jest także miejscem pamięci o wielu zasłużonych kapłanach, którzy z Gnieznem i katedrą byli szczególnie związani.